این روزهای گرم تابستانی گاهی اوقات برخی اخبار و تصاویر بدجور آدمی را توی فکر می‌برد. من به‌شخصه گمان می‌کنم یک عده عمداً یا سهواً در تلاش‌اند جملات حکیمانه و گران‌بهای شعرا و بزرگان را عین چای نپتون در گازوئیل بزنند و بیرون بیاورند!
یکی از مقولاتی که بزرگان بر استفاده درست و حسابی از آن تأکید دارند، مقوله ارزشمند وقت است؛ تا جایی آن را با طلا قیاس کرده‌اند (البته شانس آوردیم که آن دوران دلار، بورس، بیت‌کوین و این‌جور داستان‌ها نبودند که هر روز نوسان داشته باشند. فلذا همه بزرگان به‌اتفاق، مقولات نادر و باارزش را با طلا مقایسه می‌کردند!). با این وجود در این دوره زمانه تنها چیزی که برای عده‌ای پشیزی ارزش ندارد، همین وقت است. از شما چه پنهان چند شب قبل مراسم خصوصی اختتامیه‌ جشنواره‌ فیلم و عکس «باانرژی» که به اهمیت انرژی و استفاده‌ درست از آن می‌پرداخت، در پردیس باغ کتاب تهران برگزار شد و برندگان بخش‌های مختلف این جشنواره با حضور تعداد زیادی از بازیگران و هنرمندان ایرانی اعلام شدند.
کاری به اهداف، برندگان و جوایز این جشنواره نداریم؛ چراکه زیاد مهم نیست و نقداً مردم هرجور که دوست دارند انرژی مصرف می‌کنند. شاید هم این داستان را خیلی جدی گرفته‌اند که انرژی از بین نمی‌رود؛ بلکه از حالتی به حالتی دیگر تبدیل می‌شود! چیزی که در این مراسم جلب توجه می‌کرد، برنامه‌ریزی درازمدت هنرمندان و سلبریتی‌های دعوت‌شده به این مراسم و صرف وقت و هزینه فراوان در انتخاب نوع پوشش متفاوت و استایلشان بود. استایل‌های تابستانی تعدادی از سلبریتی‌های حاضر در این مراسم که با تیپ‌هایی شیک در مقابل دوربین آمدند و بقیه با استایل‌هایی شلوغ و عجیب که سعی داشتند آن‌ها را جسورانه جلوه دهند، بیانگر این نکته است که عزیزان جمله حکیمانه «وقت طلاست» را هنوز جدی نگرفته‌اند و گویی نشنیده‌اند: دریغا چنان روح‌پرور زمان/ که بگذشت بر ما چو برق یمان! یعنی نمایندگان مجلس کار حساس و سرنوشت‌ساز رأی اعتماد به وزرا را یکی‌دوروزه سر و تهش را هم آوردند، ولی این بندگان خدا چند ماه است که درگیر خیاط و پرو و جنس پارچه و دستمزد و... بودند تا مثلاً یک شب، مختصری خاص یا جسور جلوه کنند (بماند که لباس برخی از این بزرگواران به نظر در مراحل اولیه پرو به سر می‌بُرد و هنوز وارد فاز دوخت و دوز نهایی نشده بود که به اشتباه تحویل مشتری شد! بگذریم...).
اخبار مجلس و ماجرای رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی را که قطعاً ملاحظه فرموده‌اید. نمایندگان مجلس برخلاف عادتِ مألوف و طریقِ معروف که گاهاً خلاف راه صواب و نقص رأی اُولوالالباب است، این بار خرق عادت نموده و به همه وزرای پیشنهادی رأی اعتماد دادند و خلاص!
به زبان ساده، دوستان در مجلس به این نتیجه رسیدند که وقت ارزشی بالاتر از طلا دارد و به قول شاعر «قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند/ بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم» خدا کند وقت‌شناسی نمایندگان مجلس در سایر امورات هم نمود پیدا کند و لایحه‌ها و طرح‌هایی که سال‌هاست در حال خاک خوردن هستند و کم‌مانده که حکم زمین‌خواری پیدا کنند، زودتر تعیین تکلیف شوند. وقت طلاست!