مطالعه‌ای در دانشگاه موناش نشان می‌دهد که استفاده از رایانه، جدول کلمات متقاطع و بازی‌هایی مانند شطرنج بیشتر با دوری از زوال عقل در افراد مسن مرتبط است تا انجام کارهایی مانند بافتنی، نقاشی یا معاشرت با همسن‌های خود.
به گزارش بهداشت نیوز، این یافته‌ها که در JAMA Network Open منتشر شده است، ممکن است به افراد مسن و متخصصان مراقبت از سالمندان کمک کند تا رویکردهای هدفمندتری برای کاهش خطر زوال عقل برنامه‌ریزی کنند.
محققان داده‌های 10318 استرالیایی 70 ساله و بالاتر را که در پروژه ASPREE شرکت کرده بودند، استخراج کردند.
آنها دریافتند شرکت‌کنندگانی که به طور معمول درگیر سوادآموزی بزرگسالان و وظایف هوشیاری ذهنی مانند کلاس‌های آموزشی، خواندن مجلات و انجام جدول کلمات متقاطع بودند، ۹ تا ۱۱ درصد کمتر از همسالان خود در معرض ابتلا به زوال عقل بودند.
سرگرمی‌های خلاقانه مانند کاردستی، بافندگی و نقاشی و فعالیت‌های غیرفعال‌تر مانند خواندن این خطر را تا ۷ درصد کاهش می‌دهد. در مقابل، اندازه شبکه اجتماعی یک فرد و تعداد دفعات بیرون رفتن به سینما یا رستوران با کاهش خطر زوال عقل مرتبط نبود.
نتایج حتی زمانی که برای سطح تحصیلات قبلی و وضعیت اجتماعی-اقتصادی تعدیل شده بودند از نظر آماری معنادار باقی ماندند؛ طبق این تحقیقات تفاوت معنی‌داری بین زن و مرد یافت نشد.
تا سال ۲۰۲۲، ۵۵ میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی می‌کردند که هر سال ۱۰ میلیون مورد جدید به این بیماری اضافه می‌شود.
نویسنده ارشد، جوآن رایان از دانشکده بهداشت عمومی و پزشکی پیشگیرانه، گفت که شناسایی راهبردها برای جلوگیری یا به تأخیر انداختن زوال عقل یک اولویت بزرگ جهانی است.
رایان گفت: ما فرصتی منحصر به فرد داشتیم تا با بررسی طیف وسیعی از فعالیت‌های غنی‌سازی سبک زندگی که افراد مسن اغلب انجام می‌دهند، فضای خالی در دانش خود را پر و ارزیابی کنیم که کدامیک از آنها به شدت با اجتناب از زوال عقل همسو هستند.
او ادامه داد: من فکر می‌کنم آنچه نتایج ما به ما می‌گوید این است که دستکاری فعال دانش ذخیره‌شده قبلی ممکن است نقش بیشتری در کاهش خطر زوال عقل نسبت به فعالیت‌های تفریحی غیرفعال داشته باشد؛ فعال نگه داشتن ذهن و به چالش کشیدن ممکن است بسیار مهم باشد.
فعالیت‌های اوقات فراغت ارزیابی‌شده شامل موارد زیر است:
فعالیت‌های سوادآموزی بزرگسالان مانند کلاس‌های آموزش بزرگسالان، استفاده از رایانه و نگه‌داشتن مجله.
وظایف هوشیاری ذهنی مانند تکمیل آزمو‌ن‌ها و جدول کلمات متقاطع، شطرنج.
سرگرمی‌های خلاقانه مانند نجاری، بافندگی یا نقاشی.
فعالیت‌های منفعلانه‌تر مانند مطلع شدن از اخبار، خواندن یا گوش دادن به موسیقی.
فعالیت‌های شبکه‌های اجتماعی مانند ملاقات و تعامل با دوستان.
سفرهای برنامه‌ریزی‌شده مانند رفتن به رستوران، موزه یا سینما.
رایان گفت که نتایج این را رد نمی‌کند که افرادی که به طور طبیعی به انواع فعالیت‌های اوقات فراغت مرتبط با سلامت شناختی گرایش دارند، دارای ویژگی‌های شخصیتی خاصی هستند که در غیر این صورت مفید هستند، یا ممکن است به طور کلی رفتارهای بهداشتی بهتری داشته باشند.
او ادامه داد: در حالی که درگیر شدن در فعالیت‌های سوادآموزی و هوشیاری ذهنی ممکن است یک قرص جادویی برای جلوگیری از زوال عقل نباشد، اگر هدف شما این بود و مجبور بودید انتخاب کنید، تحقیقات ما مطمئناً نشان می‌دهد که این‌ها فعالیت‌هایی هستند که به احتمال زیاد از سلامت شناختی خوب حمایت می‌کنند.
رایان گفت که ارتباط اجتماعی ممکن است همچنان برای سلامت شناختی و سلامت روان بسیار مهم باشد؛ حتی اگر در این مطالعه ارتباط واضحی با خطر زوال عقل نشان ندهد.
او تأکید کرد: شرکت‌کنندگان از نظر شناختی سالم بودند و احتمالاً قبلاً زندگی اجتماعی فعالی داشتند، به طوری که مزایای شناختی شبکه‌های اجتماعی قوی ممکن است در این گروه در مقایسه با عموم مردم کمتر آشکار باشد.