22 یازده

حضور شکوهمند، کلیدواژه‌ همه راه‌پیمایی‌ها در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی است. اقشار مختلف مردم در این روز بزرگ مهر تأییدی بر آرمان‌های انقلاب و مشروعیت نظام زده و با اقتدار نشان می‌دهند که مشکلات پیرامون و سم‌پاشی‌های شبکه‌های معاند نمی‌تواند خللی در اراده مردم وارد کند. اما حضور پرشکوه در راهپیمایی 22 بهمن در بردارنده پیام‌های دیگری به‌موازات تأیید مشروعیت نظام نیز هست. آن‌ها از مسئولان می‌خواهند تا با تلاشی مضاعف در زمینه رفاه عمومی آحاد جامعه گام‌ برداشته و در راستای نیل به این خواسته برحق از هیچ اقدامی فروگذار نباشند. امروزه مردم نجیب و شریف ایران در شرایط اقتصادی دشواری به سر می‌برند و باوجود همه چالش‌های پیش رو، مقتدرانه در پای صندوق رأی و راهپیمایی‌ها حضور یافته تا امید روزافزون خود را به آینده کشور طنین‌انداز کنند.
راهپیمایی 22 بهمن‌ماه امسال در شرایطی برگزار شد که بسیاری از کالاها با دلار نود هزار تومانی برچسب می‌خورند و خرده درآمدهای ریالی شرایط زندگی را بر مردم سخت و جان‌فرسا کرده است. اما هیچ‌یک از مشکلات پیرامون سبب نشد تا مردم نسبت به آینده کشور بی‌تفاوت و ناامیدانه رفتار نمایند و سودای پشیمانی سردهند. بلکه مردم نجیب ایران همچنان به آینده نظام و کشور امیدوارند و درخواست آن‌ها انجام اصلاحات واقعی در زمینه‌هایی است که زندگی آن‌ها را با مشکلات زیادی روبه‌رو ساخته است. حضور مردم ایران در صحنه بیش از آن‌که حمایتی از جناح‌ها باشد، در حقیقت مهر تأییدی برمقبولیت کلی نظام است. چرا که برای قسمت عمده‌ای از مردم و به‌ویژه اقشار مستضعف جامعه، روی کار آمدن یک جناح خاص در اولویت نیست. بلکه آن‌ها خواستار جلوگیری از رانت‌خواری، مبارزه با فساد، حل مشکلات اقتصادی، حفظ امنیت، حکم‌فرمایی عدالت، مهار تورم، پیاده‌سازی اسلوب حقوق شهروندی، اجتناب از تصمیمات هیجانی و به‌طور‌کلی برقراری آرامش در حوزه‌های مختلف هستند و هریک از جناح‌های سیاسی که بتواند در میدان عمل زمینه بروز آن‌ها را مهیا سازد، مورد استقبال مردم قرار خواهد گرفت. از سوی دیگر ایرانیان به‌خوبی موقعیت خاص و استراتژیک کشور در منطقه را درک کرده‌اند. در مرز‌های غربی و شرقی کشور، تروریست‌ها و مزدوران مترصد نشانه‌ای از تضعیف نظام هستند تا با بهره‌گیری از آن اهداف شوم خود را عملی ساخته و سایه شوم جنگ را به تهران، تبریز، اصفهان و شیراز بکشند. در مرزهای جنوبی هم حکومت‌های دست‌نشانده از دشمنی و عداوت با ایرانیان دست نمی‌کشند و به همراه استعمارگران بین‌المللی، تحولات ایران را زیرنظر داشته تا در صورت کم‌رنگ شدن رابطه ملت و نظام، اهداف شوم خود را عملی سازند.
در حقیقت قدرت اصلی جمهوری اسلامی ایران بر حمایت عمومی نیروهای مردمی از نظام استوار است و هیچ نیرویی کارآمدتر و مؤثرتر از آن نیست. حکومتی که از پایگاه مردمی برخوردار نباشد، به‌طور حتم رویه زوال را خواهد پیمود. حضور گسترده مردم در راهپیمایی 22 بهمن‌ماه 1403 و صفوف به‌هم‌پیوسته صندوق‌های رأی نشانه پایبندی و دلسوزی مردم برای انقلاب و امید به روز‌های بهتر است و مسئولیت سنگینی را به دوش مسئولان کشور می‌گذارد. آن‌ها باید در قبال وفاداری همیشگی مردم به نظام، خدمت‌رسانی همه‌جانبه‌ای را در دستور کار قرار داده و در پرتو حمایت‌های مردمی، کشور را به شرایط آرمانی سوق دهند. امری که با همکاری دولت و ملت امکان‌پذیر خواهد بود.