محمدرضا جوکار- گروه ورزش باشگاه شهر راز طی یک نامه رسمی به هیئت فوتبال فارس به علت آنچه «شرایط نامساعد زمین حافظیه» عنوان شده خواستار خروج از شیراز و میزبانی مسابقاتش در خارج از استان فارس شده است؛ تصمیمی که شاید برای اهالی ورزش و هواداران این تیم نوپا، کمی غیرمنتظره بود. چمن ورزشگاه حافظیه قطعاً شرایط یک چمن استاندارد را ندارد، اما نباید از حق گذشت که امسال شرایط بهتری نسبت به سال‌های گذشته دارد؛ چمن شکل بهتری به خود گرفته است، به طوری که دیگر تیم شیرازی یعنی فجر شهید سپاسی که سال‌های زیادی در این زمین مسابقه می‌دهد و همواره از کیفیت آن گلایه داشته، امسال از کیفیت این چمن راضی به نظر می‌رسد. بی‌شک حق تیم‌های شیرازی است که یک چمن خوب و استاندارد داشته باشند. فوتبال شیراز سال‌هاست که مشکل زمین چمن مساعد داشته و تیم‌های این شهر در سال‌های گذشته از نداشتن یک زمین چمن خوب در بازی‌های خانگی ضربه خورده‌اند. حتی گاهی شرایط زمین به سود تیم‌های میهمان هم رقم خورده است. نگرانی باشگاه شهر راز(که به صورت خصوصی اداره می‌شود) در مورد حق میزبانی در یک زمین مساعد بسیار طبیعی است. آنها باید این نگرانی را به شکلی ابراز کنند، اما از طرف دیگر، مسئولان این تیم هم باید به این نکته مهم توجه داشته باشند که میزبانی خارج از استان؛ آن‌هم در سال اول حضور این تیم در لیگ، ممکن است تبعاتی به همراه داشته باشد. همان‌طور که این تیم در سال اول حضور به واسطه حضور کادر فنی و مدیریتی نام‌‌آشنا توانسته است هواداران نسبتاً خوبی به ورزشگاه بکشاند و با نتایج خوب در اولین سال حضور محبوبیت مقبولی در بین مردم شیراز کسب کرده است، این خطر برای این تیم هم وجود دارد که علاوه بر محرومیت از داشتن هوادار در بازی‌های خانگی و همچنین افزایش هزینه‌های جاری در طول فصل، از محبوبیت این تیم هم در بین مردم شیراز کاسته شود. در جای دیگر از متن نامه مشخص است که مسئولان این تیم گلایه‌هایی بابت در اختیار نداشتن زمین حافظیه برای تمرین هرچند کوتاه در حافظیه دارند و مدعی هستند که هیئت فوتبال شیراز زمین حافظیه را حتی برای تمرین نیم‌‌ساعته هم در اختیار باشگاه قرار نمی‌دهند؛ با این شرایط، میزبانی برای این تیم‌ سخت خواهد بود. از طرفی هیئت فوتبال شیراز که متصدی چمن حافظیه به شمار می‌رود، بدون شک تلاش زیادی برای حفظ چمن حافظیه در این یکی دو سال گذشته داشته و الحق کیفیت زمین نسبت به ادوار گذشته بهتر هم شده است. مسئولان این هیئت هم اذعان دارند که با توجه به وضعیت ضعیف چمن و آسیب‌پذیری آن، شرایط تمرین در این زمین وجود ندارد و زمین باید برای مسابقات لیگ برای دو تیم شیرازی آماده باشد‌. آنها حتی زمین حافظیه را در اختیار دیگر تیم شیرازی یعنی فجر شهید سپاسی هم قرار نداده‌اند. در اینجا باید به هر دو طرف این قضیه حق داد که هرکدام به حق دغدغه‌ها و مشکلات خود را در اولویت قرار می‌دهند، ولی متأسفانه شهر بزرگ شیراز سال‌هاست که زیرساخت مناسبی ندارد و این مسئله دست همه را بسته است. در این میان فقط حق تیم‌های شیرازی و حتی زحمات شبانه‌روزی هیئت با هزینه‌های گزاف جاری برای حفظ و نگهداری چمن به هدر خواهد رفت. در چنین شرایطی لازم است مسئولان ارشد ورزشی و حتی سیاسی استان، فکری به حال این‌ معضل و مشکل زیرساخت ورزش این شهر بکنند تا فوتبال شیراز دیگر دغدغه حل مشکلات امکاناتی و زیرساختی را نداشته باشد و مربیان و مدیران تیم‌ها فقط روی مسائل فنی و ساختاری خودشان تمرکز کنند.