روغن استفاده‌شده، به‌هیچ‌عنوان نباید از طریق سینک ظرف‌شویی بیرون ریخته شود و خطرناک‌ترین کار ممکن برای دفع پسماند روغن، ریختن آن در سینک است.
به گزارش بهداشت نیوز، ریختن پسماند روغن در سینک علاوه بر اینکه موجب گرفتگی در سیستم لوله‌کشی منزل می‌شود، اثرات جبران‌ناپذیری بر محیط‌زیست می‌گذارد و با وارد شدن به آب‌های زیرزمینی، آن‌ها را آلوده می‌کند. همچنین پسماند روغن نباید در سطل زباله رها شود یا در باغچه و روی خاک ریخته شود. بهترین روش برای دور ریختن پسماند روغن این است که صبر کنید تا روغن کاملاً خنک شود. سپس آن را در بطری دربسته بریزید و بعد بطری را در سطل زباله بیندازید.
روش دوم این است که صبر کنید تا روغن کاملاً خنک شود. سپس آن را منجمد کنید. بعد از انجماد آن را در کیسه جداگانه بگذارید و در آن را محکم ببندید و در نهایت کیسه را در سطل زباله بیاندازید. روغن استفاده‌شده تحت هیچ شرایطی نباید به ظرف اصلی روغن برگردانده شود. اگر روغن در هنگام سرخ کردن دود نکند و تیره رنگ نشود می‌توان ۳ الی ۴بار از آن استفاده کرد. برای این کار اول باید روغن را سرد کنیم و سپس آن را از صافی عبور دهیم تا ذرات سوخته غذا از آن جدا شود و سپس در یخچال یا جای خشک، خنک و تاریک نگهداری نماییم تا طول عمر روغن بیشتر شود.
به‌طورکلی تعداد دفعات سرخ کردن مربوط به کیفیت روغن است. روغنی که بو، طعم یا رنگ آن تغییر کند یا دود کند یعنی فاسد شده و برای سرخ کردن مجدد مناسب نیست. استفاده از روغن به‌منظور سرخ کردن به‌صورت مستقیم و یا غیرمستقیم در سرخ‌کن حداکثر دو یا سه‌بار مشروط به حفظ بو، طعم و رنگ و همچنین رعایت نحوه نگهداری صحیح است و بهتر است در فواصل کوتاه زمانی انجام‌شده و ترجیحاً یک‌بارمصرف توصیه می‌شود. روغنی که تاریخ مصرف آن گذشته، غیرقابل مصرف است زیرا پس از تاریخ انقضا مصرف، پارامترهای فساد در روغن از حدود مجاز تعیین‌شده در استاندارد بالاتر می‌رود و نباید مصرف شود. اولین نشانه‌ فساد روغن، بو و طعم نامطبوع است. از دیگر نشانه‌های فساد، تغییرات محسوس در رنگ، پلیمره شدن روغن، کف و دود کردن است. سایر ویژگی‌های نشان‌دهنده فساد، فقط با آزمایش مشخص می‌شود.