فرق است بین «پروراندن»و «بارآوردن»

شیرازنوین- محمد مرادی؛ کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی
بارآوردن مفهومی است که برای پدید آوردن دگرگونی‌های  معینی که «دیگری» و «دیگران» آن را مطمح نظر دارند به کار می‌رود. یعنی در بارآوردن، طبیعت درونی در نظر گرفته نمی‌شود یا فرع بر خواسته‌ها و اهداف بیرونی است. اما در پروراندن، اصل و بنیاد مایه‌های تربیت و جهت‌گیری‌های آن از درون نشأت می‌گیرد. پروراندن یعنی فراهم آوردن زمینه برای نمایاندن توانایی‌هایی‌ که بر اساس فعالیت آزاد پرورش یابنده شکل می‌گیرد. اما بارآوردن، شکل دادن طبیعت کودک بر اساس قالب‌ها و هدف‌های بیرونی و ساختگی است که غالباً به شکل فرمان دادن، تحمیل کردن، عادت دادن، شرطی کردن و در نتیجه محدود کردن شخصیت و تمامیت وجودی فرد است. در بارآوردن هدف از تربیت، رام کردن، اهلی ساختن و دست‌پرورده‌سازی کودک است؛ ولی در پروراندن، آزاد ساختن است. در بارآوردن، کودک تابع شخصیت بارآورنده شکل می‌گیرد و در پروراندن، متناسب با شاکله و اقتضای وجود خویش متحول می‌شود.