در ستایش فرهنگ

جامعه ایرانی به تعمیق بینش و بسط زیرساخت در حوزه فرهنگ محتاج است. سلسله‌آسیب‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی ریشه در کم‌کاری‌های حوزه فرهنگ دارد و بهای سنگینی به واسطه کاستی‌هایی که در این حوزه صورت می‌گیرد، می‌پردازیم.
نشانه‌هایی از بی‌مبالاتی فرهنگی را مرور کنیم. هزاران مزاحم تلفنی برای اورژانس و آتش‌نشانی، عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی، زباله‌های خیابان، ازدیاد سالمندان در مراکز نگهداری، احتکار، مصرف نادرست انرژی، بحران هویت، اعتیاد، فروپاشی بنیان خانواده و بسیاری از این چالش‌ها در نتیجه بی‌مبالاتی‌هایی شکل گرفته که در حوزه ارتقای فرهنگ و فرهنگ‌سازی صورت گرفته است.
ما در حالی با چنین خلأها و بحران‌هایی روبه‌رو هستیم که ایرانیان قدمت دیرینه‌ای در تمدن، فرهنگ و فرازهای ارزشی دارند. ما مردمان این دیار منابع ارزشمندی در اختیار داریم که با اتکا به آن‌ها می‌توان به تقویت هنجارهای مثبت اجتماعی پرداخت. اما متأسفانه مراکز آموزشی توجه شایسته‌ای به بسط آموزه‌های ادبی ندارند و رسانه‌ها از ترویج فرهنگ غنی ایرانی بازمانده‌اند. پدیده مثبت کتاب و کتاب‌خوانی رویه زوال می‌پیماید و به‌سادگی از کنار پندها و اندرزهای بزرگان عبور می‌کنیم.
به تبلیغات شهری و رویدادهای اجتماعی که می‌رسیم، کمتر نشانی از آموزش فرهنگ شهروندی می‌بینیم و قوانین بیش از آنکه بر پایه نهادینه‌سازی هنجارهای مثبت اجتماعی و اصل بازدارندگی تمرکز کنند، به زاویه مجازات هنجارشکنان تکیه دارند. درحالی‌که گام اول پیشگیری است و صرف هزینه در این حوزه به‌مراتب بیشتر از درمان توصیه می‌شود.
جامعه‌ای که بنیان تفکر آن بر پایه آموزه‌های رفیع فرهنگی شکل گرفته باشد، از سرانه جرم به‌مراتب کمتری برخوردار است و ناکامی‌های اقتصادی به بهانه‌ای برای بزهکاری تبدیل نمی‌شود. در این جامعه میزان مشارکت شهروندان در راستای آبادانی میهن چشمگیرتر است و روند توسعه را با قدرت و سرعت بیشتری طی می‌کنیم.
اما متأسفانه سبک زندگی مینیمال جایی برای پرداختن به اصول فرهنگی باقی نگذاشته و مردم کشورهای در حال توسعه که اتفاقاً در کشاکش تحریم هم گرفتار آمده‌اند، از جستارهای فرهنگی تا حدود زیادی بازمانده‌اند. چنین جامعه‌ای در مسیر تعالی حرکت نمی‌کند و هنجارهای مثبت اجتماعی رفته‌رفته جای خود را به پدیده‌های مذموم و پوشالی خواهند داد.
برای اجتناب از این ورطه شوم باید در حوزه سخت‌افزار و نرم‌افزار گام‌های اساسی برداشت. 
زیرساخت‌های حوزه فرهنگ نیازمند گسترش و جذب اعتبار بیشتری هستند و تدوین پیوست‌های فرهنگی برای هر رویدادی ضروری است. توجه داشته باشیم جامعه اصیل ایران همواره از مضامین فرهنگی استقبال کرده است و چالش‌هایی که امروزه با آن دست به گریبان هستیم، به دلیل غفلت‌هایی است که در حوزه پرداختن به فرهنگ از سوی دستگاه‌های متولی صورت گرفته است.
جامعه‌ای که با فرازهای فرهنگی مأنوس باشد، دارای زندانیان کمتری است و آمار طلاق و فروپاشی بنیان خانواده در آن سیر نزولی می‌پیماید. در این جامعه می‌توان روند رشد و توسعه را با سرعت بیشتری پیمود و همسویی مردم و حاکمیت تقویت 
می‌شود.