اطلاعات کلی خبر
عنوان خبر : تلخ، مانند مرگ یک عشق عزیز
کد خبر : ۱۶۲۳۵
تعداد بازدید : ۳۴
متن کامل خبر

ششم جولای، با دمای هوای بالاتر از صد درجه فارنهایت، گرمترین روز سال بود. سوکراتس در حالی کنار استخر هتل نشسته بود که نمی‌توانست توضیح دهد چطور برزیل بازی را باخت که به‌زعم او «جذاب‌ترین رقابتی بود که در تمام عمرش در آن حضور داشته است.» سوکراتس پس از آن شکست گفت: «برای من، فهمیدن این باخت دشوار است. اگر اشتباهی از ما سر زده بود، شکستمان قابل قبول بود و راحت‌تر می‌شد درباره‌اش توضیح داد، اما من مشکل و خطایی ندیدم. هیچ‌وقت در طول دوران حرفه‌ای‌ام به اندازه این مدت، متغیر بازی نکرده بودم. حتی در طول بازی، ریتم ما فوق‌العاده بود. هر دقیقه از بازی به شدت رقابتی و چالش برانگیز بود. ما می‌دانیم بد بازی نکردیم. دوباره تکرار می‌کنم: اگر ما ضعیف بازی کرده بودیم، حتماً آن را می‌پذیرفتیم. من فکر نمی‌کنم تقصیر متوجه کسی باشد. اشتباه احمقانه‌ای رخ نداد. فوتبال، بازی اشتباهات است. شما همیشه می‌جنگید تا اشتباهی اتفاق نیفتد و به همین خاطر دلیلی برای توضیح این شکست وجود ندارد. این چیزی است که حذف ما را تکان‌دهنده‌تر می‌کند. ما همیشه آماده شکست خوردن هستیم، مخصوصاً در ورزشی مثل فوتبال. اما این دقیقا مثل مرگ یک عشق عزیز است. شما با آنکه می‌دانید بالاخره روزی آن را از دست می‌دهید، اما لحظه اتفاق افتادنش به همان اندازه شوکه می‌شوید.» جام جهانی 1982 از جهات مختلف برای سوکراتس نقطه عطف بود. در سال های بعد، او می‌توانست جام‌ها و پیروزی‌های بیشتری کسب کند و در داخل وخارج از دنیای ورزش، تبدیل به ستاره بزرگتری شود. اما او دیگر نمی‌خواست به صورت کامل خودش را وقف وظیفه فوتبالی‌اش کند. سوکراتس 20 سال بعد در خاطرات منتشرنشده خود نوشت: «شکست تیم در آن روزِ سرنوشت ساز، در قلب بارسلون، برابر حریف ایتالیایی که تاج قهرمانی را لایق خود می‌دانست، ضربه مهلکی به سبک بازی فوق‌العاده‌ای بود که برزیل از خود به نمایش گذاشت. از آن لحظه، حتی بیشتر از قبل، تمرکز روی نتیجه‌گرایی قرار گرفت. وجه تجاری بازی به طرز وحشتناکی رشد کرد و بی‌شک، پول همیشه به سمت برنده‌ها می‌رود؛ حتی اگر آنها برندگانی بی‌کیفیت باشند. از آن نقطه به بعد، فوتبال برزیل هرگز با قبل، یکسان نشد.»