نقش ریال در ایران 

چه در بحث بودجه سال آینده و چه در داستان پرماجرای اقتصاد ایران، هرچه پیش می‌رویم با تأثیر بیشتر دلار و مداخلات سیاسی درگیر می‌شویم. این‌گونه که پیداست، ما در حال آزمایش یک نسخه جدید اقتصادی هستیم که بدون داشتن زیرساخت‌های لازم خودمان را درگیر مسئله مهم حذف دلار از چرخه اقتصادی کردیم و به واقع نمی‌دانیم چه رخدادی در انتظار این اقتصاد بیمار است. 
این در حالیست که مطالبات معوق و جهانی ما در چهل سال گذشته به دلار محاسبه شده، قیمت نفت به دلار، خرید‌های خارجی به دلار و البته صادرات نیز به دلار محاسبه می‌شود و تأثیر دلار بر سفره مردم آن‌قدر بزرگ است که ریال ایرانی قدرت عرض اندام ندارد. 
در ایران فقط حقوق‌ها به ریال پرداخت می‌شود و ریال در محاسبه دستمزد کارمندان و کارگران ایفای نقش می‌کند؛ چراکه در هیچ‌کدام از مناسبات دیگر ریال حرفی برای گفتن ندارد. حال باید به این پرسش پاسخ داد که چرا ریال تا این حد تضعیف شده و حتی توان مقابله ارزشی با یک کاسه ماست را نیز ندارد؟
واقعیت این است که اقتصاد روی امواج سیاست حرکت می‌کند.موج‌سواری در این شرایط بسیار ناپایدار و شکننده است. در چنین شرایطی پیش‌بینی متخصصان مانند پنبه شدن نخ‌های ریسیده شده است. یکی از علل پرهیز دانشگاه در عملیات بودجه و اعتبارات دولتی در نظردهی و مشاوره‌های دقیق، همین مسئله بی‌ثباتی است؛ چراکه اگر برنامه‌ای در کار است الزاماً باید عملی نیز در کار باشد. 
ما هرچه در نحوه عمل اقتصاد ایرانی جست‌وجو می‌کنیم، بیشتر به وجود قوانینی پی می‌بریم که مورد بی‌اعتنایی قرار گرفته‌اند، درواقع قانون را بی‌اعتبار کردیم؛ خصوصاً وقتی از دور زدن تحریم‌ها با افتخار یاد می‌کنیم. دور زدن تحریم یک نوع اغتشاش اقتصادی و نظم در بی‌نظمی تلقی می‌شود. این نظم در بی‌نظمی خواسته عده‌ای خاص است تا بتوانند حسب نیاز فردی خویش با تعاملات ملی و بین‌المللی برخورد کنند. 
اواسط تیرماه گذشته پس از اعلام نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم، جریانات اقتصادی تحت‌تأثیر احتمالات و شعارهای موجود به سمت بهبود حرکت کرد، اما پس از رخ دادن اتفاقات امنیتی و اعلام چینش کابینه، این فضای رو به مثبت متوقف شد.
گردش در منابع موجود در حوزه خبر نشان از آن دارد که ریشه افزایش قیمت‌ها در بازار ارز این است که وضعیت اقتصاد در شرایط فعلی کاملاً مبهم است. مشخص نیست که دولت چهاردهم اصول‌گراست یا اصلاح‌طلب و به تبع آن مشخص نیست که به سمت درهای باز سیاسی و اقتصادی حرکت خواهد کرد یا خیر. بنابراین کوچک‌ترین اتفاقی که نشان دهد دولت به کدام سمت حرکت می‌کند، ممکن است در بازارها از جمله بازار ارز تأثیر بگذارد.
به‌طور مثال موضوع تغییر افزایشی قیمت بنزین برای سال آینده یا بهتر بگوییم «یک دقیقه آینده» و نیز پیش‌بینی تورم حدود 40درصدی باعث می‌شود تورم بر سر جای خودش توقف نکند و هر لحظه قصد جهش داشته باشد. ریال نیز مدت‌هاست که به حاشیه رانده شده و مردم بر این باورند که باید معاملات خود را بر پایه دلار و طلا انجام دهند تا بتوانند قدرت خریدی داشته باشند. 
با این شرایط نمی‌توان امید به بهبود معیشت خانوار داشته باشیم و جوانان را ترغیب کنیم که با دستمزد ریالی در کشور بمانند و تشکیل خانواده دهند. تمام این امور بستگی به آن دارد که «عکس آن ثابت شود» و دولت دست به اقدامی بزند که آن روی سکه را به ملت نشان دهد.