با شهادت جان‌سوز رئیس‌جمهور دولت سیزدهم، باید در انتظار انتخابات دولت چهاردهم باشیم و تنها انتظار مردم از داوطلبان کرسی پاستور، داشتن تعهد و اخلاص و تخصص است. در واقع اگر به ماهیت اخلاص و تعهد پایبند باشیم، بدون تخصص‌ها وارد این گود نخواهند شد. گذر زمان ثابت کرده است که مردم از دو گروه اصلاح‌طلب و اصول‌گرا خسته و ناامید شده‌اند؛ وقتی با جلوس بر صندلی پاستور و انتخاب اعضای کابینه وضع را از آنچه هست، بدتر می‌کنند. هرچند در شعارهای خود پلاکاردهای امیدواری را همراه دارند، اما در عمل بر موج تورم و بیکاری و تنگی معیشت ملت می‌افزایند. یکی از مهم‌ترین عیوب دولت‌های گذشته عدم تأیید فعالیت‌های نظام در دور قبل از خود بوده است. درواقع کادر حزبی حاکم تمام تلاش خود را برای تخریب کادر حزبی دور گذشته به کار می‌گیرد و باید دید مفهوم و دستاورد این عملیات روانی و تخریبی چیست که در نهایت به بی‌اعتمادی بیشتر مردم دامن می‌زند؛ بی‌اعتمادی که فاصله مردم و مسئولان را نیز بیشتر از گذشته می‌کند. گروه‌های تعیین‌کننده مهره اصلی برای قوه مجریه باید بدانند انتخاب افراد تاریخ‌مصرف‌گذشته برای کرسی پاستور تنها به یک نقطه ختم می‌شود و آن کاهش مشارکت‌های مردمی در انتخابات خواهد بود. در حالی که رئیس قوه مجریه باید حائز اکثریت آرای مردمی باشد تا بنا به وکالت از سوی آنان و ایفای نقش وکیل‌الرعایا با تمام قدرت عمل نماید. اینکه رهبر معظم انقلاب شعار سال جاری را توفیق مبتنی بر مشارکت مردم دانسته‌اند، ریشه در همین گفتار دارد که بدون حمایت مردم کاری از پیش نخواهد رفت. در روزهای گذشته و ایام سوگواری شهید جمهور و به‌صورت پراکنده گمانه‌زنی‌هایی برای نامزدی برخی افراد مطرح شد که تماماً تاریخ‌مصرف‌گذشته هستند و با آمدن این افراد خسته‌کننده گمانی بر افزایش مشارکت‌های مردمی نمی‌توان داشت. کشورمان امروز نیازمند چهره‌های جدید اما دارای سوابق نیک برای بهبود روابط دیپلماتیک با جهان هستند؛ در واقع همان راهی که در دولت سیزدهم به کار گرفته شده بود تا اولاً کشور‌های همسایه و دوماً سایر کشورهای مترقی جهان را در کنار خود داشته باشیم تا هم ظرفیت‌های علمی و هم ظرفیت‌های صنعتی کشور در دو حوزه تولید و صادرات پویا و فعال شوند. ما برای برگزاری یک انتخابات پرشور و شعور باید از چهره‌هایی استفاده کنیم که در منظر ملت خوش‌نام و کارآمد به نظر برسند. معرفی این افراد دال بر ایجاد تحول در اداره امور کشور است و عدم انتخاب افراد نخبه به منزله گرفتاری در همان راه و روش‌های منتهی به بن‌بست است. باید انتخابات بر مدار اعتدال و نه تفریط برگزار شود تا همه ملت و نه جزئی از احزاب در آن مشارکت داشته باشند. ما انتظار داریم برای انتخابات تیرماه، صفی از مردم در انتظار رأی دادن را شاهد باشیم و در واقع مردم را وادار کنیم تا در امور مربوط به خود با امیدواری مشارکت کنند و صف‌های طویل رأی‌دهندگان مهری باشد بر جمهوریت نظام و نام فردی که از صندوق‌های رأی بیرون می‌آید، به معنای واقعی رئیس‌جمهور همه ملت باشد و همه ملت را در حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مورد تمشیت قرار دهد. از رسانه ملی نیز انتظار داریم برنامه مناظره‌های تلویزیونی را به‌گونه‌ای مهندسی کند که افرادی دور هم جمع نشوند تا افتضاحات اقتصادی یکدیگر را برملا سازند؛ بلکه افرادی را به صفحه تلویزیون بیاورند که برنامه‌ای برای توسعه و پیشرفت کشور، بدون تنش به همراه داشته باشند و افراد خوش‌نام و مورد وثوق ملت را در اداره امور شریک و همراه گردانند. مضافاً اینکه آوردن کادر حزبی گروه‌های مختلف و از رده خارج شده و ناکارآمد برای افشاگری‌های اقتصادی تنها به کاهش مشارکت‌های مردمی دامن می‌زند تا افزایش مشارکت‌ها. ذکر این نکته نیز لازم است که در ایران احزاب رشد کافی و بلوغ سیاسی و کاربرد اصلی خود را ندارند. در واقع احزاب خود به خود نیازمند توسعه حزب‌گرایی و افزایش فرهنگ مشارکتی هستند تا اداره امور کشور و مجلس؛ چراکه تاکنون حتی قادر نبوده‌اند مردم را پای صندوق‌های رأی بکشانند تا چه رسد به ایجاد تحولات سیاسی اقتصادی. اینک و برابر آنچه از اخبار و تحلیل‌های اقتصادی گذشته برمی‌آید، کشور دچار یک ناترازی بزرگ اقتصادی است که هرچه سریع‌تر باید درمان شود. این روزها موج تورم چنان عرصه را بر ملت تنگ نموده است که باید هرچه سریع‌تر فکری به حال آن نمود. هرچند مردم در تشییع و تدفین شهید جمهور و خادم‌الرضای خود سنگ تمام گذاشتند، اینک کارگزاران نظام باید سنگ تمام بگذارند و کاری کنند کارستان.