[ فردا را به امروز می آوریم ]
  • آخرین شماره ۲۳۷۴
  • دوره جدید

زنبورهای عسلی که کوله‌پشتی حمل می‌کنند!، روزنامه شیراز نوین

صدها زنبور عسل در مناطق روستایی پنسیلوانیا و نیویورک از لوازم جانبی کوچکی با فناوری پیشرفته استفاده خواهند کرد که کدهای کیوآر (QR) مینیاتوری هستند که به پشت آن‌ها چسبانده شده است. البته این برچسب‌ها جدیدترین گزینه در صنعت مد زنبورهای عسل نیستند؛ آن‌ها بخشی از مطالعه‌ای در ایالت پنسیلوانیا هستند که یک معمای دیرینه را حل می‌کنند: زنبورهای عسل دقیقاً چقدر از کندوهای خود برای جمع‌آوری گرده و شهد دور می‌شوند؟
به گزارش ایسنا، در این سیستم که BeeCam-AprilTag نام دارد، از برچسب‌های شناسایی ویژه کوچکی که به قفسه سینه زنبورها (قسمت میانی بدن آن‌ها) متصل می‌شود، استفاده شده است. این زنبورها با دوربین‌هایی که حرکات آن‌ها را ثبت می‌کند، از کندوی خود خارج می‌شوند و به آن برمی‌گردند. تحقیقات منتشر شده با هدف نظارت بر الگوهای سفر زنبور عسل با این برچسب‌های طراحی‌شده ویژه انجام شد.
به نقل از اس‌اف، مارگاریتا لوپز-اوریبه، نویسنده این مطالعه، استادیار حشره‌شناسی توضیح می‌دهد: در زیست‌شناسی میدانی ما معمولاً فقط با چشمان خود به موارد مختلف نگاه می‌کنیم؛ اما تعداد مشاهداتی که به عنوان انسان می‌توانیم انجام دهیم، هرگز به آنچه یک ماشین می‌تواند انجام دهد، نمی‌رسد.
در طول بهار و تابستان سال ۲۰۲۴، محققان بیش از ۳۲هزار زنبور عسل را در ۶ مکان برچسب‌گذاری کردند. طی دو هفته، آن‌ها ۶۰۰ زنبور جوان تازه رشد کرده را در ۶ کلونی انتخاب کردند. این جوانان کاندیداهای ایدئالی بودند.
رابین آندروود نویسنده همکار در این مطالعه، می‌گوید: ما زنبورهای جوان را هدف قرار دادیم تا بتوانیم سن آن‌ها را با دقت بیشتری ردیابی کنیم؛ به خصوص زمانی که شروع به پرواز می‌کنند و زمانی که متوقف می‌شوند. زنبورهای جوان نیز ملایم‌تر رفتار می‌کنند و هنوز نیش نمی‌زنند؛ بنابراین رسیدگی به آن‌ها آسان‌تر است.
در این سیستم ردیابی، ریزرایانه‌های مقرون‌به‌صرفه‌ای به نام Raspberry Pis با دوربین‌ها، چراغ‌ها و تونل‌های ورودی ویژه ترکیب شده است. کل راه‌اندازی آن کمتر از ۱۵۰۰ دلار برای ۶ کلونی هزینه داشته است.
هدف ما توسعه چیزی بود که بتواند در یک محیط روستایی، دور از آزمایشگاه، با انرژی خورشیدی اجرا شود و همه‌چیز را منبع باز بسازیم. هرکسی می‌تواند از این سیستم استفاده کند و آن را اصلاح کند.
در حالی که اکثر پروازهای ثبت‌شده بین یک تا چهار دقیقه به طول انجامید، برخی از زنبورها زمان بیشتری را خارج از کندو می‌گذرانند. در واقع، ۳۴ درصد از زنبورهای برچسب زده شده برای بیش از دو ساعت بیرون رفته بودند. در طول هفته‌هایی که گل‌های کمتری در دسترس بود، زنبورهای بیشتری زمان طولانی‌تری را صرف جست‌وجو می‌کردند و احتمالاً برای یافتن غذا دورتر سفر می‌کردند.
این مطالعه باورهای موجود درمورد طول عمر زنبورها را به چالش کشید. در حالی که تصور می‌شد زنبورهای عسل حدود ۲۸ روز عمر می‌کنند، محققان مشاهده کردند که آن‌ها به مدت ۶ هفته پس از دوره اولیه بلوغ دوهفته‌ای خود در جست‌وجوی غذا بودند که به طور قابل‌توجهی طولانی‌تر از آن چیزی است که پیش از این تصور می‌شد.
برآوردهای فعلی نشان می‌دهد که زنبورها می‌توانند تا فاصله‌ ۱۰ کیلومتری کندوی خود پرواز کنند، اما محققان معتقدند این فاصله غیرمعمول 
است.

 

تاکنون نظری برای این خبر ثبت نشده است!
ثبت نظر جدید
نام و نام خانوادگی  

آدرس ایمیل    

متن نظر  

کد امنیتی