ایران در سال‌های اخیر به علت کمبود آب و خشکسالی‌های پی در پی با کاهش رونق کشاورزی روبرو بوده است و در مقابل، نیاز به رونق صنعت توریسم شدت می‌گیرد. هرسال به مناسبت‌های مختلف، شهرستان پاسارگاد میزبان میهمانان زیادی است که از نقاط مختلف کشور یا برخی از دیگر کشورها برای بازدید از مراکز تاریخی این شهرستان به پاسارگاد سفر می‌کنند. مسافرانی که از آن‌سوی کشور به این نقطه می‌آیند صرفاً برای تجدید روحیه، بازدید از اماکن تاریخی یا به قول قدیمی‌ها برای جیب‌تکانی آمده‌اند؛ پس بهترین زمان برای کسب درآمد مردم شهرستان از این پنانسیل پایدار است. اما سوال این است که عواید شهر سعادت‌شهر از این همه مسافر چه میزان بوده؟ آیا صرفاً چند اتاق کرایه‌ای امامزاده برای کسب درآمد از پتانسیل موجود در منطقه برای جذب گردشگر کافی‌ست؟ سهم مردم این منطقه هم تاکنون، فقط این بوده است که هرکجا رفتند با افتخار بگویند اهل شهرستان پاسارگاد هستم. کسی از متولیان امر این توقع را ندارد تا در فرصتی کوتاه شق‌القمر کنند، اما با تدبیر مناسب می‌شد استفاده حداکثری کرد. به طور مثال: 1. شهرداری می‌توانست با برپایی چادر‌های موقت و ایجاد یک مکان اسکان ویژه از این حجم مسافر درآمد کسب کند. 2. اداره راه می‌توانست با بستن یک دوربرگردان از پاسارگاد مسافرانی که تمایل به سوخت‌گیری داشتند را به طرف شهر راهنمایی کرده تا به این بهانه، خیابان‌های شهر سعادت‌شهر هم رنگ سفرهای نوروری را به خود بگیرند. 3. شهرداری و آموزش و پرورش می‌توانستند یکی از مدارس را قطب گردشگری کنند و شهروندان محصولات خوراکی بومی ‌زیر نظر اداره بهداشت را به مسافران عرضه کنند یا صنایع‌دستی مثل قالی‌های دستباف را به فروش بگذارند. نوروز 97 هم به آخر خط رسید. بیایید خودمان را به خواب نزنیم. آیا تابلو یا بنرهای خوش‌آمد فقط برای این شهر کافی بود؟ چه تعداد از مغازه‌ها می‌توانستند خالی نمانند؟ یکی از اصول حقوق شهروندی مطلع کردن شهروندان از عملکرد ادارات و دستگاه‌ها است. مسئولان می‌توانند در این روزهای بعد از تعطیلات شرح اقدامات اداره تحت نظر خود را در طول نوروز 97 به اطلاع مردم برسانند تا مشخص شود میزان درآمد و بهره‌برداری شهرستان از صنعت گردشگری به میزان بوده است. منبع: کانال خبری سفیرمردم