برای سال‌ها، برق در ذهن بسیاری از مردم به‌عنوان یک خدمت عمومی تعریف شده‌است؛ اما این دیدگاه دیگر نمی‌تواند واقعیت‌های اقتصادی و فنی صنعت برق را منعکس کند. برق، همانند آب، گاز و سایر منابع انرژی، یک کالا است که تولید، انتقال و توزیع آن مستلزم هزینه‌های کلان است. پذیرش این واقعیت، گامی اساسی در اصلاح نگرش عمومی و سیاست‌گذاری‌های مرتبط با تأمین انرژی است.  
هزینه‌های تولید برق، یک واقعیت فراموش‌شده
برق به ‌سادگی از طریق یک کلید روشن نمی‌شود؛ بلکه حاصل سرمایه‌گذاری‌های گسترده در نیروگاه‌ها، شبکه‌های انتقال و زیرساخت‌های توزیع است. هزینه‌های تأمین سوخت، نگهداری و ارتقای شبکه، نیروی انسانی و توسعه فناوری، همگی جزئی از قیمت واقعی برق هستند. قیمتی که در بسیاری از موارد، با یارانه‌های دولتی تعدیل می‌شود و تصویر نادرستی از ارزش واقعی این انرژی حیاتی ایجاد می‌کند.  
بازار برق، تأییدکننده ماهیت کالایی برق
صنعت برق در ایران دارای بازار خرید و فروش است. شرکت‌های توزیع نیروی برق از طریق دفاتر بازار برق، این محصول را با قیمت  بالا خریداری و با تعرفه‌های مشخص در اختیار مشترکان قرار می‌دهند. این فرایند دقیقاً مانند هر بازار اقتصادی دیگر، وابسته به عرضه و تقاضا، هزینه‌های تولید و سیاست‌های اقتصادی است.  
لزوم تغییر نگرش عمومی
برای مدیریت صحیح منابع و جلوگیری از هدررفت انرژی، ضروری است که برق را نه به‌عنوان یک خدمت رایگان، بلکه به‌عنوان کالایی ارزشمند و اقتصادی بشناسیم. این تغییر نگرش، زمینه‌ساز تصمیم‌گیری‌های بهتر در حوزه تأمین، مصرف و توسعه زیرساخت‌های انرژی خواهد شد.  
امروز زمان آن فرارسیده که برق را با نگاه جدید ببینیم به‌عنوان یک کالا، نه یک خدمت. پذیرش این واقعیت، نخستین گام در مدیریت صحیح این منبع حیاتی و اصلاح سیاست‌های مرتبط با صنعت برق است.