اخلاق در رقابت 

افرادی که نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری شدند و خودشان را در معرض انتخاب شورای نگهبان و نیز ملت ایران قرار دادند، در شمار چهره‌های سیاسی هستند که هم سابقه حضور در رقابت‌های ریاست‌جمهوری را دارند و هم مجلس شورای اسلامی را؛ اما وضعیت معیشتی مردم و بحران اقتصادی کشور همین است که در وضعیت موجود قابل‌مشاهده است. 
اینکه چرا و به چه علت هر فردی که نامزد شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری یا مجلس می‌شود با وعدهای معیشتی به پیش می‌آید هم جای پرسش دارد و هم تأسف. اکنون وضعیت رقابت‌ها به‌گونه‌ای است که نامزدها شعارهای اقتصادی و رفع تبعیض را در رأس برنامه‌های خود قرار داده‌اند و هرکدام که این شعارهای نخ‌نما را تکرار می‌کند، به نوعی مهر تأیید بر این مطلب می‌زند که معیشت ملت دچار آسیب جدی است و تبعیض‌ها اعتماد ملت را کاهش داده است. 
هرچند انتظار بود از چهره‌ها معقول‌تری در این دوره از انتخابات ریاست‌جمهوری استفاده شود، اما سیاست بر مصلحت غلبه کرد و همان چهره‌های قدیمی وارد عرصه شدند. در این دوره نیز مناظره‌های تلویزیونی چنگی به دل نمی‌زند و طرفین تا حدی پیش رفتند که برای مرتبه دوم رهبر معظم انقلاب به آنان تذکر دادند که اخلاق را رعایت کنند. در وهله نخست و روزهای آغازین رقابت‌ها تذکر دادند از لجن‌پراکنی خودداری کنید و اینک برای مرتبه دوم و نزدیکی به هشتم تیرماه، از نامزدها خواستند که دشمن را شاد نکنند. 
ابراز وفاداری به قانون اساسی بر اساس اقرار افراد و اصل ولایت‌فقیه برای ورود آنان به میدان رقابت‌ها الزامی بود تا با این اقرار از فیلتر شورای نگهبان عبور کنند و حال باید دید این افراد که با روش‌های کهنه و قدیمی در حال مناظره هستند و از ارائه برنامه‌های راهبردی خود در باب اقتصاد و احوالات اجتماعی و نیز معرفی کابینه خودداری می‌کنند، تا چه میزان در عمل این التزام را ثابت کرده‌اند. هرچند در دو مرحله مورد تذکر علنی رهبر معظم انقلاب قرار گرفته‌اند. 
در حوزه سیاست نمی‌توان انتظاری از التزام به اخلاق از سوی این چهره‌های قدیمی داشت؛ چراکه ماهیت این افراد و اطرافیان آنان به‌صورت کارنامه ای در اختیار ملت است و سلوک آنان پیش از انتخابات و پس از انتخابات به طور کل تغییر خواهد کرد. تجربه نشان داده است که این گروه از سیاسیون التزامی به وعدهای خود ندارند که هم خودشان و هم ملت تاکنون دریافته‌اند که وضعیت در شرایطی قرار گرفته که از عهده آنان کاری برای 80میلیون ایرانی برنمی‌آید. 
اینکه ما انتظار داشته باشیم مشکلات چهار دهه در چهار سال حل شود، غیرممکن است؛ درحالی‌که پاشنه آشیل حل بحران‌های موجود ارتباط با اقتصاد جهان است که البته شرایط برای این مصالحه چندان مهیا نیست. در بیان این نکته پیش‌دستی کردیم؛ چراکه اکثر رؤسای جمهور به این نکته پس از پیروزی اشاره کرده و خواهند کرد که در این فرصت امکان بهبود تمامی شرایط وجود ندارد، اما هم ملت و هم شخص خودشان می‌دانند که این امکان، همان پاشنه آشیلی است که به ارتباطات جهانی منحصر می‌گردد.
نامزدهای ریاست‌جمهوری در این دوره نیز به نحوه فروش نفت خام ایرادات کلی و جزئی گرفته‌اند؛ از آن جهت که همچنان اقتصاد ایران نفت‌محور است و از جهتی این تک‌محصولی و فروش ویژه نفت تنها توسط انگشت‌شمار افرادی در حال انجام است که آقازاده نام دارند. درواقع نامزدها به صراحت می‌گویند که با دور زدن تحریم‌ها و فروش قاچاقی نفت به کشوری مانند چین نه پول نفت به کشور بازگشته و نه ملت به رفاه رسیدند. بلکه انگشت‌شماری از آقازاده‌ها پول‌های نفت حراج‌شده را در آن سوی مرزها به باد دادند. با این توصیف، دورزدن تحریم‌ها نیز زیر سؤال رفته و بیان انتقادات از روش‌های اقتصادی گذشته، بیانگر این واقعیت بوده که دورزدن تحریم‌ها تنها به حراج نفت منتهی شده است؛ حراجی که دستاوردی نیز نداشته و امثال بابک زنجانی‌ها را تولید نموده است. 
بر این باوریم که دستگاه‌های نظارتی باید اشراف بیشتری بر عملکرد طالبان قدرت داشته باشند و البته به دستگاه‌های نظارتی باید این اختیار داده شود تا ریشه فساد را بخشکانند.این در حالی است که بدون داشتن قدرت و حضور در بدنه قوای سه‌گانه، امکان فساد وجود ندارد؛ امری که شهید جمهور به آن تأکید داشت و درصدد مقابله با آن بود.