سال‌هاست که آمار گل‌زنی در فوتبال لیگ برتر ایران در سطح بسیار پایینی قرار دارد.
پس از نسل طلایی دهه ۷۰ و ۸۰ که گل‌زنانی زیادی به فوتبال ایران معرفی شدند. کم‌کم ‌شاهد نزول بازیکن شاخص و گل‌زن در فوتبال ایران بوده‌ایم‌.
بعد از بازیکنان‌گل‌زن این ‌نسل همچون رضا عنایتی، آرش بحرانی، مهدی رجب‌زاده، محسن خلیلی‌ که سال‌ها با بیش از ۲۰ گل آقای گل لیگ برتر ایران ‌می‌شدند، دیگر شاهد بازیکن شاخصی در این سطح نبودیم.

لیگ برتر این فصل اوج فاجعه گُل‌زنی
اما سطح فاجعه در سطح بازیکنان و باشگاه‌های ایران در این فصل به آمار پایین گل‌زنی بازیکنان در لیگ برتر برمی‌گردد.
در‌حالی‌که بیست و شش هفته از لیگ برتر ایران می‌گذرد بهترین گل‌زن لیگ یعنی علی علیپور از پرسپولیس با تنها ۱۰ گل زده آقای گل لیگ ایران به شمار میرود. 
میانگین ضعیف ۳۸صدم گل در هر بازی توسط آقای گل ایران ثبت شده است یعنی حدوداً هر سه بازی تنها یک گل زده !
این آمار به‌قدری ضعیف و فاجعه‌بار است که واقعاً سطح فنی لیگ برتر ایران را زیر سؤال برده است. 
جایی‌که اکثر نتایج‌ مسابقات اقتصادی و با حداقل گل به پایان می‌رسد‌.
در سطح‌ملی هم که سال‌هاست ایران ‌متکی به گل‌زنی دو ستاره یک‌دهه اخیر خود یعنی طارمی و آزمون بوده است که این دو بازیکن لژیونر و بزرگ ‌ایران هم در آخرین سال‌های اوج خود قرار دارند و بعید نیست که در آینده نه‌چندان دور فوتبال ایران چه در سطح باشگاهی و چه در سطح ملی دچار فقر شدید گل‌زنی خواهد شد. هرچند از همین دو سه سال اخیر فقر شدید گل‌زنی به‌وضوح در لیگ برتر ایران قابل‌مشاهده است.

عدم پشتوانه، تاکتیک‌های اشتباه و کمبود اعتماد‌به‌نفس
شاید از مهم‌ترین دلایل فقر گل‌زنی در فوتبال ایران به نبود زیرساخت‌ها و پشتوانه‌سازی در فوتبال پایه برمی‌گردد جایی‌که فوتبال ایران قادر به کشف استعداد و پرورش چندین گل‌زن قهار در فوتبال ایران نبوده است. 
از طرفی تاکتیک‌ها و تفکرات اشتباه برخی ‌سرمربیان و عدم ‌اعتماد به جوان‌ها و کاهش اعتماد‌به‌نفس بازیکنان می‌تواند به افت محسوس مهاجمان و کاهش آمار گل‌زنی در فوتبال ایران اشاره کرد.
بدیهی است با توجه به شرایط فعلی فوتبال ایران در آینده‌ای نزدیک دچار افت محسوسی به‌خصوص در زمینه گل‌زنی و رقابت با دیگر تیم‌های آسیایی و در سطح بین‌المللی هم خواهیم شد.