دستگاهی جدید که می‌تواند نجات دهنده زندگی بسیاری از افراد باشد، فشار را روی لخته‌های خون قرار می‌دهد و رگ‌ها را باز می‌کند. هنگامی که سعی می‌شود لخته‌های خطرناک را از رگ‌های خونی حذف کنیم، فناوری‌های فعلی تنها در نیمی از اولین تلاش‌ها موفق هستند. بااین‌حال ادعا می‌شود که یک ابزار جراحی جدید این موفقیت را تا 90درصد افزایش می‌دهد. به نقل از نیو اطلس، اگرچه لخته‌های خون تا حدی از گلبول‌های قرمز تشکیل شده‌اند، اما توسط شبکه‌ای درهم‌تنیده از پروتئین‌های نخ‌مانندی به نام فیبرین در کنار هم نگه‌داشته می‌شوند. درمان‌های حذف لخته موجود معمولاً شامل قرار دادن یک دستگاه در رگ خونی آسیب‌دیده از طریق کاتتر، سپس استفاده از آن دستگاه برای مکیدن توده فیبرین یا به دام انداختن و کشیدن آن است. درهرصورت، فیبرین اغلب به‌طور ناخواسته در این فرایند شکسته می‌شود و برخی از بقایا در رگ خونی حرکت می‌کنند. این بقایا در نهایت می‌توانند به لخته‌های خونی جدید در مکان‌هایی که دسترسی به آن‌ها دشوارتر است، تبدیل شوند. این‌جاست که این دستگاه جدید وارد می‌شود. این دستگاه جدید که در واقع یک «میلی اسپینر» است، توسط پروفسور رنه ژائو(Renee Zhao)، پروفسور جرمی هیت(Jeremy Heit) و همکارانشان در دانشگاه استنفورد توسعه یافته که به‌شکل یک لوله به‌سرعت درحال چرخش با یک مجموعه از پره‌ها و شکاف‌ها در نوک آن است و با نوک خود که در نزدیکی لخته می‌چرخد، نیروی فشاری و برشی ایجاد می‌کند. نیروی فشاری رشته‌های فیبرین را به‌هم می‌فشرد که از انتهای باز لوله مکیده می‌شوند، درحالی‌که نیروی برشی، آن‌ها را به شکل یک توپ کوچک، محکم و کاملا دست نخورده بالا می‌برد. سپس آن توپ به‌راحتی و به‌طور کامل از طریق مکش خارج می‌شود و گلبول‌های قرمز آزاد شده توسط جریان خون منتقل می‌شوند. این «میلی‌اسپینر» در آزمایش‌های مدل عروق خونی و آزمایش‌های خوک زنده توانست حجم لخته‌ها را تا ۹۵درصد کاهش دهد که امکان حذف موفقیت‌آمیز لخته را در تقریباً ۹۰درصد از اولین تلاش‌ها فراهم کرد. این دستگاه در درمان بیماری‌های مرتبط با لخته خون مانند سکته مغزی و حمله قلبی، تفاوت بزرگی برای نجات زندگی افراد ایجاد می‌کند. پروفسور ژائو می‌گوید: این دستگاه برای طیف وسیعی از ترکیبات و اندازه‌های لخته بسیار خوب عمل می‌کند. میلی‌اسپینر ما حتی برای لخته‌های سخت و غنی از فیبرین که درمان آن‌ها با فناوری‌های کنونی غیرممکن است، می‌تواند با استفاده از این مفهوم مکانیکی ساده و در عین حال قدرتمند، آن‌ها را درمان کند تا شبکه فیبرین را متراکم کند و لخته را کوچک سازد. دانشمندان اکنون یک شرکت برای تجاری‌سازی این فناوری راه‌اندازی کرده‌اند که معتقدند می‌توان آن را برای درمان سایر بیماری‌ها مانند سنگ کلیه نیز تطبیق داد. این پژوهش در مجله Nature منتشر شده است.