آنچه در گردآوری ما از شورای کمتر شناخته‌شده فرهنگ عمومی به دست آمده، حکایت از آن دارد که پیشنهاد تشکیل شورای فرهنگ عمومی در سال 1364 به منظور تعیین اهداف، سیاست‌گذاری و هدایت فرهنگ عمومی کشور شکل گرفت و به صورت رسمی از سال 1365 آغاز به کار نمود. شورای فرهنگ عمومی به عنوان یکی از شوراهای اقماری شورای عالی انقلاب فرهنگی به ریاست وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مجموعه وزارت فرهنگ فعالیت دارد. بر اساس آیین‌نامه مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی، این شورا دارای 33 عضو است و هر دو هفته یک بار، باید به صورت مستمر تشکیل جلسه دهد.
در استان‌ها نماینده ولی‌فقیه و امام‌جمعه مرکز استان به عنوان رئیس شورا، استاندار نایب‌رئیس شورا و مدیر‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی هر استان دبیر شورای فرهنگ عمومی می‌باشد.
آنچه موردنظر در این مقاله است، توفیق و عدم توفیق این شورا در سطوح ملی است. ما این شورا را در سطوح ملی مورد توجه و ارزیابی قرار می‌دهیم که قطعاً شوراها به‌صورت جزیره‌ای در استان‌ها و شهرستان‌ها قادر نبوده‌اند مصوبات خود را بدون ارسال و تأیید مرکز اجرایی کنند؛ هرچند وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اخیراً در سخنانی لزوم ایجاد 5 کمیته در شورای فرهنگ عمومی را متذکر شده است که البته ریاست این 5 کمیته برعهده معاون سیاسی‌امنیتی هر استان خواهد بود. از جمله نواقص این شورا، گمنامی آن است؛ چراکه در بخش‌های مهم خبری، غفلت از مباحث فرهنگی موج می‌زند و البته رسانه‌ها نیز به‌صورت کلی در خصوص موارد فرهنگی دچار غفلت در تولید محتوا شده‌اند. ما اگر به مباحث تولید محتوا در حوزه فرهنگی بپردازیم، می‌توانیم به تولیداتی اشاره کنیم که بیشتر درونگرا و احاطه‌شده در درون سازمان‌هاست. درواقع مدیران در هر دوره سعی کرده‌اند محتوایی را تولید کرده و در ارزیابی‌های درون‌سازمانی به نمایش بگذارند، بدون آنکه در فکر تسری آن به حوزهای اجتماعی و ایجاد زنجیره ارزش باشند. 
یکی از آسیب‌های وارده از قِبل ترک فعل مباحث فرهنگی، همین داستان تکراری حجاب است که اکنون به ابزار زورآزمایی سیاسی تبدیل شده و جناح‌های مخالف دولت سعی دارند درروزگار ایجاد وفاق از آن بهره لازم را ببرند. برگزاری انتخابات گذشته مربوط به چهاردهمین دور ریاست‌جمهوری نشان داد که میزان مشارکت‌های مردم در مقابل عملکرد دولت‌ها کاهش یافته و این امر رئیس‌جمهور پزشکیان را بر آن داشت تا در فرصتی مناسب پس از به‌دست‌گیری قدرت و انتخاب کابینه، به ترمیم میزان مشارکت مردم در رویدادی چون انتخابات بپردازد. 
او در حالی سعی و تلاش برای بازگرداندن سرمایه‌های اجتماعی ازدست‌رفته دارد که از هر طرف برای مردم یک سناریو تعریف می‌شود که درواقع یکی از چالش‌های بزرگ آن همین داستان عفاف و حجاب است. ما اگر در شورای فرهنگ عمومی بتوانیم فرهنگ تولید، اشتغال و فرهنگ کار و تلاش و نیز فرهنگ توافق و تفاهم را برای نسل جوان جا بیندازیم درواقع موفق شدیم در کشور یک صنعت بزرگ راه‌اندازی کنیم، نخبگان را حفظ کرده و از نیروی کار متخصص بهره‌مند شویم و البته در سایه اقتصادی قوی، ایران قوی را بسازیم. اگر کشور دچار افت جمعیتی شده، باید حول محور اقتصاد به دنبال دلایل آن باشیم. اگر ازدواج کاهش و طلاق افزایش داشته، باید حول محور مسائل اقتصادی، اجتماعی و رفتاری آن را واکاوی کنیم. کشوری که اقتصادی سالم داشته باشد، پیوسته در حال رشد است. 
رشد از ارتقای فرهنگی حاصل می‌شود. باید دید چه کسانی در شورای فرهنگی کشور و استان‌ها قرار گرفته‌اند و تصمیمات آنان تاکنون تا چه میزان توانسته ما را درمسیر ارتقای توان فرهنگی و صنعتی قرار دهد.هرچند برآورد من این است که فرهنگمان بیات شده است.