محمدرضا گرایی در جدیدترین تورنمنت اعزامی شکستی دیگر را وارد کارنامه خود کرد و این مسئله نشان می‌دهد که معافیت‌های بی‌جای او از حضور در انتخابی و تغییرات مصلحتی چقدر به ضرر خودش و تیم ملی کشتی فرنگی ایران است.
شکست دوباره محمدرضا گرایی قابل پیش‌بینی بود، چیزی که در این میان عجیب به نظر می‌رسد اصرار بر معافیت و اعزام‌های اوست، کشتی‌گیری که مشخصاً از دوره اوج خود فاصله گرفته و شاید بیشتر از هرچیز دیگری، نیاز به مدتی دوری از اردو و مسابقه داشته باشد.
محمدرضا گرایی سال ۲۰۲۰ به عضویت تیم ملی فرنگی درآمد، او حضورش در تیم ملی اعزامی به المپیک را زمانی قطعی کرد که محمد بنا بعد از ناکامی ۶۷ کیلوهایش، تصمیم گرفت گراییِ ۷۲ کیلویی را به وزن پایین آورده و او را به مسابقات گزینشی المپیک بفرستد.
محمدرضا گرایی در گزینشی المپیک درخشید و مقتدرانه سهمیه المپیک گرفت، به‌طوری‌که از همان‌وقت، بین کارشناسان کشتی، او یکی از امید‌های اصلی کسب مدال در توکیو محسوب می‌شد که همین اتفاق هم رخ داد و او تنها طلای کاروان کشتی ایران در المپیک ۲۰۲۰ که به‌خاطر شیوع کووید، سال ۲۰۲۱ برگزار شده بود را به دست آورد.
دو ماه بعد از المپیک هم در اسلو، بار دیگر طلا گرفت تا با کسب دو طلا در سال ۲۰۲۱، به سرعت به یکی از افتخارآفرین‌ترین کشتی‌گیران تاریخ فرنگی ایران تبدیل شود.
سال بعدش، اما گرایی در بلگراد ۲۰۲۲ به مدال نقره جهان رضایت داد و سال ۲۰۲۳ هم در‌حالی‌که مشخصاً آثار وزن کم‌کردن مداوم، بر بدن او هویدا بود، به زحمت صاحب نشان برنز جهان شد.

تلاش برای دوبنده تیم ملی
سال ۲۰۲۴، اما گرایی یک حریف جوان و سرشار از استعداد پیش روی خود داشت و قرار شد انتخابی محمدرضا گرایی و سعید اسماعیلی در تورنمنت رنکینگ مجارستان باشد. با توجه به اینکه هر دو کشتی‌گیر در بالا و پایین جدول، به مدال برنز مشترک رسیدند، بند مسابقه انتخابی رودررو فعال شد و آن‌ها در پایان مسابقات آن روزِ بوداپست، دو مسابقه انتخابی داشتند.
گرایی برای رسیدن به دوبنده تیم ملی با استناد به مدال سال گذشته‌اش، به یک برد و اسماعیلیِ بدون سابقه مدال جهانی به دو برد احتیاج داشت که سعید اسماعیلی هر دو کشتی را برد و راهی المپیک شد. اسماعیلی طلای سه سال قبل گرایی را سال ۲۰۲۴ در المپیک پاریس تکرار کرد و از آن‌سو هم بعد از المپیک، به محمدرضا گرایی این شانس داده شد که در انتخابی وزن ۷۲ کیلوگرم شرکت کند، در‌حالی‌که پیش از آن به نظر می‌رسید دانیال سهرابی نفر منتخب این وزن برای شرکت در مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی باشد.

