جو هواداری در ایران طی سالیان اخیر بسیار مسموم شده و ظاهراً قرار نیست این موضوع مهم حل شود. 
به گزارش فوتبال ۳۶۰، فوتبال ایران معمولاً بیش از اینکه جذاب باشد، با اتفاقات زشت و ناپسند گره خورده و مملو از حاشیه است. دیگر کم‌تر مسابقه‌ای در فوتبال ایران ارزش دیدن دارد اما اگر علاقه‌مند به حاشیه و داستان‌های مختلف هستید، لیگ برتر ایران بهترین گزینه برای شما است. 
در بسیاری از بخش‌ها نمی‌توان به فوتبال ایران نمره قبولی داد اما مهم‌ترین موضوع فعلی، فرهنگ هواداری است؛ ایده‌آلی که درحال‌حاضر بسیار از آن‌ دور هستیم. سرچشمه فرهنگ یا جا افتادن آن‌هم به اعماق جامعه برمی‌گردد؛ مشکلی که طی سالیان سال در مورد آن فکری نشده، مشخصا طی دوره‌های آینده هم درمان نمی‌شود. 
یک مثال بزنیم؛ فرض کنید شما همراه با فرزند خود در ورزشگاه حضور دارید. ضربان قلب شما بابت عشق به تیم محبوب بالا می‌رود، بازیکن شما اشتباه می‌کند یا بازیکن حریف حرکتی می‌کند که به مذاق شما خوش نمی‌آید، شما اگر خودتان شروع به فحاشی کنید یک مسئله است و اگر هم بچه در آن محیط حضور داشته باشد و حتی شما فرد فحاش نباشید، او می‌بیند و یاد می‌گیرد. صفحات مجازی هم در این روزها محفلی شده برای کری‌خوانی‌های سخیف و عملاً بستری برای آموزش فرهنگ هواداری وجود ندارد. 
هفته چهاردهم لیگ برتر مملو از اتفاقات زشت بود، از توهین به شجاع خلیل‌زاده و شکستن صندلی‌ها گرفته تا فحاشی به علی علیپور در تهران!

داستان تکراری
شجاع خلیل‌زاده از زمانی که با تراکتور قرارداد بسته، کم‌تر پیش آمده برای تیمی کری بخواند یا بخواهد با یک مصاجبه جو را ملتهب کند اما هواداران تیم‌های مختلف لیگ برتری همیشه شدیدترین شعارها را علیه شجاع استفاده کرده‌اند. 
در هفته چهاردهم لیگ برتر، پس‌از درگیری خلیل‌زاده با بازیکنان نساجی، هواداران تیم مازنی به سیم آخر زدند و شدیدترین شعارها را علیه شجاع سر دادند. 
این شعارها به‌قدری تند و تیز بودند که شجاع پس‌از پایان مسابقه گفت: «ما فرهنگ هواداری نداریم و جو فاجعه است. به من فحش مادر می‌دهید؟ به جد آبادتان و مادر خودتان داده‌اید! من امروز کاری کردم که اتفاقی افتاد و فحاشی کردند؟ من برای هر تیمی که بازی می‌کنم، تمام تلاشم را می‌کنم و طبیعی است با من مشکل داشته باشند». 
این اما تنها حاشیه مسابقه نبود، برخی هواداران تراکتور هم در دقایق پایانی صندلی‌ها ورزشگاه شهید وطنی را شکستند تا شاهد صحنه‌های بسیار زشتی باشیم. 
اینکه آیا این فوتبال ارزش این را دارد که شاهد چنین توهین‌ها و رفتارهایی در ورزشگاه باشیم، مشخص نیست و به شکلی واضح فرهنگ هواداری در فوتبال ایران مشکل دارد. 
تهران هم ملتهب بود
علی علیپور هم روز جمعه با هواداران خیبر خرم‌آباد وارد چالش شد و پس‌از زدن گل دوم خود (که البته مردود اعلام شد)، خرم آبادی‌ها را دعوت به سکوت کرد. هواداران خیبر هم پس‌از این اقدام علیپور شعارهای تندتری سر دادند تا جو ورزشگاه شهر قدس هم ملتهب شود. 
فوتبال ما می‌تواند در آرامش بیشتری کار خود را دنبال کند و تمام ارکان آن به هم احترام بگذارند اما برای رسیدن به چنین هدف والایی، فرهنگ‌سازی از همان سنین پایین لازم است. در روزگاری که برخی افراد به‌دنبال بهانه‌ای برای جلوگیری از ورود زنان به ورزشگاه‌های کشور هستند، بد نیست کمی صعه‌صدر داشته باشیم تا همه از دیدن این ورزش لذت ببرند. 
نه بازیکن داخل زمین لایق توهین است و نه در شأن هوادار است که چنین الفاظی را بر سر زبان بیاورد. به هر روی این درد دوا نمی‌شود، مگر اینکه مرهم آن خودمان باشیم؛ از خودمان شروع کنیم.