دیابت به حالتی اطلاق می‌شود که در آن بدن نسبت به انسولین مقاوم می‌شود یا پانکراس انسولین کافی یا اصلا تولید نمی‌کند. هنگامی که فرد کربوهیدرات یا قندهای ساده مصرف می‌کند، به گلوکز تجزیه می‌شود و سطح قندخون را افزایش می‌دهد. برای مقابله با این، پانکراس انسولین ترشح می‌کند و سطح قندخون را به سطح ایمن‌تری تنظیم می‌کند. دیابت به حالتی اطلاق می‌شود که در آن بدن نسبت به انسولین مقاوم می‌شود یا پانکراس انسولین کافی یا اصلاً تولید نمی‌کند.

چگونه می‌توان ترشح انسولین را به‌طور طبیعی افزایش داد؟
بر اساس نظر متخصصان، میزان انسولین را می‌توان با رژیم غذایی و تمرین بهبود بخشید. یک روش معمول در مدیریت دیابت نشان می‌دهد که راه‌های دیگری نیز وجود دارد که می‌تواند به افزایش حساسیت به انسولین کمک کند.

1- خواب کافی
اولین راه‌حل داشتن خواب کافی است، برخی مطالعات همچنین نشان داده اند که کم‌خوابی حتی برای یک شب می‌تواند حساسیت به انسولین را کاهش دهد و خبر خوب در اینجا این است که فقط با رسیدن به خواب ازدست‌رفته می‌توان همان اثر را معکوس کرد.

2- کاهش استرس
دومین راه‌حل کاهش استرس است، علاوه بر داشتن خواب کافی همچنین مدیریت سطح استرس را برای حساسیت بهتر به انسولین توصیه می‌کند. احساس استرس باعث ترشح کورتیزول و گلوکاگون در بدن می‌شود که گلیکوژن -شکلی از قند- را به گلوکز تجزیه می‌کند و برای افزایش سطح قند وارد جریان خون می‌شود.
با گذشت زمان، این می‌تواند خطر تغییرات در قندخون را به شدت افزایش دهد، همچنین به دلیل آسیب‌های وارد شده به عروق می‌تواند برای سلامت قلب مضر باشد.

انسولین چیست و کافی نبودن آن چه عوارضی دارد؟
انسولین هورمونی است که به بدن و سلول‌های آن کمک می‌کند تا گلوکز را جذب کرده و از آن به‌عنوان انرژی استفاده کنند. هنگام مصرف قند یا کربوهیدرات ساده، گلوکز وارد جریان خون می‌شود و انسولین به جذب در سلول‌ها کمک می‌کند. یک بیمار دیابتی نوع 2 که به انسولین مقاوم است یا به اندازه کافی از این هورمون در بدنش ترشح نمی‌شود، اغلب نیاز به مصرف داروهای انسولین دارد. هنگامی که انسولین در بدن کاهش می‌یابد، علائم زیر ظاهر می‌شود:
 تشنگی مکرر
 ادرار بیشتر از حد معمول، معمولاً در شب
 کاهش وزن بدون دلیل
 خستگی مکرر
 بریدگی‌ها و زخم‌هایی که به راحتی بهبود نمی‌یابند
 تاری‌دید