چند سالی است که فضای مجازی به خصوص صفحات شبکه اجتماعی اینستاگرام، محلی برای تبلیغ بازیکنان و مربیان بی‌کیفیت و یا کم‌استعداد، به خصوص در فوتبال پایه و لیگ‌های پایین‌تر شده است؛ اتفاقی برای بزرگنمایی و اغراق در مورد افرادی که عمدتاً نمی‌توانند براساس شایستگی‌هایشان پیش بروند.
خیلی از دلالان و واسطه‌های فوتبال با نفوذ به صفحات مجازی، بازیکنان و مربیان دلخواه خود را به راحتی و یک‌شبه به یک ستاره مجازی تبدیل کرده و به تیم‌های مد نظر خود انتقال می‌دهند.
نفود این صفحات به قدری در فوتبال ایران؛ به خصوص در لیگ‌های پایین‌تر و فوتبال پایه زیاد شده که خیلی از باشگاه‌ها و مربیان را تحت‌تأثیر قرار داده و بعضاً بازیکن و مربی برای دیده شدن و تبلیغ خود، هزینه‌های هنگفتی برای دیده شدن در فضای مجازی متحمل می‌شوند!
در این میان بازیکنان و مربیانی که نفوذ بیشتری در این فضای مسموم دارند، خیلی راحت‌تر شناخته شده و صاحب تیم می‌شوند. گاهی بدون در نظر گرفتن سطح فنی آن بازیکن در طول یک ‌مسابقه، به راحتی در تیم منتخب هفته هم جای می‌گیرند!
این‌ معضل باعث شده که به طور طبیعی سطح فوتبال ایران؛ به خصوص در رده‌های پایه به مراتب پایین‌تر از حد استاندارد و طبیعی باشد و شاهد حضور بازیکنان بی‌کیفیتی در تیم‌ها باشیم. سطح فنی بازیکن اصلاً با نام و آوازه آن بازیکن در فضای مجازی تناسبی ندارد‌.
به طور حتم در آینده این ‌معضل، فوتبال ایران را با بحران کمبود بازیکن باکیفیت و استاندارد و همچنین مربیان مستعد و شایسته مواجه خواهد کرد.