به گزارش روابط عمومی اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس، رمان ایرانی «حاشیه امن» نوشته سندی مؤمنی به تازگی توسط انتشارات آفتابکاران روانه بازار شده است و به همین بهانه به سراغ این بانوی نویسنده رفتیم و گپ و گفتی با وی زدیم که تقدیم علاقه‌مندان می‌شود...
«حاشیه امن»، داستان توهم امنیت در رابطه‌ای است که عامل تقویتش ترس است. روایت انباشت آسیب‌های خانواده و رنج‌های ذاتی آن و نمایش مضحک موفقیت در جامعه است. حاشیه امن، بن‌بست‌های ذهنی «نورا صحت» را بعد از دوازده سال به نمایش درمی‌آورد و وادارش می‌کند به تک‌تک دیوارها ضربه‌ وارد کند. در این رمان گفت‌وگومحور که در شش جلسه تراپی پیش می‌رود، شاهد ناکامی علم روان‌شناسی نیز هستیم. میان حجم انبوهی از خودویرانگری نورا، این شخصیت تمایل دارد با تحمل رنجی فراگیر، رابطه‌ای را تمام کند که مدت‌ها پیش تمام شده و تنها دستاورد زندگی‌اش بوده است.
حاشیه امن توجه خاصی به نهاد خانواده و نظام آموزش و پرورش و هنجارهای تحمیلی جامعه به افراد دارد.
سندی مؤمنی نویسنده و منتقد شیرازی پیش از این دو مجموعه داستان اگر زنبق برای مرده باشد و کولی با شکلات تلخ را منتشر کرده است. او در زمینه نقد دوره سه‌جلدی جامعه متن و خشونت (تحلیل بازنمایی خشونت در ۹ رمان و ۶ مجموعه داستان معاصر ایرانی) و پیوندهای ناامن (تحلیل محتوای خشونت علیه زنان در رمان سنگ صبور) را در کارنامه خود دارد.
حاشیه امن در ۱۲۲ صفحه، با قیمت ۱۶۰هزار تومان توسط انتشارات آفتابکاران منتشر شده است.
برشی از کتاب:
«یادم است روز اول که آمدی، به جنایت و مکافات اشاره کردی. بعد از گفت‌وگوی دوم تقریباً مطمئن بودم چرا این کتاب به قول خودت کتاب مقدس توست.»
«چرا؟»
«تو مثل راسکولنیکف هستی. همان‌قدر حساس، همان‌قدر پر از رنج. انگار مثل او مدام در حال محاکمه کردن خودت هستی.»
- حاشیه امن در ارتباط با روابط بین‌فردی است. آیا این دغدغه اصلی شما برای روایت رمان بوده است؟
انسان موجودی اجتماعی است و بدون شک بر اساس شبکه روابطش بخشی از اعتبار و اهمیت درونی و بیرونی خود را خواهد داشت. خیلی از باورهای‌مان درباره خودمان در ارتباط با دیگران شکل می‌گیرد و تقویت می‌شود یا حتی از بین می‌رود.
این موضوع قطعاً جایگاه ویژه‌ای در حاشیه امن دارد، اما دغدغه اصلی‌ام به تصویر کشیدن موانع اجتماعی در برقراری یک رابطه امن و سالم بود.
از چه موانعی صحبت می‌کنید؟
هنجارهای اجتماعی که از درون خانواده و بعد در نظام‌های آموزشی و جامعه بزرگ‌تر بر ما تحمیل می‌شود و خواه ناخواه ما را از خود واقعی‌‌مان و تعریفمان از مثلاً خوشحالی و موفقیت دور می‌کند و خواهان تغییر به نفع خودشان است و این تغییر همیشه تغییر سازنده‌ای نیست.
- شخصیت اصلی حاشیه امن یک زن است. درمانگر هم زن است. اما موضوع مردی است که رابطه را تحت‌سیطره گرفته؛ آیا این رمان برای زنان نوشته شده است؟
حاشیه امن پاسخی برای این پرسش است که آیا متغیرهای آسیب‌زا در یک رابطه تنها به ویژگی‌های فردی بستگی دارد.
تلاش کردم ثابت کنم هیچ‌چیز حتی رابطه کاملاً خصوصی دو نفر، فردی نیست؛ بلکه اجتماعی است. کنشی است سرشار از نشانه‌های فرهنگی و اجتماعی و صدالبته با چاشنی ویژگی‌های فردی. بنابراین این رمان شاید در برخورد اول زنانه به نظر برسد، اما برای مردانی سودمند است که بخواهند ماهیت رابطه را بهتر و بیشتر بشناسند.
- با توجه به اینکه به موضوع روابط اهمیت می‌دهید و ردپایش در مجموعه داستان‌های‌تان هم هست، رمان یا مجموعه داستان بعدی‌تان هم با همین محتواست؟
شاید نه به این متمرکزی و با این محتوا؛ اما مگر می‌شود شما روایتی خلق کنید که شخصیتی دارد و این شخصیت نخواهد با دیگری ارتباط برقرار کند؟