میثم محجوبی- محمدرضا جوکار/شیرازنوین
در روزگاری که فوتبال ایران درگیر بحران‌های مدیریتی، اخلاقی و ساختاری است، شنیدن صدای کارشناسی که سال‌ها در بطن فوتبال پایه ایران زیسته و بازیکنان بزرگی را به تیم ملی تحویل داده، یک فرصت مغتنم است. مسعود مقیم، پیشکسوت خوش‌نام فوتبال شیراز و مربی سازنده تیم‌های ملی پایه، میهمان تحریریه شیرازنوین بود و درباره وضعیت فوتبال پایه در فارس، تجربه‌اش از جام جهانی نوجوانان، نقش باشگاه‌ها، مشکلات زیرساختی و معضلات فرهنگی فوتبال ایران سخن گفت.
نام مسعود مقیم برای اهالی فوتبال آشناست؛ مربی و استعدادیاب خوش‌فکر شیرازی که سال‌ها در تیم‌های ملی پایه حضور داشته و سهم زیادی در معرفی استعدادهای ناب فوتبال ایران دارد. 
او که به‌‌نوعی در دو دهه اخیر به‌عنوان بخشی از شناسنامه تیم‌های ملی پایه کشورمان محسوب می‌شود، حالا نگران است؛ نگران از بین رفتن مسیرهایی که به سختی ساخته شده و نگران تکرار اشتباهاتی که در گذشته بارها تجربه شده‌اند. اما همزمان، امیدوار هم هست؛ امیدوار به ظرفیت‌های جوانان شیرازی، مربیان پرتلاش و تغییر در نگاه مدیران. او در ابتدای گفت‌وگو از نگاه خانواده‌ها به فوتبال آغاز کرد و گفت بسیاری از خانواده‌ها، با این تصور که فرزندانشان حتماً به موفقیت می‌رسند، هزینه‌های سنگینی را متقبل می‌شوند، گاهی حتی بیشتر از توان مالی‌شان. با‌این‌حال، وضعیت در شیراز نسبت به شهرهای دیگر متعادل‌تر است. به عقیده مقیم، شیراز مهد استعداد در فوتبال است و این را می‌توان از عملکرد باشگاه‌هایی مانند خلیج فارس دید که با بازیکنان بومی خود، قهرمان لیگ برتر زیر 17 سال و زیر ۱۸ سال کشور شدند. در‌حالی‌که تیم‌های متمول دیگربا بودجه‌های کلان و جذب استعدادهای سراسر کشور، به چنین موفقیتی نرسیدند.
او به فعالیت‌های اخیر در حوزه استعدادیابی فوتبال بانوان هم اشاره کرد؛ دوره‌هایی که با حضور تمام مربیان استان و بر پایه اصول تخصصی و تجربه برگزار شد. مقیم تأکید دارد که استعدادیابی باید بر اساس سه رکن اصلی یعنی دیدن، شناخت و پرورش انجام شود، و پس از آن نوبت به حفظ و نگهداری بازیکن می‌رسد؛ بخشی که هنوز در ایران دچار ضعف است.
یکی از افتخارات مهم مسعود مقیم، حضور در کادر فنی تیمی است که در جام جهانی زیر ۱۷ سال ۲۰۲۳ حاضر بود و حتی موفق به شکست تیم قدرتمند برزیل شد. او گفت از ۲۳ بازیکن آن تیم، ۱۸ نفر وارد لیگ برتر شده‌اند و ۲ نفر هم لژیونر شده‌اند. مقیم، نقش برنامه‌ریزی اصولی و هدایت مربی وقت، آقای عبدی را کلیدی دانست و تأکید کرد که موفقیت، محصول تلاش جمعی است، نه فردی.
مقیم معتقد است شیراز در سال اخیر، یک فصل استثنایی را در فوتبال پایه تجربه کرده: قهرمانی خلیج فارس، نایب‌قهرمانی ایمان سبز در امیدهای کشور، صعود تیم امید شایان دیزل به لیگ برتر و درخشش تیم ماهان فسا، همگی نشانه‌هایی از ظرفیت‌های درخشان استان فارس هستند؛ ظرفیتی که به گفته او، با وجود کمبودهای سخت‌افزاری، مدیون مربیان و بازیکنان مستعد این منطقه است.
