شاید بسیاری از این مهم اطلاع نداشته باشند؛ روزی‌که پیشینه تاریخی در فرهنگ ایرانیان داشته و هر سال با شعاری، آن را یادآوری کرده و بزرگ می‌داریم. امسال بزرگداشت روز ملی آب با شعار «حفاظت از این منابع محدود، به ویژه گنجینه گران‌قدر آب‌های زیرزمینی، وظیفه یک‌یک ماست» به عنوان مناسبتی مهم گرامی داشته می‌شود؛ این روز، فرصتی مناسب برای اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی بیشتر پیرامون اهمیت حفاظت از منابع ارزشمند و بی‌بدیل آب است؛ عنصری حیاتی که جان می‌دهد!
مناسبت‌های درج‌شده در تقویم، فرصتی برای جلب توجه افکار عمومی به مؤلفه‌های مهم در زندگی اجتماعی و «آب» یکی از همان مؤلفه‌های نیازمند دقت در سطح ملی و جهانی است. آب جزو منابعی طبیعی و صدالبته حیاتی و ارزشمند محسوب می‌شود. تمام فعالیت‌‌های کشاورزی، صنعتی، خانگی، تفریحی و زیست‌‌محیطی از موارد مصرف آب به‌ شمار می‌آیند. بر اساس آمارها، بالغ بر ۹۷ درصد آب‌های موجود در کره زمین، جزو آب‌های شور تقسیم‌بندی می‌شود و تنها سه درصد از این مایه حیات، شیرین و قابل‌شرب است. از دیگر سو، اندکی بیش از دوسوم همین سه درصد آب قابل‌شرب هم در یخچال‌های طبیعی و کلاهک‌‌های یخی و قطبی منجمد شده‌ و از دسترس خارج است. مابقی منابع آب شیرین، غیرمنجمد بوده و عمدتاً تحت عنوان آب زیرزمینی یافت می‌شود و فقط بخش کوچکی از آن در روی زمین یا در اتمسفر وجود دارد.
روز ملی آب، ۱۳ اسفند، بهانه‌ای برای تلاش بیشتر در راستای تجمیع توان فکری و عملیاتی بخش‌های مختلف جامعه و به میدان آوردن ظرفیت‌های رسانه‌ای، آموزشی و اجرایی برای روشنگری پیرامون اهمیت حفاظت از منابع آب است؛ منابعی که هر روز شاهد کاهش و خارج از دسترس شدن آن هستیم.
شرکت آب منطقه‌ای فارس هم به بهانه سیزدهم اسفند، روز ملی آب، تلاش دارد سهم و نقشی برای یادآوری اهمیت آب، مواجهه با بحران آب و لزوم مدیریت مصرف آب داشته باشد و امیدوار به اینکه هریک از افراد جامعه با هر ظرفیت و توانایی، در این مسیر همراه شوند.
البته بسیاری از صاحب‌نظران، آب شرب را خط مقدم در حفاظت از منابع آبی می‌دانند؛ اما امروز همه می‌دانند که در ایران سهم برداشت آب برای کشاورزی از منابع سطحی و زیرزمینی، بسیار بسیار بیشتر از نصیبی است که به شرب اختصاص یافته است. اما اهمیت آب شرب به دلیل وابستگی سلامت جامعه به آن، بالاتر تلقی شده است.
این مهم را باید مدام و به تکرار بیان و مطرح کرد؛ امروز آنچه منابع مختلف آبی اعم از سطحی و زیرزمینی را به شدت تهدید می‌کند، برداشت‌های بی‌رویه برای مصرف در بخش کشاورزی‌ است؛ برداشتی که منافع آن در ابعاد مختلف به هیچ عنوان متناسب با هزینه سنگین تحمیل‌شده، نبوده است.
به استناد اطلاعات منتشره توسط سازمان ملل، تا سال 2023 جمعیتی بیشتر از 2میلیارد نفر، در سراسر جهان با موضوع تنش و بحران آبی مواجه بوده‌اند؛ معضلی که همچنان و به دلیل تغییرات اقلیمی در حال تشدید است.
امروزه وقتی درمورد بدمصرفی آب صحبت می‌شود، تنها شرب و بهداشت مدنظر نیست؛ کشاورزی و صنعت را هم باید به شکلی ویژه دید. خصوصاً بخش کشاورزی که امروز در ایران بالغ بر 90 درصد کل مصرف را به خود اختصاص داده است. آب شرب اجتماعی‌ترین و آب کشاورزی اقتصادی‌ترین وجه آب به شمار می‌رود. اولی سلامت و دیگری امنیت غذایی را ضمانت می‌کند. اگرچه امروز مصرف آب در بخش کشاورزی با توجه به اثرات سوئی که بر تداوم حیات در محیط‌زیست گذاشته است، آرام‌آرام تهدیداتش به جامعه انسانی رسیده و به شدت حیات فرح‌بخش را نشانه می‌رود.ارزشمندی آب، ریشه در فرهنگ و باور ایرانیان دارد و نامیدن سیزدهم اسفند نیز برگرفته از یک آیین سنتی مردمان این کهن سرزمین سرافراز است. در نوشته‌های تاریخی آمده که روز سیزدهم از اسفندماه، ایرانیان با حضور در جوار چشمه‌ها و رودها، بر آب عطر و گلاب می‌افشاندند. این آیین، جشن نوروز رودها خوانده می‌شد و به شکلی قدردانی ویژه از رودها و چشمه‌ها بوده است. باور کنیم و به دیگران یادآور شویم؛ در اقلیم خشک و نیمه‌خشک ایران، هیچ پدیده‌ای در محیط طبیعی به اندازه فراوانی باران و آب، باعث طراوت و امید و شور و نشاط در زندگی نمی‌شود.