در حالی رئیس‌جمهور ایران در قاهره به دنبال تبادل اقتصادی‌سیاسی با رؤسای جمهور سایر کشورهای شرکت‌کننده در دی 8 بود، که وزیر امور خارجه کشورمان نیز با همتایان خارجی خود دیدار و بر ضرورت تعاملات منطقه‌ای تأکید کرد. یکی از نکات برجسته در این دیدارها از سوی پزشکیان تأکید بر تعاملات اقتصادی برپایه تهاتر و نیز ایجاد پول واحد بود. 
هرچند دولت ایران بر ضرورت رفع تحریم‌های اقتصادی‌سیاسی غرب تأکید می‌کند، اما به نظر می‌رسد دولت چهاردهم در پی جست‌وجو برای اقتصاد پسابرجام یا دوران پس از رفع تحریم‌های اقتصادی است و به نوعی در جست‌وجوی یک استقلال مالی می‌باشد. 
چند سال است که رهبر معظم انقلاب صراحتاً اعلام داشته‌اند که عملکرد ایران در این بُعد محلی برای دستیابی به سلاح هسته‌ای نیست و صراحتاً دستیابی به بمب اتمی را حرام اعلام نموده‌اند. متأسفانه غرب به دلیل عدم آشنایی با صدور چنین فتوایی از سوی یک مرجع تقلید، به دشمنی ادامه‌دار خود در این زمینه توسل جسته و علی‌رغم اینکه دستگاه‌های اطلاعاتی و نیز بازرسان آژانس بر این رویکرد تأکید دارند، اما همچنان به تحریم‌های اقتصادی خود ادامه می‌دهند و گاهی به ابزار ماشه اشاراتی دارند.
در کنار این روش، متأسفانه در کشور هستند افرادی که در آمریکا متولد شده، تحصیل و زندگی کرده‌اند و حالا با دو تابعیت در ایران بر مسند قدرت نشسته‌اند و برنامه‌های رفع تحریم اقتصادی ایران را نیز به‌تأخیر می‌اندازند. تنش نخستین ابزار بُرنده علیه صلح منطقه‌ای و جهانی است. 
می‌توان این‌گونه ادعا نمود که هر لحظه با یک تنش داخلی و خارجی روبه‌رو هستیم. از طرفی آموخته‌های شعاری ما که در اختیار گروه‌های حداقلی است، بر این تنش‌ها می‌افزاید. وقتی به دیوارهای سفارتی می‌نگریم یا پرچم کشوری را به آتش می‌کشیم یا شعار قدیمی مرگ بر را سر می‌دهیم، نمی‌توانیم باورهای دیگران را نسبت به خودمان تغییر دهیم. ما امروز نیازمند اتصال به ابزارهای علمی، تحقیقی و پژوهشی جهان هستیم؛ چراکه در داخل ایران نیز تولید علم با سرعت اما با مانع در حال اتفاق افتادن است. مانعی که پژوهشگران و دانشمندان ایرانی را از تبادل اطلاعات و مقالات بازمی‌دارد یا امکان رشد میدانی آنان را غیرممکن می‌سازد. 
همین غیرممکن باعث ایجاد و رشد مهاجرت نخبگان علمی به خارج می‌شود. باید انصافاً به این موضوع توجه شود که اگر نخبگان در حال خروج از کشور خود هستند، به طور حتم ایرادی در بین است؛ اگرنه هیچ ایرانی حاضر نیست رفاه خود در میهنش را رها کند و به جمع اتباع بپیوندد.
کشوری بزرگ داریم مملو از داشته‌ها، که متأسفانه معلوم نیست چرا در این چهار دهه از توانمندی‌ها تعریف می‌شود، اما این توان بالفعل نمی‌شود. غیر از اینکه برخی مانع بالفعل شدن توانمندی‌ها هستند، هیچ فکری به ذهن خطور نمی‌کند و باید افسوس خورد که این موانع شناخته‌شده چرا همچنان در حال کندکردن روند توسعه در ایران هستند. حالا معاون مشاور امنیت ملی کاخ سفید اعلام کرده است که واشنگتن عقیده ندارد ایران به‌دنبال تولید تسلیحات اتمی یا دستیابی به آن است. اظهارات «فاینر» در حالی مطرح می‌شود که مقامات ایران نیز تأکید کرده‌اند تولید و به‌کارگیری تسلیحات اتمی جایی در برنامه دفاعی ایران ندارد و برنامه هسته‌ای ایران صلح‌آمیز است.
حال باید دید چرا سایه تردیدی همچنان بر منافع ایران در جهان افتاده است و کسی قصد ندارد این سایه را کوتاه کند. هرچند مذاکراتی در حال پیشرفت باشد یا مقامات ارشد از رسیدن به نیمه راه یا پایان سختی‌ها سخنی می‌گویند، اما پایان کار همه معادلات سیاسی آغاز یک تنش پیش‌بینی‌نشده جدید است.