به گزارش ایسنا، داده‌های تاریخی نشان می‌دهد هر تمدن بزرگی در کنار رودخانه‌ای آغاز شده و آب، مهم‌ترین رکن در ایجاد تمدن بوده است؛ اما با اینکه اکنون در دنیایی زندگی می‌کنیم که بیشتر از همیشه به هم مرتبط هستند، ۲.۲میلیارد نفر هنوز به آب سالم دسترسی ندارند. بحران آب مسئله دوری نیست و موضوعی است که اکنون بسیار موردبحث قرار دارد و هر روز هم بیشتر موردتوجه قرار می‌گیرد. جهان در سال ۲۰۲۵ تمرکز خود را به حفظ یخچال‌های طبیعی معطوف خواهد کرد؛ زیرا برج‌های یخی خاموشی که ذخایر آب شیرین ما را در خود جای داده‌اند، اکنون با سرعت هشداردهنده‌ای از بین می‌روند. یخچال‌های طبیعی نزدیک به ۷۰ درصد از آب شیرین جهان را ذخیره می‌کنند. آن‌ها رودخانه‌ها را تغذیه، از کشاورزی حمایت و سیاره را خنک می‌کنند؛ اما سریع‌تر از همیشه در حال ذوب شدن هستند. در بسیاری از نقاط جهان، این ذخایر یخی کاهش یافته و به پایین‌ترین حد خود رسیدند و ناپدید شدن آن‌ها جان میلیاردها نفر را تهدید می‌کند.
بر اساس گزارش‌های یونسکو و سازمان جهانی هواشناسی، بسیاری از یخچال‌های طبیعی ممکن است تا پایان این قرن به‌طور کامل ناپدید شوند و از دست دادن آن‌ها به معنای چیزی بیش از افزایش سطح دریاست؛ زیرا منابع اولیه آب شیرین را برای میلیون‌ها نفر به ویژه در فصول خشک سال تهدید می‌کند.
چرا یخچال‌ها برای همه مهم هستند؟
ذوب یخچال‌های طبیعی بر جریان رودخانه‌ها تأثیر می‌گذارد، جریان‌های اقیانوسی را تغییر و الگوهای آب‌وهوایی را شکل می‌دهد. کاهش این یخچال‌های طبیعی بر کشاورزی، آب آشامیدنی، حیات وحش و منابع انرژی در سراسر جهان تأثیر می‌گذارد. عقب‌نشینی یخ‌بندان نیز زمین‌های اطراف را بی‌ثبات خواهد کرد و سیل، خشک‌سالی و رانش زمین بیشتر خواهد شد.
بر اساس نتایج تحقیق کنونی که در سایت ارث منتشر شده است، یخچال‌های طبیعی به‌عنوان شاخص آب‌وهوا عمل می‌کنند. وقتی خیلی سریع ذوب می‌شوند، به ما هشدار می‌دهند که چیزی اشتباه است.
تغییر اقلیم و بحران آب عمیقاً در هم تنیده شدند و افزایش دمای جهانی، ذوب یخچال‌ها را تسریع و منابع آب شیرین را بی‌ثبات می‌کند و باعث کمبود و تشدید درگیری بین جوامع می‌شود. حفظ یخچال‌های طبیعی فقط حفاظت از طبیعت نیست؛ بلکه درمورد حمایت از حقوق بشر است. مدارس و بیمارستان‌ها بدون آب نمی‌توانند کار کنند و اقتصادها فرومی‌ریزند. زنان و کودکان اغلب این بار را به دوش می‌کشند و مایل‌ها پیاده‌روی روزانه برای یک سطل آب خواهند کرد. در جوامع کوهستانی نیز ذوب یخچال‌ها که منبع اصلی حیات آن‌هاست، هر سال بدتر می‌شود. حفظ یخچال‌های طبیعی به ما کمک می‌کند مطمئن شویم که نسل‌های آینده در تشنگی متولد نمی‌شوند؛ به این معنی که زیرساخت‌های امروز باید دلیل کاهش یخ فردا باشند.
آموزش همچنان یک ابزار قدرتمند است. مردم باید بدانند که آب موردنیاز آنان از کجا تأمین می‌شود، چگونه استفاده می‌شود و چگونه هدر می‌رود. کمپین‌ها، برنامه‌های آموزش در مدارس و اطلاع‌رسانی با رسانه‌ها بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارند. دولت‌ها باید روی نظارت بر یخچال‌های طبیعی سرمایه‌گذاری، از انرژی پاک برای کند کردن تغییرات آب‌وهوایی حمایت و از حفاظت از جوامع کوهستانی اطمینان حاصل کنند. همکاری فرامرزی نیز در مدیریت منابع آبی مشترک ضروری خواهد بود.