اطلاعات کلی خبر
عنوان خبر :
حسگری که سلامت غذا را میسنجد
متن کامل خبر
یک حسگر زیست تخریبپذیر میتواند تشخیص دهد که آیا غذای شما از نظر قرار گرفتن در برابر آفتکشها سالم است یا خیر؟
به گزارش ایسنا، این دستگاه میتواند به تضمین ایمنی غذا در دنیایی که به دلیل استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی کشاورزی با کمبود مواد غذایی و مشکلات بهداشتی مواجه است، کمک کند.
بهنقل از آیای، محققان برزیلی حسگری ساختهاند که میتواند به پوست میوهها و سبزیجات متصل شود تا آفتکشهای مضر را در آنها را بررسی کند. این حسگر از استات سلولز ساخته شده که مادهای گیاهی و زیست تخریب پذیر و سازگار با محیط زیست است.
این دستگاه میتواند به تضمین ایمنی غذا در دنیایی که به دلیل استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی کشاورزی با کمبود مواد غذایی و مشکلات بهداشتی مواجه است، کمک کند.
جایگزینی بهتر
معمولا از آفتکشها برای افزایش تولید محصول استفاده میشود که معمولاً روی گیاهان اسپری میشوند، اما تنها نیمی از آنها به هدف مورد نظر خود میرسند. بقیه به خاک، آب و غذا وارد میشوند و از طریق تماس با پوست، استنشاق یا بلعیدن، سلامت انسان را به خطر میاندازند.
روشهای فعلی برای پایش سطوح آفتکشها مبتنی بر روشهای دقیق کروماتوگرافی است که دارای محدودیتهای متعددی است برای مثال نیاز به آمادهسازی نمونه، تجهیزات پرهزینه، پرسنل ماهر و زمان طولانی تجزیه و تحلیل مورد نیاز است. زبالههای سمی تولیدشده توسط حلالهای آلی نیز یک نگرانی زیستمحیطی هستند.
پائولو آگوستو ریموندو-پریرا(Paulo Augusto Raymundo-Pereira)، نویسنده اصلی این مقاله و محقق مؤسسه فیزیک سائو کارلوس میگوید: اختراع ما جایگزین بهتری ارائه میدهد. این یک حسگر الکتروشیمیایی است که ویژگیهایی مانند هزینه کم، تشخیص سریع، اندازه کوچک، تولید آسان، کاربرپسند بودن، انتخابپذیری بالا و تشخیص آفتکش در محل را یکجا دارد. میتوان آن را مستقیماً روی سطح میوهها، سبزیجات یا برگها قرار داد.
برخلاف مواد معمولی که از نفت به دست میآیند و تجزیه آن زمان زیادی طول میکشد، ما از استات سلولز استفاده کردیم که از گیاهان به دست میآید و کمترین تأثیر زیستمحیطی را دارد.
بسته به شرایط محلی این ماده میتواند در کمتر از یک سال کاملاً تخریب شود.
البته قابلیتهای لازم برای هر حسگری مانند قابل حمل بودن و انعطافپذیری را نیز دارد.
آزمایش در دنیای واقعی
محققان این حسگر را در یک محیط آزمایشگاهی بررسی کردند و محلولی از کاربندازیم(Carbendazim)، قارچکش و پاراکوات که یک علفکش است را روی کاهو و گوجهفرنگی اسپری کردند. پاراکوات از سال ۲۰۰۳ در اتحادیه اروپا به دلیل اثرات منفی آن بر انسان ممنوع شده است، اما همچنان در برزیل استفاده میشود. سپس حسگر روی کاهو و گوجهفرنگی قرار گرفت و نتایج نشان داد که سطح تشخیص مشابهی با پلی اتیلن ترفتالات که رایجترین ماده حسگر است، به دستآمده است.
محققان همچنین تأثیر شستن و خیساندن سبزیجات را به مدت دو ساعت در آب برای از بین بردن بقایای آفتکشها بررسی کردند؛ آنها دریافتند که تنها ۴۰ درصد کاربندازیم و ۶۰ درصد پاراکوات از کاهو و ۶۴ درصد از گوجهفرنگی پاک شده است.
روشهای شستوشو و خیساندن به وضوح برای از بین بردن باقیمانده آفت کشها کافی نبود؛ حداقل ۱۰ درصد روی پوست گوجه یا برگها باقی مانده است.
این حسگر میتواند برای مقامات بهداشتی در سراسر جهان و برای کشاورزان و فروشندگان محصولات ارگانیک مفید باشد تا عدم وجود آفتکشها در محصولات را تأیید کنند.
کشاورزان میتوانند سطح آفتکشها را در مزارع خود کنترل کنند و اطمینان حاصل کنند که مقدار مناسبی برای هر محصول یا بخش از مزرعه اعمال میشود. این میتواند به کاهش استفاده از آفت کشها منجر شود و در عین حال عملکرد بالا را حفظ کند و در نهایت به کاهش قیمت برای مصرفکنندگان منتهی شود.
این مطالعه در مجله Biomaterials Advances منتشر شده است.