اینکه دورتادور مرزهای ایران را دیوارکشی کنیم بدون آنکه توجه کنیم هر دیوار راه نفوذی دارد که مهاجران آن را پیدا خواهند کرد، در اشتباه بزرگی قرار داریم. مهاجر کسی است که زندگی در مرزهای مادری خود را غیرقابل‌امکان می‌بیند و برای پیداکردن زندگی بهتر دست به حرکتی می‌زند که در آن آخرین قدم‌های خود را بدون بازگشت می‌بیند. 
مهاجران کسانی هستند که در مسیر هجرت خود مرگ را تجربه می‌کنند و به هیچ عنوان حاضر به بازگشت به عقب نیستند. دیوارکشی راهبردی نظامی تلقی می‌شود؛ نه اقتصادی‌اجتماعی. ما باید در این راه کاری کنیم که هزینه‌های مهاجرت برای افراد خصوصاً کشور همسایه شرقی چنان افزایش یابد که آنان تصور مهاجرت به ایران را نکنند. بالابردن هزینه‌های حضور فرد یا خانواده مهاجر در ایران راهکاری است که تقریباً بدون هزینه برای دولت‌ها تلقی می‌شود و از طرفی دولت می‌تواند از این روش کسب درآمدهای ارزی نیز داشته باشد. 
اینکه ما مهاجران کشور‌های همسایه را در این برهه زمانی برادر خود بنامیم و اقتصاد ملی را با آنان شریک شویم و گاهی این اقتصاد فلج را دودستی تقدیم آنان کنیم، راهی بسیار اشتباه رفته‌ایم. در این مسیر آن دسته از مهاجران اقتصادی و سیاسی باید بدانند حضورشان در ایران هزینه‌های سنگینی در بر خواهد داشت که در صورت تمایل به حضور و ماندن باید این هزینه‌ها را پرداخت کنند. 
علی‌رغم اینکه چندین سال از حضور افغانستانی‌ها در ایران می‌گذرد، طی یکی دو سال گذشته این حضور تبدیل به چالش شده است؛ با این وجود هیچ آمار رسمی از تعداد دقیق این مهاجران در ایران وجود ندارد. تاریخ حضور اتباع افغانستانی در ایران به یکی دو سال گذشته برنمی‌گردد؛ سال‌هاست که تعدادی از آن‌ها به ایران پناه آورده‌اند. از همان زمان که جنگ و ناآرامی در افغانستان جا خوش کرد، مردم این کشور سرگردان شدند. برخی به پاکستان و برخی هم به سایر کشورها مهاجرت کردند، اما وجود مرز مشترک و البته هم‌زبانی، ایران را به مقصد مناسبی برای آن‌ها تبدیل کرد و بخش بزرگی از مهاجران افغانی به ایران پناه آوردند. موج دوم مهاجرت آن‌ها به ایران به زمان قدرت گرفتن مجدد طالبان برمی‌گردد؛ در آن روزها تعداد زیادی از افغانستانی‌ها برای در امان ماندن از طالبان و جنگ مجدد تصمیم گرفتند خودشان را به ایران برسانند؛ موجی که تا امروز ادامه دارد و هر از گاهی هم اوج می‌گیرد.
نبود آمار دقیق از تعداد افغانستانی‌های حاضر در ایران تا همین سال‌ها هم ادامه دارد؛ وضعیتی که هر بار یک مسئول از آن آمار می‌دهد نشان‌دهنده سردرگمی در آن است. مثلاً ابوالضل ابوترابی، عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شورای مجلس اواخر ماه قبل گفت که پیش‌بینی می‌شود تعداد اتباع خارجی مجاز و غیرمجاز در ایران بین 6 تا 7میلیون نفر باشد.
دیگر مقامات ملی و بین‌المللی ایران نیز آمارهای دیگری بین 5، 6 و 8میلیون مهاجر افغان داده‌اند و در این بین فرمانده فراجا اعلام کرده است که حدود 2میلیون مهاجر افغان تا پایان سال از کشور خارج خواهند شد. 
اما گفت‌وگو‌های دیگری نیز وجود دارد و آن اخراج و پیاده کردن فرد مهاجر در خاک افغانستان است و بازگشت فوری آنان به ایران بدون هیچ تأخیری که زمینه‌های نگرانی برخی مسئولان امر را فراهم نموده است. حال باید دید ایران زیر بار هزینه‌های سنگین دیوارکشی خواهد رفت یا هزینه‌های حضور اتباع بیگانه در داخل کشور را افزایش خواهد داد.