مسلم مسیگر با خداحافظی از جعبه جادویی ماسه‌ای، در سیاهه اسطوره‌های ورزش ایران نقش بست و در گفت‌وگو با ورزش سه، از دوران پرتب‌وتاب بازیگری‌ خود گفت.
به گزارش «ورزش سه»، نام مسلم مسیگر با فوتبال ساحلی عجین شده است و کاپیتان و بازیکن فراموش‌نشدنی که نزدیک به دو دهه با نمایش و گل‌های خاطره‌انگیزش به وجد آمده بودیم و همراه با نسل طلایی پرچم ایران را در آسیا و جهان تاب آورده بود، پس از بازی دوستانه با بلاروس و در سن ۴۰سالگی به دوران بازیگری خود پایان داد. مسیگر با کارنامه‌ای پر‌زرق‌وبرق و قطور، وارد عرصه مربیگری خواهد شد و اهداف جدیدی را دنبال می‌کند.
اسطوره فوتبال ساحلی در گفت‌وگو با ورزش سه پلی‌ به گذشته زده و همچنین نگاهی به آینده کرده است. از موفقیت در رقابت‌های آسیایی و جهانی می‌گوید و همچنین راز عدم راهیابی به جام جهانی ۲۰۱۹ را افشا می‌کند. سقف قرارداد در فوتبال ساحلی چقدر است؟ روز رؤیایی و شب تلخ زندگی او کِی بوده است؟ چرایی عدم راهیابی به جام جهانی و خیلی از ناگفته‌ها و سؤالات دیگر را پاسخ می‌دهد.
در ادامه مصاحبه مسلم مسیگر و ورزش سه را خواهیم خواند:
- خداحافظی در چهل‌سالگی؛ چه زمانی به این فکر افتادی؟
خب، من از قبل اعلام کرده بودم که بعد از جام جهانی قصد خداحافظی دارم. در فوتبال ساحلی، با پای برهنه آمدم و با پای برهنه هم رفتم؛ کفشی نبود که آویزان کنم (با خنده). ولی خب حتی فکرش را نمی‌کردم که به این خوبی و باشکوهی و در شهر خودم و کنار خانواده، دوستانم و همشهری‌هایم خداحافظی کنم. برای من بسیار رؤیایی و باشکوه بود.
- دوران باشکوه و پرافتخاری داشتی. از لحظات تلخ و شیرین بازیگری خودت بگو.
خب در این هجده سال، لحظات شیرین و تلخ بسیاری تجربه کردم. ولی به‌شخصه، در سال ٢٠١٣ و جام ملت‌های آسیا و آن قهرمانی دراماتیک که ثانیه‌های پایانی بازی با ژاپن، گل تساوی‌بخش را زدم و بلافاصله بازی تمام شد و در ضربات پنالتی سامورایی‌ها را شکست دادیم، برایم خیلی شیرین بود که برای اولین بار موفق شدیم با شکست ژاپن قهرمان آسیا شویم. به‌خصوص که در آن مسابقات عنوان آقای گلی را به دست آوردم. تلخ‌ترین خاطره‌ام به ناکامی در سال ٢٠١٩ مربوط می‌شود. متأسفانه نتوانستیم به جام جهانی صعود کنیم و عمر ورزشی آن همه بازیکن خوب و تیم آماده‌ای که داشتیم، به مدت شش سال تباه شد.
- چه دلایل فنی و غیرفنی باعث شد که این اتفاق تلخ رقم بخورد؟
دلایل که زیاد نمی‌توانم ورود کنم، ولی خب به‌خاطر منافع شخصی برخی، تیمی که یک سال قبل سوم جام جهانی شده بود، در سال بعد حذف می‌شود و از مقدماتی آسیایی کنار می‌رود. فقط و فقط هم منافع شخصی و یک تغییر و تحولات و در کادر فنی باعث این اتفاق تلخ و کابوس‌وار شد.
- اصلاً چه شد که وارد دنیای فوتبال ساحلی شدی؟ پشیمان نیستی؟
نه به‌هیچ‌عنوان پشیمان نیستم. خیلی اتفاقی سمت فوتبال ساحلی رفتم. در سال ١٣٨٥ که فوتسال بازی می‌کردم، در همان زمان مسابقات استانی ساحلی برگزار شد که گفتند تیم ما (دریانوردان) هم باید باشد. در آن مسابقات استانی قهرمان شدیم و به مسابقات کشوری که در آن زمان در زیباکنار (انزلی) برگزار می‌شد، راه پیدا کردیم و در مسابقات کشوری هم که برای اولین بار شرکت کردیم، به مقام سوم دست یافتیم و من هم تو مسابقات استانی و هم کشوری آقای گل شدم. از همان لحظه به بعد مسیر حرفه‌ای من به سمت فوتبال ساحلی رفت.
- اکنون رسماً وارد عرصه مربیگری می‌شوی؟ چون این اواخر مربی- بازیکن بودی.
قطعاً بله؛ کما اینکه حدوداً پنج الی شش سالی است هم مربیگری می‌کنم و هم بازی می‌کردم. اگر کمیته فوتبال ساحلی موافقت کند، من به عنوان کمک‌مربی به کادر تیم‌ ملی اضافه می‌شوم.
- سقف قرارداد فوتبال ساحلی چقدر است؟
امسال که مسابقات برگزار شد، سقف ٩٠٠میلیون بود و فقط ١٠ بازیکن ملی‌پوش با چنین رقمی قرارداد بستند.
- حرف پایانی
جا دارد از همین‌جا از تمام کسانی که به ورزشگاه آمدند و من را شرمنده خودشان کردند، از صمیم قلب تشکر کنم. یک خسته نباشید هم به مسئولان که روز شنبه واقعاً برای بنده سنگ‌تمام گذاشتند. یک تشکر ویژه هم از استاندار و مدیر محترم اداره‌کل بوشهر دکتر مشتاقی عزیز، که همه‌جوره شرایط را برای من فراهم کردند که به‌موقع به تمرین و اردوهایم رسیدگی کنم. همچنین از رئیس کمیته فوتبال ساحلی، حاج آقا محتشم که واقعاً زحمت کشیدند و برای من سنگ‌تمام 
گذاشتند.