در خبرها داشتیم: «در حالی که ورزشکاران رشته‌های تیمی قرار است ۵۰ درصد پاداش پای سکو را دریافت کنند، رؤسای فدراسیون‌ها از مبلغ کامل پاداش پای سکو بهره‌مند می‌شوند!»
کمیته ملی المپیک مدتی پیش اعلام کرد که پاداش پای سکو برای مدال طلا ۱۵ هزار دلار، مدال نقره ۶ هزار دلار  و برنز ۳ هزار دلار است. همچنین برای اولین بار به سرمربیان و رؤسای فدراسیون‌ها هم پاداش تعلق می‌گیرد.
بر این اساس، پاداش سرمربیان مدال‌آور معادل بالاترین مدال کسب‌شده توسط ورزشکاران محاسبه می‌شود؛ برای مثال اگر در یک رشته یک ورزشکار نقره و یکی طلا گرفت، معادل بالاترین رنگ مدال هم برای سرمربی در نظر گرفته می‌شود. همچنین مصوب شد رئیس فدراسیون‌های مدال‌آور نیز همین میزان پاداش را دریافت کنند!
در بحث تیمی هم رئیس فدراسیون و مربی مشمول پاداش بالاترین مدال می‌شوند، اما برای ورزشکاران همانند گذشته ۵۰ درصد پاداش محاسبه می‌شود؛ چون در مورد یک تیم ۱۵ نفره طبیعی است که مقدور نیست به همه ۱۵ هزار دلار بدهیم؛ بنابراین همان ۵۰ درصد محاسبه می‌شود، اما برای رئیس فدراسیون و مربی این موضوع لحاظ می‌شود.
نکته قابل‌توجه و تأمل این است که در رشته‌های تیمی و میکس، وقتی ورزشکار ۵۰ درصد پاداش را دریافت کرده است چرا باید به رئیس فدراسیون پاداش کامل تعلق بگیرد؟ اینکه رئیس فدراسیون شخصاً بخواهد پاداش بگیرد، چیزی است که ابهام ایجاد می‌کند و می‌تواند در ادامه مشکل‌ساز شود.
نکته مهمتر این است در این میان تکلیف دیگر مربیانی که با ورزشکاران کار می‌کنند، چه می‌شود؟ مگر می‌شود در موفقیت یک تیم، مربی یا مربیانی که در کنار سرمربی بوده‌اند، نقشی نداشته باشند؟ بهتر نبود کمیته ملی المپیک در کنار ایجاد انگیزه برای رؤسای فدراسیون‌ها، به فکر ایجاد انگیزه در اعضای کادرفنی هم باشد؟