کم‌خونیِ فقر آهن، یکی از شایع‌ترین اما خاموش‌ترین بیماری‌هاست که بیشتر در میان زنان دیده می‌شود.
به گزارش مشرق، شخصی به پزشک مراجعه و از میزان ریزش مو و خستگی‌های مداوم خود گله می‌کند و می‌گوید: «آقای دکتر، من چندماهی می‌شه که مدام خسته‌ام، صبح‌ها به‌سختی از خواب بیدار می‌شم، ریزش مو دارم، هربار موهامو شونه می‌کنم، دسته‌دسته موهام میاد پایین و...»
پزشک در پاسخ به او می‌گوید: «به احتمال زیاد دچار کم‌خونی فقر آهن هستید؛ یک آزمایش بدهید تا میزان آن را بررسی کنیم.»
کم‌خونی ناشی از فقر آهن نوعی از کم‌خونی است. اگر آهن کافی برای ساخت هموگلوبین وجود نداشته باشد، این نوع از کم‌خونی ایجاد می‌شود.
آهن جزئی ضروری برای ساخت هموگلوبین است. هموگلوبین (Hb) پروتئین موجود در گلبول‌های قرمز (RBC) است که به حمل اکسیژن به اندام‌ها و بافت‌های بدن کمک می‌کند. زمانی که مقدار هموگلوبین کاهش پیدا می‌کند، گلبول‌های قرمز کمتر و کوچک‌تری تولید می‌شود.
دلایل اصلی کم‌خونی فقر آهن در بزرگسالان، خون‌ریزی و از دست دادن خون به‌ویژه خون‌ریزی شدید قاعدگی و خون‌ریزی در دستگاه گوارش، بارداری، کاهش جذب آهن و عدم دریافت آهن به میزان کافی است.
معمولاً کم‌خونی فقر آهن خفیف بدون علامت یا در ابتدا با علائم خفیفی مانند احساس ضعف یا خستگی بیشتر از حد معمول در حالت عادی یا بعد از ورزش خود را نشان می‌دهد. اما در موارد شدیدتر، سردرد، سرگیجه، تپش ‌قلب، اشکال در تمرکز یا فکر کردن و... از جمله علائم فقر آهن به شمار می‌آیند.
در موارد بسیار شدید کم‌خونی و وضعیت قرمز فقر آهن، فرد بیمار با علائمی مانند ناخن‌های شکننده، احساس سبکی ‌سر موقع ایستادن، پوست رنگ‌پریده، تنگی ‌نفس، زخم و التهاب در دهان و زبان، ترک‌خوردگی گوشه لب، سندرم پای بی‌قرار و ریزش ‌مو مواجه شوند.
گفتنی است که معمولاً کم‌خونی فقر آهن خفیف، مشکل خاصی برای فرد ایجاد نمی‌کند؛ اما در صورت عدم درمان، می‌تواند سلامت را به خطر بیندازد.
مشکلات قلبی، مشکلات دوران بارداری مانند زایمان زودرس، افزایش احتمال ابتلا به عفونت‌ها و... از جمله عوارض کم‌خونی فقر آهن است.
مصرف مواد غذایی مانند گوشت بره، مرغ و گوشت گاو، لوبیا و حبوباتی مانند عدس، تخم کدو، کدوحلوایی، سبزیجات برگ‌دار مانند اسفناج، کشمش و سایر میوه‌های خشک‌شده مانند انجیر خشک، تخم‌مرغ و... می‌توان کمبود آهن خفیف را درمان و از بروز آن پیشگیری کرد. اما در موارد شدیدتر، فرد بیمار باید در کنار مصرف مواد غذایی حاوی آهن، با مشورت پزشک از مکمل‌های دارویی حاوی آهن استفاده کند.