سید ‌ایمان شریف، مربی و روان شناس فوتبال- یکی از استراتژی‌های مربیان برای کسب نتیجه در زمین مسابقه، روی آوردن به سیستم‌های دفاعی است، رویکردی که معمولاً در تیم‌هایی استفاده می‌شود که توان مقابله کافی با بازیکنان تکنیکی و تاکتیک پذیر تیم حریف را نداشته و سعی می‌کنند با دفاع فشرده کردن و بستن فضاها، قدرت بازی‌سازی و تدارک حملات را از حریف سلب کنند.
این نوع رویکرد(دفاعی) که پس از انتخاب کارلوس کیروش در تیم ملی ‌ایران استفاده می‌شود، باعث شد تا در دوره قبلی جام جهانی و در مرحله گروهی که تیم‌های اسپانیا و پرتغال قرار داشتند و با نام گروه مرگ شناخته می‌شد، نتیجه دهد و تیم ‌ایران با ارائه بازی‌های خوب و کسب چهار امتیاز مدعی صعود از گروه لقب گرفته که اگر کمی ‌با شانس و اقبال روبه‌رو شده بود، ‌این امر محقق نیز شده بود.
اما اتخاذ شیوه‌های دفاعی هر چند می‌تواند در مقاطعی به تیم شما کمک کند، اما غالباً یک رویکرد تخریبی است و می‌تواند بر روی بازی تیم شما اثرات منفی و مخربی را برجای گذارد. 
زمانی که مربی، تیمی ‌را با سیستم‌های دفاعی وارد زمین مسابقه می‌کند، ‌این پیام به مغز بازیکنان جهت دفاع کردن ارسال شده  و باعث می‌شود تا بازیکنان تمام تمرکز خود را  بر روی دفاع کردن و گل نخوردن قراردهند، تمرکز روی دفاع کردن و گل نخوردن منجر به اضطراب و ترس و شکل‌گیری افکار و احساسات منفی شده و منجر به اشتباهات فاحش در زمین و ارائه یک بازی ضعیف می‌شود‌. 
اما هنگامی‌که مربی تیم استراتژی تهاجمی‌ را در دستور کار تیم قرار می‌دهد،(همان طور که تیم فوتبال انگلستان چنین رویکردی داشت)،‌ این نوع رویکرد باعث می‌شود تا انرژی مغز افزایش پیدا کرده و بازیکنان با تمرکز و داشتن یک ذهنیت و رویکرد تهاجمی ‌و با انگیزه و اعتماد به‌نفس بالا جهت بردن و کسب نتیجه پا به زمین مسابقه گذاشته  و انرژی خود را صرف بازی و تمرکز بر روی وظایف محوله از جانب مربی تیم قرار دهند که شانس ارائه یک بازی خوب در آن‌ها افزایش پیدا می‌کند. تمرکز بر روی دفاع کردن نزد بازیکنان تیم فوتبال ‌ایران خصوصاً در نیمه اول باعث شد تا افکار منفی چون ترس از گل خوردن و نباختن  در ذهن بازیکنان ‌ایران شکل گرفته و تأثیرات منفی را بر عملکرد و بازی بازیکنان برجای گذاشته و ضمن برهم خوردن تمرکز آن‌ها، بازی ضعیفی را نیز در نیمه اول انجام دهند.
خوردن ۳ گل در نیمه اول ماحصل تمرکز بیش از حد بر وظایف دفاعی آن هم به‌خاطر اتخاذ  استراتژی دفاعی تیم در نیمه اول بود و حتی بازیکنان نتوانستند در ‌این نیمه  موقعیت گلی را به دست آورند. اما در نیمه دوم که بازیکنان ‌ایران چیزی را برای از دست دادن نداشتند، (و مربی تیم با انجام چند تعویض خصوصاً در فاز تهاجمی‌ دستور حمله به دروازه تیم فوتبال انگلیس را صادر کرد،) این پیام به مغز بازیکنان جهت اتخاذ یک رویکرد جدید یعنی تهاجمی‌ ارسال شد و باعث شد تا آن‌ها با انگیزه و اعتماد و تمرکز بیشتر بازی کرده و حتی توانستند دو گل را نیز به ثمر رسانده و بازی بهتری را نسبت به نیمه اول انجام دهند.  شما به عنوان یک مربی همان طور که سعی می‌کنید بهترین تاکتیک را برای تیم خود انتخاب کنید باید متوجه ‌این موضوع مهم یعنی نقش تعیین کننده سیستم‌ها در افزایش یا کاهش انرژی و قدرت ذهنی و در نتیجه عملکرد بازیکنان تیم خود در زمین مسابقه نیز باشید. اتخاذ شیوه‌های دفاعی آن هم به‌طور مطلق، بیشتر از آنکه بتواند تیم شما را به موفقیت برساند،  بیشتر باعث مشکلات ذهنی، ارائه یک بازی ضعیف و عدم نتیجه گیری در تیم شما می‌شود، به همین علت است که گفته‌اند بهترین دفاع حمله کردن است، رویکردی منطقی که در علم روان‌شناسی هم به اثبات رسیده است.