مسئول اشتباه داوری چه کسی بود؟
این انتخابی شهریور ماه در وزن ۷۲ کیلوگرم با حضور گرایی، سهرابی و محمدرضا رستمی برگزار شد که دانیال سهرابی هر دو حریفش را برد و باتوجه به فرمایشی شدن مسابقه گرایی و رستمی، مبارزه‌ای بین آن‌ها به انجام نرسید. همان شب، اما پروژه جابه‌جایی برنده و بازنده آغاز شد؛ پروژه‌ای مصلحتی با این دیدگاه که سهرابی زیر ۲۳ سال بوده و در‌صورتی‌که گرایی ملی‎‌پوش تیم ملی بزرگ‌سالان شود، هم او و هم سهرابی می‌توانند به آلبانی اعزام شوند، یکی برای مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی و دیگری امید‌های جهان.
به این شکل مسئله اشتباه داوری کشتی گرایی و سهرابی مطرح شد که البته از هر زاویه‌ای به آن نگاه می‌شد، بازهم سهرابی برنده این کشتی بود چرا که مبارزه در وقت قانونی با نتیجه ۸ بر ۷ به سود او تمام شد و حتی اگر دادن یک امتیاز اضافه به سهرابی هم موردتأیید قرار می‌گرفت، بازهم نتیجه ۷-۷ به سود سهرابی بود که با اجرای سنجاب پرنده، باخت ۴ بر ۳ را به برد ۷-۷ تبدیل کرده بود، چون هم صاحب امتیاز درشت شده و هم امتیاز آخر را گرفته بود.
با‌این‌وجود با نیت حفظ قهرمان المپیک ۲۰۲۰ توکیو و دانیال سهرابیِ جوان، هر دو به تیرانا رفتند. گرایی که از نظر ذهنی آماده مبارزه نبود، ۱۱ بر ۳ مغلوب بنجامین پیک آمریکایی شد، در‌حالی‌که آمریکایی‌ها هرگز در کشتی فرنگی مطرح و مدعی نیستند و همین کشتی‌گیر دور بعدی یک‌طرفه باخت تا گرایی با کارنامه‌ای بسیار ضعیف و دور از انتظار از مسابقات حذف شود.

جایزه دلاری برای سهرابی
سهرابی هم که به لحاظ روحی از تغییر ایجاد شده در ترکیب تیم، نتوانسته بود ذهنش را مهیای مسابقه کند، در نهایت به مدال برنز زیر ۲۳ سال جهان رضایت داد. بعد از بازگشت از آلبانی، باوجود شکست گرایی، او در ترکیب تیم اعزامی به لیگ پادوبنی که جایزه دلاری خوبی هم داشت، قرار گرفت. در‌حالی‌‌که می‌شد به‌خاطر جابه‌جایی مصلحتی در تیم جهانی، دانیال سهرابی را به این تورنمنت فرستاد.
گرایی در این تورنمنت، با نتیجه یک-یک نارک اوگانیان روس را برد و بعد از آن، در‌حالی‌‌که سالِ بدون مدالی را پشت‌سر گذاشته و باید در مسابقات کشوری روی تشک می‌رفت، اما طیِ تصمیمی قابل پیش‌بینی، بازهم از شرکت در مسابقات معاف شد. دلیل آن هم آسیب‌دیدگی عنوان شد.
گرایی، همراه با دانیال سهرابی و ایمان محمدی به تورنمنت رنک‌دار زاگرب اعزام شد. در کشتی اولش از بنجامین پیک حریف بدون کارنامه و ناشناسی که از آلبانی به واسطه حذف قهرمان المپیک نامش به ذهن مانده بود، انتقام گرفت و بعد از آن، ایمان محمدی کشتی‌گیر ۶۳ کیلوگرمی را که در آستانه مسابقات قهرمان کشوری تصمیم گرفته بود در دو وزن بالاتر مبارزه کند و در نبود مدعیان اصلی که همه معاف از مسابقه بودند، قهرمان کشور شده بود، ۸ بر ۳ شکست داد. در نیمه‌نهایی اما یک-یک به لونت لوای مجار باخت و بعد از آن به دلیل آنچه مصدومیت عنوان شد، مقابل کشتی‌گیر آذربایجان کشتی نگرفت و به مقام پنجم رضایت داد.
مصدومیت گرایی جدی باشد یا نه، با توجه به افولِ آرام او بعد از کسب دو نشان طلای المپیک و جهان در یک سال، و افولِ سریعش در سال ۲۰۲۴، به نظر می‌رسد نیاز دارد مدتی از اردو و مسابقه دور باشد و اگر قرار است این کشتی‌گیر ۲۸ساله، همچنان در جمع مدعیان بماند، بهتر است طبق چرخه و بدون معافیت دقیقه نودی، کارش را در چرخه انتخابی تیم ملی طبق روال دنبال کند.