یکی از دلایل به تأخیر افتادن ارائه لایجه بودجه سنواتی توسط دولت به مجلس را می‌توان وجود اقتصاد بی‌ثبات دانست. مثلاً در دوره‌های قبل با وجود تورم 40درصدی اما حقوق‌ها 20 درصد افزایش داشته و دولت‌ها معتقد بودند اگر حقوق به‌موازات تورم افزایش یابد، پرداخت از سوی دولت انجام می‌شود، اما از طرفی بالغ بر آن میزان از جیب مردم خارج می‌شود. 
دولت چهاردهم به دلیل دراختیارداشتن برنامه هفتم توسعه و بدون چانه‌زنی درمورد آن لایحه بودجه سنواتی را زودتر از موعد مقرر تقدیم مجلس کرد و کمیسیون تلفیق نیز آن را به سرعت به تصویب رساند. این امر نشان می‌دهد که بودجه با توجه به واقعیات و نیز پیش‌بینی‌های لازم طرح‌ریزی شده است و باید در تحقق بندبند آن کوشید؛ هرچند لایحه بودجه پس از کمیسیون تلفیق فوراً به صحن مجلس ارسال شد که در این بین لایحه بودجه به سرعت در صحن مجلس با حضور دکتر پزشکیان مطرح شد و مورد رأی‌گیری و قبول اکثریت نمایندگان قرار گرفت. سرعت تعامل دولت و مجلس و مجلس و دولت در این دوره بسیار است و این‌گونه که پیداست، کسی قرار نیست لای چرخ دیگری چوبی بگذارد.
موضوع مهمی که درمورد اقتصاد ایران باید مورد توجه و تأکید قرار گیرد، کاهش تصدی دولت و افزایش مشارکت بخش خصوصی است که البته نکته دوم بستگی به کاهش بحران‌های سیاسی و نظامی در منطقه دارد و از سویی ایران باید به شبکه اف.ای.تی.اف ملحق شود تا کارها از طریق بانک‌های رسمی و جهانی انجام شود و برای همیشه پرونده جعلی دور زدن تحریم‌ها را ببندیم. دولت چهاردهم یک شعار دارد و آن وفاق ملی است و بارها بر آن تأکید شده است؛ اما تحقق همین یک شعار، توان و زمان بسیاری را طلب می‌کند؛ چراکه اگر موفق به رفع تحریم‌های خارجی شویم، موضوع تحریم‌های داخلی همچنان پابرجا می‌ماند. 
ما در ایران انتظار داریم یک بلوغ سیاسی و هم‌افزایی کامل اتفاق بیفتد که متأسفانه در سنوات گذشته و شاید تا همین امروز از این بلوغ برخوردار نبوده‌ایم؛ چراکه فقدان آن باعث پسرفت در حوزه‌های اقتصادی و فرهنگی‌اجتماعی شده است. درواقع ما به جای آنکه به فکر ترمیم اقتصاد فشل کشور باشیم، دائم در حال درگیری سیاسی و تحلیل‌های نادرست از طرف افرادی هستیم که با الفبای سیاست و اقتصاد آشنایی ندارند. حالا خطوط هوایی ایران در سراسر جهان میزبانی ندارد. برای پروازهای خارجی باید ایرلاین‌های خارجی خطوط پروازی را در اختیار بگیرند. 
هرچند علل آن تحریم‌ها عنوان شده، اما فرسودگی ناوگان مسافربری هوایی، ما را به این نتیجه مهم می‌رساند که فرودگاه‌های مقصد نگران حضور پروازهای فرسوده ایرانی در آسمان خود هستند. از طرفی شاید اغلب مسافران از مبدأ ایران به کشورهای مقصد تمایلی به پرواز با پرنده‌های فرسوده ایرانی نداشته باشند که همین امر باعث افت جریان توسعه تجاری و گردشگری خواهد شد. دولت‌ها تا این تاریخ ناترازی‌های موجود را به گردن دولتمردان گذشته می‌انداختند و برای رفع ناترازی‌ها قدمی برنمی‌داشتند؛ اما به‌طور غیرقابل‌باوری در این دولت خبری از گفتار و شعار علیه دولت‌های گذشته نیست.
با وجود آنکه در حوزه انرژی، بورس و دیپلماسی وضعیت چندان تعریفی ندارد، اما دولت سعی دارد گشایش‌هایی ایجاد نماید تا معیشت مردم به حد قابل‌قبولی برسد. هرچند در ماه‌های گذشته و با شدت تنش‌های منطقه‌ای نرخ دلار و سکه چند برابر شده و تأثیرات مستقیمی بر معیشت ملت گذاشته است، اما دولت باید در این زمینه تلاش مضاعفی داشته باشد؛ چراکه مردم و البته رسانه‌ها تورم شدید در بازار را به دولت یادآور نشدند و دست دولت را در گرانی‌ها با فدا کردن معیشت خود باز گذاشتند.
حالا دولت هم باید دیپلماسی فعالی داشته باشد، هم اقتصاد را سامان‌دهی کند و از همه مهم‌تر دهان مدعیان قدرت در داخل کشور را پرکند. وجود ستادهای متعدد در استان‌های مختلف سنگ بزرگ و سد راه حرکت دولت بر ریل وفاق است. اگر دولت بخواهد هر غیرمتخصصی را بر جایگاهی تخصصی بنشاند، باید فاتحه رشد و توسعه را خواند. امید است وزرا و استانداران سهام قدرت را عاقلانه توزیع کنند.