وی‌پی‌ان‌فروشی ادامه‌دار
 
اینکه وی‌پی‌ان‌فروشی پرمنفعت همچنان ادامه دارد و شورای امنیت ملی در مقابل آن واکنشی نشان نمی‌دهد، جای سؤال است. هرچند رسانه‌های مجازی تبدیل به یک مجموعه غیرقابل‌کنترل شده‌اند، اما فیلتر نمودن شبکه‌های مجازی با نگاه تک‌بعدی را نمی‌توان توجیه نمود؛ چراکه ارتباطات جهانی در ابعاد مختلف اقتصادی و علمی را نمی‌توان خاص مسائل امنیتی دانست و ادامه این روند، ابعاد گستره امنیتی را نیز زیر سؤال می‌برد.
داستان رفع فیلترینگ در ایران همچنان در صدر اخبار قرار دارد. جای تعجب نیست که احتمالاً گروهی بر ضد گروهی دیگر وارد عمل شده باشند. ابتدای داستان از این قرار است که رسانه‌های مجازی را ضدامنیت معرفی کردند و این موضوع باعث شد تا به صورت مقطعی و در جریان حوادث خاص این رسانه‌ها مسدود شوند. اما وقتی دولت قادر به تأمین امنیت ملی است، نباید به محدودیت‌های فضای مجازی ادامه داد؛ مگر آنکه دولت همچنان احساس خطر و ناامنی کند. از طرفی باید به این نکته توجه نمود که با فیلتر شدن فضای مجازی تنها یک دستاورد داشتیم و آن ثروتمند شدن فیلترشکن‌فروشان بود. 
واقعیت این است که ملت از کوچک و بزرگ با خرید فیلترشکن یا استفاده از فیلترشکن‌های رایگان در حال اتصال به این شبکه‌ها هستند و به تمامی جوارح آن اشراف دارند. حتی مقامات بلندپایه دولتی و حاکمیتی روی شبکه ایکس فعالیت دارند و پیام‌های خود را از این طریق ارسال می‌کنند که نشان‌دهنده این واقعیت است که یا آنان از شبکه‌های بدون فیلتر استفاده می‌کنند یا از فیلترشکن بهره می‌جویند که در هر دو صورت قانون فیلترینگ را نقض کرده‌اند؛ آن هم قانونی که خودشان وضع نموده‌اند. 
حالا هرچه به محدودیت فضای مجازی ادامه دهیم، مهر تأیید بر داستان امنیت داخلی زده‌ایم. درواقع با این حرکت دو پیام صادر می‌کنیم؛ اول امنیت داخلی دارای مشکل است و دوم محققان ایرانی برای دسترسی به مقالات و دانش روز باید هزینه‌های گزاف خرید اینترنت و فیلترشکن‌ها را توأمان پرداخت کنند. 
به نظر می‌رسد نه امنیت مشکل دارد و نه تعاملات بین‌المللی؛ چراکه پرواضح است مردم احساس ناامنی نمی‌کنند و فقط از وضعیت بداقتصادی گلایه‌مند هستند و از طرفی تجارت جهانی ما با دنیا در قالب «قاچاق پرهزینه» توسط یک گروه اقلیت ادامه دارد و شاید همه‌چیز در کشور وجود داشته باشد، اما گران!
ما با ادامه تحریم‌های خودساخته و علی‌الخصوص اعمال فیلترینگ، گروهی را به ثروت‌های بادآورده رساندیم و حالا اگر گروهی فریاد می‌زنند که فیلترینگ را خاتمه دهید و آن گروه اولی مقاومت می‌کند، تنها یک دلیل دارد که در موضوع سود و زیان اقتصاد سیاه نهفته است.
از طرفی می‌توان به موضوع به‌گونه‌ای دیگر نگاه کرد. خاموشی و عدم توان تولید برق برای مصارف صنعتی، کشاورزی و خانگی، حکایت از ناتوانی در اداره امور کشور دارد. اینکه شاید ما با دنیا قهر کردیم یا دنیا با ما قهر کرده باشد در هر دو حالت سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی برای ساخت نیروگاه‌های جدید انجام نشده است. بی‌اعتنایی به این نیاز بزرگ ملی، حرف و حدیث‌های بسیاری را به همراه دارد که چگونه ممکن است دولت‌ها به فکر آب و برق ملت نبوده و اصولاً برنامه‌ریزی در این رابطه نداشته‌اند. حال به طرف دیگر موضوع اشاره می‌کنیم و آن بیان این خلل بزرگ در رسانه‌های برخط است. به طور قطع رسانه‌های مستقل یا هدفمند به این موضوع خواهند پرداخت؛ چراکه ماهیت رسانه چنین اقتضا می‌کند واگر از کنار این داستان بگذرند، گویی رسانه‌ها نیز به رسالت خود پشت نموده‌اند. 
رسانه‌ها بزرگ‌ترین ناظر بر عملکرد دولت‌ها هستند و دولت‌ها نباید از این داستان نگران باشند. هرچند با تبادل قدرت سیاسی، هر دولت رسانه خود را مستقر می‌کند و این هنر رسانه دولت است که دستاوردهای آن را به دور از آمارسازی منتشر کند. چیزی مانند احزاب سیاسی که باید وجود داشته باشند و برعملکرد دولت‌ها نظارت کنند. اما نه رسانه‌ها و نه احزاب به هر دلیل و شاید وابستگی به بدنه دولت، به رسالت اصلی خود نمی‌پردازند و لازمه این مهم استقلال مالی و حرفه‌ای رسانه‌هاست.