از رنجی که می‌بریم

به میان مردم برویم. برای درک شاخص فلاکت و خط فقر نیازی به مراجعه به آمار و ارقام نیست و تبعات بحران‌های افتصادی در اطراف ما آشکار و عیان است.
خانواده لبنیات به بهایی رسیده که بسیاری از خانواده‌ها قید مصرف آن را زده‌اند و این مسئله در آینده‌های دور و نزدیک هزینه‌های دوچندانی را به پیکره نظام اقتصادی جامعه و سرانه سلامت تحمیل حواهد کرد. گرانی روزافزون میوه‌ها سبب شده بسیاری از اقشار فرودست و میانی جامعه با حسرت به خانواده رنگین مرکبات از پشت ویترین مغازه‌ها نگاه کنند و آن‌ها هیچ سهمی در سبد خرید خانوار به خود اختصاص ندهند.
متأسفانه این یک حقیقت ناگوار است که مردم گرفتارآمده در گرداب گرانی‌ها و کمبودها نشانی از تعالی و ارزش‌مداری ندارند و هنجارهای مثبت رفته‌رفته جای خود را به آسیب‌های اجتماعی خواهند داد. مثال بارز این ادعا افزایش نرخ جرم‌اولی‌هاست. 
طبق آمار اعلام‌شده بیش از ۵۰ درصد سارقان دستگیرشده در چند ماه اخیر را بزهکاران باراولی تشکیل داده‌اند؛ افرادی که در کشاکش تحریم و بی‌ثباتی به جرگه بیکاران پیوسته و از آنجایی که وضعیت اقتصادی مجالی برای پس‌انداز برای باقی نگذاشته، با کج‌روی به صف مجرمان می‌پیوندند. آن‌ها به‌خوبی می‌دانند که بیکاری به منزله ناتوانی در پرداخت اجاره‌بها و درنهایت کارتن‌خوابی خواهد بود و برای گریز از این مهلکه شوم به هر راه ناصوابی تن می‌دهند.
از سوی دیگر در نظر داشته باشیم هم‌نشینی جرم‌اولی‌ها با مجرمان حرفه‌ای در محبس از آن‌ها بزهکارانی تمام‌عیار می‌سازد که با آزادی از زندان مستعد جرائم خشن‌تر و بزهکاری دوچندان شده و با این رویه امنیتی که امروزه به حکم‌فرمایی آن افتخار می‌کنیم، سیر نزولی طی خواهد کرد.
در این برهه است که درمی‌یابیم برای رشد اقتصادی و اشتغال پایدار در سال‌ها و دهه‌های آرامش کار چندانی نکردیم و آن‌چنان سرخوش از مصرف درآمدهای نفتی بوده‌ایم که روزهای مبادای امروزی را از یاد برده‌ایم. در این روزهای سخت بسیاری از مردم در انتظار رکود نرخ ارز هستند. در حالی که تجربه نشان داده است تبعیت بازار از پول‌های خارجی فقط در سراشیبی صعود معنا یافته و اقلام مصرفی مردم با دلار 70 و 80هزار تومانی تفاوت چشمگیری نخواهد کرد.
با در نظر گرفتن تمامی جوانب به این نتیجه خواهیم رسید که جامعه ایران تاب چندانی برای تحمل این کمبودها و گرانی‌ها ندارد و با پایداری وضع نابسامان امروز بنیان بسیاری از خانواده‌های ایرانی به دلیل فقر مفرط و رشد شاخص فلاکت در هم خواهد شکست.
این به معنای گسترش طلاق، افزایش نرخ اعتیاد، کاهش نرخ باروری و به‌طور کلی سلسله‌ای از آسیب‌های فزاینده اجتماعی است که اقشار میانی و فرودست جامعه ایران را محاصره کرده‌اند. برای درک شاخص فلاکت و خط فقر نیازی به مراجعه به آمار و ارقام نیست؛ به میان مردم برویم.