میثم محجوبی-گروه ورزش با انتخاب امید روانخواه به‌عنوان سرمربی تیم ملی امید، فصل تازه‌ای از انگیزه و روحیه در فوتبال جوانان ایران آغاز شده است. روانخواه حالا مأموریت دارد تا با استفاده از تجربیات و نگاه تازه‌اش، طلسم ۵۲ساله راهیابی تیم امید به المپیک را بشکند و دوباره «امید» را به دل فوتبال‌دوستان کشور بازگرداند. روانخواه متولد فیروزآباد فارس که در 19سالگی با پیراهن زرد طلایی فجر شهید سپاسی در فوتبال شیراز درخشید و بعدها در استقلال تهران خوش‌نام بود، حالا در 38سالگی فرصت پیدا کرده تا تجربه و دانش خود را به خدمت نسلی بگذارد که تشنه صعود به المپیک و افتخارآفرینی است. اگرچه او در عرصه نتیجه‌گیری باشگاهی هنوز کارنامه پرفروغی نداشته، اما روحیه پاک، اخلاق‌مداری و شناختش از فوتبال پایه، برگ‌های برنده‌ای است که فدراسیون فوتبال را به انتخابش ترغیب کرد. نکته جالب‌تر این انتصاب، هم‌زمانی نام امید روانخواه با تیم ملی «امید» است؛ گویی همین بازی نمادین با کلمات، تلنگری است برای احیای روحیه و شور جوانانه‌ای که سال‌هاست در فوتبال ایران به محاق رفته است. بعد از ناکامی‌های تیم امید با رضا عنایتی و شکست تلخ برابر هنگ‌کنگ، این تغییر و آوردن «امید» به نیمکت، بیشتر از هر زمان دیگری به چشم می‌آید. از سوی دیگر، شایعاتی هم مبنی بر دخالت محمدمهدی فروردین، رئیس فراکسیون ورزش مجلس و اهل فیروزآباد، در انتخاب روانخواه مطرح شد؛ اما فروردین با قاطعیت هرگونه اعمال نفوذ را رد و تأکید کرد روانخواه شایستگی‌اش را در کمیته فنی به اثبات رسانده و حمایت مجلس از مربیان بومی و اخلاق‌مدار، وظیفه‌ای ملی است. حالا امید روانخواه در نقطه‌ای حساس قرار گرفته است؛ هم به‌عنوان یک مربی بومی و اخلاق‌مدار و هم به‌عنوان نمادی از امیدواری تازه در فوتبال ایران. همه نگاه‌ها به او و تیم ملی امید دوخته شده است تا شاید این‌بار، با حضور «امید»، طلسم المپیک بشکند و شور و شوقی تازه به فوتبال ایران بازگردد. فوتبال فارس و شیراز، که همیشه گهواره استعدادهای درخشان بوده، حالا در قامت سرمربی تیم ملی امید، نماینده‌ای دوباره در سطح ملی دارد؛ نماینده‌ای که حتی اسمش، دل‌های خسته فوتبال‌دوستان را گرم می‌کند.