مؤسسه خانه هنر شیراز نمایش «رینوپلاستی» را به نویسندگی، بازیگری و کارگردانی «شهاب زارع» از پانزدهم تا هفدهم اسفند جاری در ساعت هشت هرشب، برصحنه دارد.
نمایش «رینوپلاستی» به نویسندگی، بازیگری و کارگردانی «شهاب زارع» و عکاسی «سپهر نعمت الهی» است که ماجرای نمایش در واقع، داستان مردی معمولی و خوشحال با یک زندگی معمولی و راحت می‌باشد که یک روز با شنیدن حرفی ساده همه چیزش به شکلی طنزآمیز و شاید مضحک به هم می‌ریزد و به تصوراتش در مورد همه چیز زندگی‌اش شک می‌کند و حالا برای بینندگان وضع و حال زندگی و تجربیاتش را شرح 
می‌دهد.
شهاب زارع در باره سبک و شیوه اجرای این نمایش گفت: تئاتر یاد شده در قالب «مونولوگ» (تک‌گویی) نوشته شده است؛ هر چند شیوه اجرایی آن ترکیبی از «مونولوگ و سولولوگ» می‌باشد، یعنی شخصیت نمایش کل ماجرا را خود به تنهایی روایت می‌کند و همزمان گاهی هم انگار با خودش بلند بلند فکر می‌کند که همین بلند بلند فکر کردن «مونولوگ» به حساب می‌آید و قسمت‌هایی که برای بینندگان روایت می‌شود را در اصطلاح تئاتری به آن «سولولوگ» گفته می‌شود.
این بازیگر سینما، تئاتر و تلوزیون به میزان وفاداری‌اش در پرداختن به اصل متن این نمایش اشاره کرد و می‌گوید: من زمانی که نمایشنامه «رینوپلاستی» را می‌نوشتم، مدام حال و هوای اجرایی آن را به عنوان بازیگر و کارگردان هم در نظر داشتم و بنابراین هدفم این بود که جملات حالت محاوره‌ای و روان داشته باشند و در عین سادگی مفهوم را هم منتقل کنند و همچنین موقع تمرین برای اجرا هم تغییراتی که داده ام بسیار اندک و تنها در حدی بوده که بعضی جملات به اصطلاح بهتر در دهان بچرخند یا طبیعی‌تر ادا شوند و مهمتر از همه موضوع «Through Line» بود که روش و تکنیکی است برای اینکه شخصیت روی صحنه هر چه ملموس‌تر اجرا گردد.
زارع شیوه رسیده به نقش را از اهم ساختار یک کار نمایشی دانست و اظهار داشت: برای تجسم و خلق هر نقشی روشی خاص آن نقش هست که هر بازیگری با توجه به شخصیت فردی خودش و پیشینه آموزش و تکنیک بازیگری که داشته آن را کشف و اجرا می‌کند که کشف این شیوه یک روند است و لزوماً در آن واحد اتفاق نمی‌افتد. یک مجموعه اصول مشترکی هستند که تقریباً در مورد اجرای هر نقش تئاتری لازم است رعایت شوند و این نمایش هم از آن مستثنی نیست.
او افزود: اصولی مانند خواندن متن نمایش تا جایی که مفهوم و ریتم هر جمله و بعد هم ریتم کلی سراسر نمایشنامه توسط بازیگر درک شود و بعد از همه این‌ها و اضافه کردن نکات ریز نمایشی و بداهه پردازی، می‌رسیم به این اصل که جملات آنقدر تکرار شوند تا وارد حافظه عضلانی بازیگر شوند و تازه اینجاست که زمینه خلق و زنده شدن نقش فراهم می‌شود.
موضوع و تم اصلی کار نمایش یاد شده «هویت» است که شهاب زارع در این باره بیان کرد: اینکه هویت ما از چه منابعی تأثیر می‌گیرد و چقدر از آن متعلق به خود ما و فکر شده است و چقدرش غیرمستقیم و ناخودآگاه وارد ذهن شده. اصلاً ایده نوشتن این متن از اینجا به خاطرم رسید که روزی با خودم فکر کردم واقعاً چقدر از افکار و ایده‌های من اصیل و شخصی هستند؟ چقدر از چیزهایی که فکر می‌کنم مهم هستند، واقعاً از فکر خودم می‌آیند و نه از دیگران یا رسانه‌ها؟ و حاصل چنین سؤالاتی شد این نمایشنامه!
«شهاب زارع» بازیگر، نویسنده و کارگردان، دانش آموخته دانشگاه هنر تهران، دانشکده سینما تئاتر است. از سال ١٣٧٣ فعالیت در زمینه تئاتر را در شیراز آغاز کرده و تاکنون در بیش از بیست نمایش صحنه‌ای، پانزده فیلم کوتاه و سه فیلم بلند سینمایی و یک سریال تلویزیونی ایفای نقش داشته است. آخرین ایفای نقش سینمایی او بازی در فیلم «فروشنده» اصغر فرهادی بوده است که سکانس مورد نظر بنا به ملاحظات کارگردان و برای طولانی‌تر نشدن زمان فیلم از نسخه فعلی آن حذف شد.
نمایش رینوپلاستی در سال ١٣٨٩ در فستیوال منولیو در تهران روی صحنه رفت و متن برگزیده فستیوال شد. وی در حال حاضر مشغول نگارش یک نمایشنامه و فیلمنامه و تدارک چند کار اجرایی است که به مرور آماده اجرا خواهند شد.