سالهاست که در فوتبال کشور و حتی استان، به بهانه سنتی بودن و به روز شدن علم فوتبال، راه را برای استفاده از مربیان پیشکسوت و قدیمی کشور و استان در تیم‌ها و باشگاه‌های ورزشی بسته‌اند. با اینکه هر رشته ورزشی احتیاج به تغییر نسل و استفاده از نیروی جوان و انرژیک و با دانش روز دارد و فوتبال هم‌ مستثنی از این قاعده نیست، ولی نمی‌توان به این بهانه چشم از تجربیات و دانش مربیان قدیمی و پیشکسوتان را بست. هرچند بسیاری از همین‌پیشکسوتان و مربیان قدیمی‌تر فوتبال هم به واسطه علاقه ذاتی و شور شوق درونی به فوتبال، همپای نسل جدید دانش خود را به روزرسانی می‌کنند. فوتبال یک ورزش گروهی است، حتی در مسائل فنی و مدیریتی یک تیم هم باید یک تیم‌ فنی و مدیریتی قوی تشکیل داد و این تیم‌ قوی هم احتیاج به نیروی جوان و انرژیک دارد و هم نیروی باتجربه و کارآزموده، بنابراین‌ نمی‌توان از نقش پیشکسوتان هم در بحث نتیجه‌گیری و هم استفاده از دانش‌ها و تجربیات فنی و هم بحث اخلاقی و روانی آنها چشم‌‌پوشی کرد. حال این نکته مهم هم باید به مدیران و مربیان جوان اشاره کرد که حتماً نباید از پیشکسوتان در چهارچوب زمین استفاده کرد، افرادی که شاید بدون در نظر گرفتن شرایط مالی فقط به واسطه عشق و علاقه می‌توانند به فوتبال ما و نسل جوان کمک کنند و می‌توان با درایت خاص از تجربیات گرانبهای آنها در همه زمینه‌ها از استعدادیابی و کشف استعداد در تیم‌های پایه و بزرگسالان تا مشاوره فنی و مدیریتی باشگاه و همچنین کمک گرفتن در مواقع بحران و بن‌بست‌های تاکتیکی و تیمی بهره برد که مطمئناً بهره از تجربیات و دانش این بزرگان و استخوان خُردکرده‌های ورزش به خصوص فوتبال می‌توان گره‌گشای خیلی از مشکلات تیم‌ها باشد.