رشد پدیده‌ای متوازن است. نمی‌توان با همه جهانیان سر ناسازگاری و ستیز داشت و فقط با استفاده از ظرفیت‌های داخلی، تولید ناخالص ملی و سرانه اشتغال را افزایش داد. نمی‌توان با نادیده گرفتن پتانسیل‌های بومی به کنسرسیوم‌ها و جوینت ونچرها و پروژه‌های فاینانس امید بست تا نرخ تورم و رکودهای جان‌فرسا مهار شود.
رشد همیشه پدیده‌ای متوازن بوده و خواهد ماند. تجربه نشان داده است بهره‌برداری بهینه از پتانسیل‌های داخلی و تعامل با جهانیان می‌تواند ملت‌ها و کشورها را در مسیر بهبود اوضاع اقتصادی قرار دهد و فعالیت تک‌بعدی و رادیکالی در این زمینه هیچ وقت نتایج مثبتی را در برهه‌های بلندمدت به همراه نداشته است. چه بسیار نسل‌هایی بودند که عمر و جوانی‌شان برای تجربه هریک از این راهکارها به هدررفت تا سیاست‌مداران دریابند که فرایند رشد همیشه پدیده‌ای متوازن بوده است.
از سویی دیگر، مردم ما از دیرباز همواره دوستدار صلح بوده‌اند. ارمغان صلح برای ملت‌ها رونق اقتصادی، پرهیز از مجادلات بیهوده سیاسی، رشد در عرصه فرهنگ و هنر، موفقیت‌های ورزشی و بسیاری دیگر از مؤلفه‌هایی است که زمینه‌ساز تعالی یک کشور را پدید می‌آورد. در هنگام صلح است که می‌توان تمامی توان خود را معطوف به اجرای پروژه‌های توانمندسازی، مقابله با آسیب‌های اجتماعی، تحقق سیاست‌های اجتماعی، گسترش زیرساخت‌های عمرانی، استانداردسازی سرانه درمان و بسیاری دیگر از مؤلفه‌هایی کرد که امروز در جامعه ما خلأهای آن حس می‌شود.
اگرچه از صلح به عنوان دوران رشد و شکوفایی یاد می‌شود، اما برقراری آشتی با ارائه امتیازهایی که آینده و اقتدار کشور را در معرض آسیب قرار دهد، یک معامله بدتر از ترکمنچای است و دوام چندانی نخواهد داشت. در اهتزاز نگه‌داشتن پرچم ایران در برابر زیاده‌خواهی‌ها و برقراری صلح، رسالت سنگینی است که مردم ایران از دولت چهاردهم خواستار ایفای آن هستند. مردان و زنان پاستور این درایت را دارند که کشور را از مهلکه اقتصادی عبور داده و به ساحل آرامش رهنمون سازند؛ به شرط آنکه در توزیع متوازن امکانات نگاه یک‌سویه نداشته باشند و از حمایت مردم در روزهای سخت تحریم و تورم بهره‌مند گردند.