این مربی بااخلاق فوتبال شیراز، به تمام عوامل مدیریتی و کادرفنی موفق تیم‌های پایه و بزرگ‌سالان و همچنین هیئت‌های فوتبال فارس و شیراز که موفقیت‌های بزرگی را در سال‌های ۱۴۰۳و۱۴۰۴ رقم زدند، خسته نباشید و تبریک گفت.
او همچنین پیشنهاد کرد هیئت فوتبال استان با تشکیل کارگروهی تخصصی، عوامل موفقیت‌ها را بررسی کرده و تهدیدات احتمالی را شناسایی کند تا این مسیر رشد، متوقف نشود.
مقیم در ادامه به وضعیت باشگاه فجر شهید سپاسی هم پرداخت و از تغییر رویکرد مدیریت جدید در توجه به تیم‌های پایه تمجید کرد. او گفت که مربیانی مانند جلیل دوران، اسماعیل زارع و محمدرضا حسینی نقش کلیدی در ساختن بازیکنان فعلی داشته‌اند و اگر این مسیر ادامه پیدا کند، فجر می‌تواند چهره‌های درخشانی به فوتبال ایران معرفی کند. او همچنین آرزو کرد باشگاه قدیمی برق شیراز نیز دوباره احیا شود تا بتواند مانند گذشته نقش‌آفرین باشد.
از نظر این مربی بازیکن‌ساز، حضور مداوم و حمایت واقعی مسئولان استانی از باشگاه‌هایی مانند فجر، ضروری است. فجر وارد لیگ حرفه‌ای شده و نیاز به سرمایه‌گذاری گسترده دارد. مقیم پیشنهاد داد باشگاه فجر به یک هولدینگ اقتصادی متصل شود تا سرمایه‌گذاری در آن به چشم یک پروژه فرهنگی دیده شود. به گفته او، ورزش نه‌تنها باعث شکوفایی استعدادها، بلکه ابزار مهمی برای کاهش هزینه‌های اجتماعی است.
در ادامه، مقیم از مشکلات زیرساختی ورزش فارس انتقاد کرد و به وضعیت بلاتکلیف ورزشگاه پارس اشاره کرد؛ ورزشگاهی که به گفته او اگر به بهره‌برداری کامل برسد، می‌تواند شیراز را به یکی از قطب‌های اصلی برگزاری مسابقات بین‌المللی تبدیل کند.
مسعود مقیم در پاسخ به پرسشی درباره رواج برخی بی‌اخلاقی‌ها در فوتبال ایران، گفت: همه‌چیز از نبود چارچوب آغاز می‌شود. وقتی بازیکن بدون ساختار تربیتی و رفتاری وارد چرخه حرفه‌ای می‌شود، بی‌نظمی و بی‌اخلاقی به سایر بخش‌ها مانند سکوها و هواداران هم سرایت می‌کند. او نمونه‌هایی از سخت‌گیری‌های اروپا در این زمینه را مثال زد و از بی‌توجهی مدیران داخلی گلایه کرد.
او در پایان تأکید کرد که استفاده از افراد متخصص در مدیریت ورزش الزامی است: مدیریت سیاسی و مشاوران ناآگاه می‌توانند آینده باشگاه‌ها را به بی‌راهه ببرند. اگرچه الزامی نیست که مدیر حتماً ورزشی باشد، اما استفاده از مشاوران کاردان و اهل فن، یک ضرورت غیرقابل‌انکار است.
گفت‌وگو با مسعود مقیم، دریچه‌ای بود به لایه‌های پنهان فوتبال پایه، جایی که آینده فوتبال ایران شکل می‌گیرد. نگاه دقیق، صریح و آینده‌نگر او یادآوری می‌کند که سرمایه‌گذاری در فوتبال پایه، نه هزینه بلکه سودی ماندگار برای جامعه است. اگر گوش شنوایی باشد، مسیر روشن است.