میثم محجوبی- گروه ورزش
هفته سی‌ویکم لیگ یک، برای فجر شهید سپاسی همه‌چیز داشت به‌جز برد و سوت پایان جشن. تیم پیروز قربانی در خانه، با هوادارانی پرشور و انگیزه‌ای مضاعف وارد میدان شد تا قهرمانی را زودتر از موعد مسجل کند، اما بازی برابر تیم سرسخت محمود فکری آن‌طور که باید، پیش نرفت.  فجر، حالا بیش از هر زمان دیگری به لیگ برتر نزدیک است؛ فقط یک امتیاز دیگر کافیست. عصر سه‌شنبه ۹ اردیبهشت، ورزشگاه حافظیه شیراز صحنه‌ای از امید، هیجان، و شاید کمی هم حسرت بود. فجری‌ها که به دنبال سه امتیاز برای قطعی‌کردن صعود بودند، با تمام قوا به میدان آمدند.
فجر شهید سپاسی با ترکیب علی غلامزاده، سینا شهابی، سعید زارع، علی نبی‌زاده، سجاد جعفری، میثم مرادی، حسین شهابی، محمد آژیر، عباس فیروز، امیر طاهر و سعید کریمی وارد زمین شد. در سمت مقابل، تیم مس شهربابک با هدایت محمود فکری و با نفراتی چون محمدرضا قویدل، حمید ملکی، محسن آقایی، مهدی باقری، علیرضا ولی‌زاده و دیگر بازیکنان خود صف‌آرایی کرد.
نیمه نخست با بازی متعادل و احتیاط‌آمیز دو تیم گذشت. فرصت‌هایی نصفه‌نیمه، اما نه چیزی که قلب هواداران را بلرزاند. اما نیمه دوم داستان دیگری داشت. فجر بارها دروازه مس را تهدید کرد و امید افشون، در دقایق پایانی، با یک ضربه سر و سپس قیچی‌برگردانی تماشایی، در آستانه خلق لحظه‌ای طلایی بود؛ لحظه‌ای که به‌لطف واکنش فوق‌العاده گلر مس، فقط در حافظه تصویری هواداران ماندگار شد، نه در تابلو نتایج.
این سومین تساوی بدون گل خانگی متوالی فجر شهید سپاسی بود؛ یک هشدار نرم به تیمی که می‌خواهد لیگ برتری شود، اما نمی‌خواهد شادی را در خانه تقسیم کند. با‌این‌حال، آنچه در بازی دیگر بین سایپا و آریو گذشت، فجر را در مسیر آرامش نگه داشت.

رقبا چه کردند
در ورزشگاه تختی تهران، تقابل سایپا و آریو اسلامشهر بیشتر شبیه به جنگ سرد بود؛ کسی نباخت، کسی هم نَبُرد. هر دو تیم ۵۳ امتیازی، با یک گل زده و یک گل خورده، یک امتیاز به دست آوردند؛ امتیازی که شاید بیشتر به نفع فجری‌ها بود تا خودشان. حالا با ۵۴ امتیاز، آن‌ها باید از پیکان و صنعت نفت آبادان هم بترسند؛ دو تیمی که در کمین نشسته‌اند تا صعود را از تهران و اسلامشهر بربایند.

صعود به مسجدسلیمان افتاد
فجر شهید سپاسی حالا با ۶۳ امتیاز در صدر جدول، فقط یک امتیاز تا صعود فاصله دارد؛ یک امتیاز از سه بازی باقی‌مانده. شاید جشن صعود آن‌طور که هواداران می‌خواستند در حافظیه برگزار نشد، اما یک پیروزی در مسجدسلیمان کافی‌ست تا حکم بازگشت طلایی فوتبال فارس امضا شود. تیم قربانی صبور است، منظم است، و حالا، فقط به یک نقطه پایان درست نیاز دارد.