اتهام صنعتی

ایران بهشت خودروسازان است و آن‌ها در قبال واگذاری کارشکنی می‌کنند. ما ایرانیان در چشم‌برهم‌زدنی، میلیاردها تومان به حساب شرکت‌های خودروسازی واریز می‌کنیم و آن‌ها نمی‌توانند پاسخ‌گوی نیازهای مصرف‌کنندگان باشند.
در همه ادوار تاریخ، استقبال از شرایط فروش اتومبیل‌سازان در دستور کار مصرف‌کنندگان وطنی بوده است و شهروندان، در هیچ مقطع زمانی دست رد به سینه آن‌ها نزده و همواره خود را با دستورعمل‌ها و شرایط فروش سازگار ساخته‌اند. ایرانیان تجربه چندانی از حقوق مصرف‌کننده در این زمینه ندارند و همین امر، سبب شده هر طرح و پیشنهادی که از سوی غول‌های اتومبیل‌سازی کشور ارائه می‌شود، در چشم‌برهم‌زدنی موردِاستقبال و پذیرش شهروندان قرار گیرد.
بسیاری از مردم به‌منظور کمتر شدن ارزش پس‌اندازهای ناچیزشان است که دست به دامان صنعتگران دولتی شده‌اند تا در چشم‌بر‌هم‌زدنی، ارزش‌های ریالی سرمایه آنان به نصف و یک‌چهارم کاهش نیابد. چرا که بخش خصوصی در زمینه‌های تولیدی و صنعتی، دیگر رمق چندانی برای ادامه حیات ندارد و برون‌رفت ثبات از اقتصاد ایران، بازار تولیدکنندگان را به ورطه‌های تعطیلی و تعدیل نیرو در مقیاس گسترده‌ای دچار کرده است.
از سویی، بهای اتومبیل به‌صورت لحظه‌ای سیر صعودی طی کرده است. این امر سبب می‌شود بازار خودرو برای مصرف‌کنندگان حقیقی و دلالان به عرصه پرسود و منفعتی بدل شده و همه طرح‌های خودروسازان با استقبال بی‌نظیر مردم روبه‌رو گردد. با‌این‌وجود، به یاد داشته باشیم تجمیع سرمایه نزد خودروسازان به‌مراتب مفیدتر از انباشت خانگی ارز و تمام بهارهای آزادی است؛ اما این مسئله دلیلی برای اعمال شرایط فروش غیرمتعارف، مبهوت‌کننده و بهره‌برداری از شرایط اسفناک اقتصادی نخواهد شد.
چندی‌پیش، پلیس از سطح ایمنی اتومبیل‌های وطنی شکایت کرد و خواستار توقف تولید و انحصار فعالیت گروهی از آن‌ها در مسیرهای درون‌شهری شد. با‌این‌وجود، خودروهای تاریخ‌مصرف‌گذشته با شکل‌وشمایل بزک کرده همچنان از خطوط مونتاژ ترخیص می‌شوند و متقاضیان میلیونی در جامعه ایران دارند. البته نمی‌توان در شرایط فعلی خواستار تعطیلی خطوط تولید پرتیراژترین اتومبیل‌های غیرایمن و تاریخ‌مصرف‌گذشته شد. اما خودروسازان می‌توانند با کسب چند هزار میلیارد از سرمایه‌های مردمی، انقلابی در این صنعت ایجاد کنند و با کمک شرکت‌های خارجی با توسل به کنسرسیوم‌ها و جوینت ونچرها اتومبیل‌های ایمن و استاندارد را به مشتریان عرضه کنند.
به‌طور حتم بازار هشتاد میلیونی ایران چشم‌اندازی گران‌بها و پرسود برای شرکت‌های اتومبیل‌سازی است و از‌آنجا‌که فرهنگ استفاده از وسایل حمل‌و‌نقل عمومی هنوز به‌طور کامل در میان شهروندان نهادینه نشده، در بسیاری از خانواده‌ها با اتومبیل‌هایی به تعداد اعضای آن‌ها روبه‌رو هستیم. یقین بدانیم با نوسازی ناوگان حمل‌و‌نقل کشور نرخ تصادفات، مرگ‌و‌میر، معلولیت، خانواده‌های بی‌سرپرست، زندانیان غیرعمد، ورشکستگی شرکت‌های بیمه و بسیاری دیگر از چالش‌های مرتبط مسیر زوال می‌پیمایند. برای اجرایی شدن این مهم به مدیریتی جهادی، جسور و دلسوز در عرصه صنعت خودروسازی کشور نیازمندیم. ایران بهشت خودروسازان است و آن‌ها در قبال واگذاری کارشکنی می‌کنند.