پیامدهای حذف صفر از  پول ملی 

حذف صفر از واحد پول ملی، موضوعی است که هر‌از‌چندگاهی در فضای اقتصادی کشور مطرح می‌شود و اغلب با این انتظار همراه است که این اقدام بتواند ارزش پول ملی را تقویت کند، محاسبات مالی را ساده‌تر سازد و نقل‌و‌انتقال پول را تسهیل نماید. تجربه جهانی نشان می‌دهد بسیاری از کشورها در دوره‌های مختلف به حذف صفر از پول خود اقدام کرده‌اند؛ با‌این‌حال، موفقیت این اصلاحات، همواره مشروط به ثبات اقتصادی، کنترل تورم و وجود برنامه‌ریزی اقتصادی بلندمدت بوده است.
در ایران، شرایط اقتصادی فعلی نشان می‌دهد که هیچ یک از پیش‌نیازهای لازم برای حذف موفقیت‌آمیز صفر وجود ندارد. تورم مزمن، فشار تحریم‌ها و محدودیت‌های اقتصادی، کاهش قدرت خرید مردم و عدم قطعیت در پیش‌بینی‌های اقتصادی، مجموعه‌ای از چالش‌ها را پیش روی سیاست‌گذاران قرار داده است. 
مزایای حذف صفر از پول ملی، غیرقابل انکار است. کاهش حجم اسکناس‌های در گردش، ساده‌تر شدن محاسبات و حسابداری، تسهیل حمل‌و‌نقل پول، کاهش اشغال حافظه سیستم‌ها و پالایش اسکناس‌های جعلی از جمله این مزایا هستند. با‌این‌حال، این اثرات عمدتاً جنبه اجرایی و رفاهی دارند و نمی‌توانند جایگزین اصلاحات ساختاری و تثبیت اقتصادی شوند. حذف صفر بدون کنترل تورم و تثبیت ارزش پول اقدامی صرفاً نمادین خواهد بود و هیچ تأثیری بر واقعیت‌های اقتصادی کشور نخواهد داشت و در‌صورتی‌که تورم مهار نشود، احتمال بازگشت صفرها و کاهش اعتماد عمومی به پول ملی بسیار بالاست و پیامدهای روانی و اقتصادی گسترده‌ای به‌همراه خواهد داشت.
اجرای حذف صفر، فرایندی زمان‌بر و پیچیده است. طراحی و به‌روزرسانی سیستم‌های بانکی، فرهنگ‌سازی عمومی، جمع‌آوری اسکناس‌های قدیمی و تزریق اسکناس‌های جدید، همه مراحل مهمی هستند که بدون توجه دقیق به آن‌ها، اصلاحات پولی نمی‌تواند به هدف اصلی خود برسد. همچنین سیاست‌گذاران باید روندهای تورمی، نرخ رشد اقتصادی، نرخ بهره و سیاست‌های مالی دولت را با‌دقت تحلیل کنند تا تصمیمات اتخاذ شده به بی‌ثباتی پولی و افزایش انتظارات تورمی منجر نشود.
تجربه جهانی نشان می‌دهد کشورهایی که حذف صفر را در شرایط تورم بالا و بی‌ثباتی اقتصادی انجام داده‌اند، نه‌تنها نتوانسته‌اند ارزش واقعی پول خود را افزایش دهند، بلکه مشکلات و بی‌اعتمادی جدیدی نیز بر اقتصاد خود تحمیل کرده‌اند. در مقابل، کشورهایی که این اقدام را در شرایط تورم کنترل شده و اقتصاد تثبیت شده اجرا کرده‌اند، توانسته‌اند از مزایای عملیاتی و نمادین آن بهره‌مند شوند.
بنابراین، حذف صفر از پول ملی اقدامی است که باید با‌دقت و بر‌اساس شاخص‌های کلان اقتصادی و روند تورم انجام شود. این اقدام زمانی معنی‌دار و اثرگذار خواهد بود که اقتصاد در مسیر تثبیت و رشد پایدار قرار گرفته باشد و ارزش پول ملی رو به افزایش باشد. در غیر این صورت، این اقدام، صرفاً یک تغییر نمادین خواهد بود و همان چالش‌های گذشته را دوباره بازتولید خواهد کرد. تصمیم‌گیری درباره حذف صفر باید نه بر‌اساس احساس و تبلیغات، بلکه بر پایه تحلیل دقیق، نگاه کارشناسی و برنامه‌ریزی بلندمدت انجام شود تا هم اثر اقتصادی واقعی داشته باشد و هم اعتماد عمومی به نظام پولی کشور تقویت شود.