اتحاد

در ادبیات سیاست استعماری بارها بر دسیسه ناجوانمردانه «تفرقه بینداز و حکومت کن» تأکید شده است. ازاین‌رو اندیشمندان کشورهای استقلال‌‌طلب همواره مردم و جناح‌های سیاسی را به حفظ اتحاد و یکپارچگی دعوت کرده و نسبت به فرقه‌گرایی و توهمات جدایی طلبانه هشدار داده‌اند.
 در راستای همان سیاست‌های تفرقه جویانه است که رئیس‌جمهور ایالات متحده سعی دارد ملت ایران را در مقابل حاکمیت قرار داده و با لحنی عوام فریبانه خود را نسبت به کیفیت زندگی اقتصادی و معیشتی ایرانیان دغدغه‌مند نشان دهد. اما از آنجایی که او فاقد زیرکی سیاست‌مداران است، با ذکر عنوان جعلی خلیج ع ر ب ی روبه‌روی ملت ایران ایستاد و پرده از شیوه تفکراتی اصلی خود برداشت.
 اگر چه تمایلات استعمارطلبی در همه رؤسای جمهور ایالات متحده در مقیاس کم و زیادی وجود داشته است، اما دونالد ترامپ این خصیصه مذموم را هربار با بی‌درایتی هویدا ساخته و با ادبیات قلدرانه مابانه‌ای درصدد تغییر شرایط به سود صهیونیست‌هاست. با گذشت مدت اندکی از به قدرت رسیدن ترامپ شاهد این مسئله هستیم که او از راست‌های رادیکال هم افراطی‌تر است و همانند دموکرات‌های متمول توجه چندانی به کیفیت زندگی مردمانش ندارد.
او از یاد برده است که مردم آمریکا چگونه از بوش پدر و پسر با بی‌لیاقتی یاد می‌کنند و چگونه کلینتون را به‌عنوان نماینده ارشد چپ‌ها با یک «نه بزرگ» بدرقه ساختند. ادامه فعالیت‌های دونالد ترامپ به شیوه فعلی سبب خواهد شد تا اتحادیه اروپا و هم‌پیمانان قدیمی نظیر آلمان و فرانسه نسبت به حرف شنوی‌های پیشین تجدیدنظر کرده و با نگاهی مبتنی بر اقتصاد رقابتی به دنبال کسب منافع برای کشورشان باشند.
 با مطالعه تاریخ درمی یابیم که قدرت‌های بزرگ همواره با به روی کارآمدن حاکمی نا لایق که به توهمات خود بزرگ‌بینی دچار شده است، رویه انقراض و فروپاشی را می‌پیمایند و برنده این جدال کشورهایی هستند که اتحاد و انسجام ملی به تفکر غالب مردمانشان تبدیل شده است.