[ فردا را به امروز می آوریم ]
  • آخرین شماره ۲۰۷۵
  • دوره جدید

کشف لایه‌های پنهان اقتصاد فرهنگی ، روزنامه شیراز نوین

  مریم شمالیان- شیرازنوین
shomalianm@gmail.com

کارشناس صنایع‌دستی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی فارس گفت: با ایجاد یک طرح تجاری و ورود سرمایه‌گذار، می‌توان روواربافی کندازی مرودشت را به یک کالای کاربردی در زندگی روزانه تبدیل کرد تا بازار گسترده‌ای داشته باشد و استفاده از آن تنها به کاربرد در گیوه محدود نشود و به‌روز گردد.
آداب و رسوم و فعالیت‌های روزمره هر جامعه، سازنده عناصر فرهنگی آن محسوب می‌شوند. به واقع تنوع آداب و رسوم، اشتغالات فرهنگی و صنایع‌دستی، دلیل غنای فرهنگی یک جامعه است.
در این میان و در روزگار بحران هویت، یکی از راه‌های حفظ هویت فرهنگی، کشف لایه‌های پنهان فرهنگی در زندگی روزمره جوامع است. یکی از ظرفیت‌های پنهان و مغفول مانده که از هویت فرهنگی و ارزش سنتی خود فاصله گرفته، صنایع‌دستی کهن و دیرینه هستند.
استان فارس در شهرها و روستاهای خود دارای غنای بی‌نظیری از صنایع‌دستی است، اما برخی از این صنایع‌دستی، کمتر شناخته شده هستند و برای حفظ آنها به اقداماتی مانند آموزش، تجاری‌سازی، ثبت ملی و... نیاز است.
در این خصوص با کارشناس صنایع‌دستی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی فارس به گفت‌وگو نشسته‌ایم:
لزوم احیا و کاربردی‌کردن صنایع‌دستی
مجید سلیمی با اشاره به روواربافی به عنوان یکی از صنایع‌دستی فارس، به خبرنگار ما می‌گوید: روواربافی، بافت ارزشمند رویه گیوه است؛ رویه‌بافی گیوه، یکی از مراحل تولید کفش سنتی گیوه به شمار می‌رود که با نام روواربافی در فهرست صنایع‌دستی وجود دارد.
وی ادامه می‌دهد: هنری که از دیرباز به ویژه در بین خانواده‌های روستایی رواج داشته است و در تمام روستاهای فارس رووار بافی توسط زنان روستایی با نخ پنبه‌ای همواره بافته شده است.
کارشناس صنایع‌دستی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی فارس اضافه می‌کند: اما از 40 سال قبل با رشد چرم صنعتی و تولید کفش از آن، هنر روواربافی آن کارایی فراوان خود را از دست داد و اکنون به عنوان یک کالای فانتزی در مهمانی و مناسبت‌ها از کفش روواربافی استفاده می‌شود.
سلیمی با اشاره به اقداماتی که در جهت حفظ و احیای صنایع‌دستی کهن استان به انجام می‌رسد، عنوان می‌کند: رویه گیوه تولیدی روستای کندازی مرودشت که بسیار ریزبافت است و با نخ و پنبه بافت می‌شود و کیفیت بالایی دارد، از صنایع‌دستی بی‌نظیر فارس به شمار می‌رود و بر این اساس با تلاش‌های لازم امکان ثبت ملی این روستا به عنوان روستای ملی روواربافی فراهم شده و به ثبت ملی رسیده است.
او معتقد است که با ایجاد یک طرح تجاری و ورود سرمایه‌گذار، می‌توان روواربافی را به یک کالای کاربردی در زندگی روزانه تبدیل کرد تا بازار گسترده‌ای داشته باشد و استفاده از آن تنها به کاربرد در گیوه محدود نشود و به‌روز گردد.
سلیمی آموزش دادن هنرهای صنایع‌دستی را که کمتر شناخته‌شده هستند و رو به منسوخ شدن می‌روند، یک راهکار مطلوب در جهت حفظ و احیای آنها برای نسل‌های آینده می‌داند و در این خصوص می‌گوید: به عنوان مثال آموزش روواربافی کندازی توسط بخش خصوصی به شکلی پیش رفته که امکان آموزش این هنر صنایع‌دستی روستایی در شهر مرودشت فراهم شده است.
وی از ثبت خشت کازرون نیز به عنوان شهر ملی حصیربافی به عنوان یک اقدام مؤثر یاد کرده و بیان می‌کند: زنان و مردان شهر خشت با استفاده از برگ‌های نخل اقدام به بافت فرشینه‌ها و ظروف حصیری می‌کنند که قابلیت رقابت بالایی با نمونه‌های مشابه دیگر در سطح کشور دارد.
سلیمی تصریح می‌کند: کیسه حمام دست‌بافت که با پشم بافته می‌شود نیز هنر صنایع‌دستی بومی روستایی در اقلید است که شاید کمتر افرادی بدانند این صنایع‌دستی متعلق به کجاست.
وی همچنین به لباس‌های محلی جنوب استان اشاره کرده و می‌گوید: لباس محلی در لار، لارستان، گراش و اوز بسیار خاص بوده و از صنایع‌دستی شاخص این منطقه است که کمتر شناخته شده و برای معرفی آن در سالن اقوام نمایشگاه گردشگری پیش رو که هفته آینده در نمایشگاه بین‌المللی فارس در شهرک گلستان برگزار خواهد شد، فرصت معرفی ایجاد شده است.
هنر صنایع‌دستی شیشه‌گری فوتی در میمند نیز از دیگر هنرهای صنایع‌دستی کمتر شناخته‌شده‌ای بود که سلیمی به آن اشاره کرد.

 

تاکنون نظری برای این خبر ثبت نشده است!
ثبت نظر جدید
نام و نام خانوادگی  

آدرس ایمیل    

متن نظر  

کد امنیتی