محمد رضا جوکار- گروه ورزش
والیبال ایران در بیش از یک دهه اخیر از محدود رشته‌های تیمی بوده است که همواره در سطح اول جهان حضور داشته است. نسلی جوانی که از سال ۲۰۱۰ شکل گرفت و با حضور چندین مربی سطح اول جهانی تا همین حدود سه سال پیش هم قهرمان مطلق آسیا و جزو تیم‌های قدرتمند لیگ جهانی بود. 
ولی اتکا به همین بازیکنان و تغییرات کمی که در جوان‌گرایی تیم در طول بیش از یک دهه در تیم ملی وجود داشت، باعث شد تیم ملی والیبال در طی این سالها با افت کیفی و فنی مواجه شود.
ولی مسئولین ورزش و فدراسیون والیبال ایران با تغییرات مداوم‌ کادر فنی سعی در بهبود سطح فنی و ارتقا توان تیم در رقابت با تیم‌های بزرگ جهان را داشتند، به‌طوری‌که پس از مدتی عدم‌ نتیجه مناسب با مربیان بزرگ، به این نتیجه رسیدند کادر فنی تیم ملی را به عهده مربیان بومی و ایرانی برسانند.
ولی با خداحافظی چندین ستاره تیم ملی در سال‌های گذشته، کادر فنی ایرانی در مقابل یک تغییر نسل جوان در تیم‌ ملی قرار گرفتند.
نتایج به‌قدری دور از انتظار بود که نتیجه آن از دست دادن قهرمانی آسیا در خانه، نرسیدن به المپیک پاریس، و عدم توفیق و نتایج ضعیف در چند دوره لیگ جهانی شد. 
اتفاقاتی که در این سال‌ها برای مردم و هواداران والیبال غیر منتظره بود.
به‌راستی سطح توقعات از والیبال ایران به‌قدری بالا رفته بود که این نتایج به‌نوعی افت والیبال اوج‌گرفته ایران در بیش از یک دهه گذشته در سطح جهانی بود.
به نظر تنها راه نجات والیبال ایران اعتماد به جوانان با استعداد که در رده‌های پایه تجربه و مقام‌جهانی را داشتند به همراه یک کادر فنی قوی و با کلاس جهانی بود.
لیگ جهانی امسال فرصت خوبی برای این تغییر نسل با یک مربی بزرگ و با رزومه ایتالیایی بنام پیتزا بود.
هرچند انتظار زیاد بالایی در اولین حضور بین‌المللی این بازیکنان در قامت تیم ملی بزرگ‌سالان و کادر فنی جدید وجود نداشت ولی شیر‌بچه‌های ایرانی با میانگین سنی ۲۲ سال فراتر از انتظار‌ها ظاهر شدند و رفته‌رفته نشان از برگشت تاریخ و شگفتی‌سازی نسل جوان والیبال ایران در آینده را دادند. 
هر‌چند شروع رقابت تیم ملی ایران در مسابقات لیگ جهانی همزمان با تجاوز دشمن به خاک ایران همراه بود و در روحیه بازیکنان جوان تیم‌ملی تأثیر منفی گذاشته بود. ولی در ادامه با پیروزی مقابل رقیبان بزرگ و مدعی ‌مانند آرژانتین، اوکراین، هلند و صربستان ایران را در آستانه آغاز هفته پایانی و سوم امیدوار به قرار گرفتن در جمع هشت تیم برتر و صعود به دور نهایی هم کرده است.
هر‌چند تا همین جای کار هم بازی‌های درخشان تیم جوان والیبال ایران نمره قبولی کسب کرده و امیدواری زیادی برای آینده والیبال ایران متصور است.
بی شک توانایی کادر فنی و باتجربه و باکلاس جهانی در این شکوفایی نسل جدید والیبال ایران تأثیر بسزایی داشته است. 
و با قاطعیت باید گفت که والیبال ایران الگویی برای سایر تیم‌های ورزشی به‌خصوص ورزش‌های تیمی باید باشد، که با اعتماد به جوانان و همچنین استفاده از دانش فنی بالای مربیان سطح اول جهان می‌تواند برای سال‌ها آینده تیم‌های ورزشی ایران را بیمه کند.