علیرضا فغانی در گفت‌و‌گویی متفاوت با ورزش سه درباره موضوعات مختلف صحبت کرد؛ او سعی دارد خودش را نسبت به اتفاقات گذشته بی‌تفاوت نشان بدهد.
علیرضا فغانی، داور بین‌المللی فوتبال که حالا زیر پرچم استرالیا در مسابقات جهانی قضاوت می‌کند، در گفت‌وگویی متفاوت با ورزش سه از افتخار سومین انتخابش به‌عنوان بهترین داور آسیا گفت؛ افتخاری که به‌واسطه قضاوت در فینال جام باشگاه‌های جهان به او رسید و یک‌بار دیگر توانایی‌های فنی‌اش را در سطح بین‌المللی اثبات کرد. فغانی با اشاره به اینکه این جایزه هر سال به داوران تعلق نمی‌گیرد، گفت: این سومین‌بار است که موردتقدیر قرار می‌گیرم؛ بار اول بعد از فینال المپیک، بار دوم پس از جام جهانی ۲۰۱۸ و حالا با قضاوت در فینال باشگاه‌های جهان. اما در کنار این افتخار، فغانی همچنان با خاطرات تلخ کنار گذاشته‌شدن از لیست بین‌المللی ایران زندگی می‌کند. او با صراحت گفت که مدت‌هاست صفحه فدراسیون فوتبال ایران را آنفالو کرده و هیچ‌کدام از مقامات ایرانی پس از دریافت جایزه با او تماس نگرفته‌اند. با‌این‌حال، پیام‌های تبریک از سوی دوستان قدیمی و چهره‌های فوتبالی او را شرمنده کرده‌اند. در پاسخ به سؤالی درباره خداداد افشاریان و تصمیم حذف او از لیست الیت، فغانی گفت: سرنوشت آن افراد برایم اهمیتی ندارد. زندگی بالا و پایین دارد و من مسیر خودم را پیدا کردم. او همچنین به موضوع محدودیت سنی در داوری اشاره کرد و گفت: ‌اگر داوری توانایی دارد، باید اجازه ادامه فعالیت داشته باشد. حذف من در ۴۵‌سالگی نباید بهانه‌ای برای حذف دیگران باشد، مگر اینکه واقعاً عملکردشان ضعیف باشد.‌ فغانی با تأکید بر اینکه همیشه به ایرانی بودن خود افتخار کرده، گفت: هیچ‌وقت به داشتن ملیت دیگر فکر نکردم. خوشحالم که در ایران رشد کردم و به جایگاهی رسیدم که حالا در سطح جهانی قضاوت می‌کنم. در پاسخ به انتقادهایی مبنی بر اینکه برای او در ایران سرمایه‌گذاری‌شده، فغانی گفت: همه‌چیز با تلاش و حمایت خانواده‌ام به دست آمد. اگر داور خوبی باشی، استفاده می‌شوی؛ اگر نباشی، کنار گذاشته می‌شوی. او همچنین درباره امیر عرب‌براقی، داور جوان و نسبت فامیلی‌اش با فغانی گفت: نسبت خانوادگی هیچ تأثیری ندارد. اگر کسی توانمند باشد، خودش مسیرش را پیدا می‌کند. فغانی درباره حضور در جام جهانی ۲۰۲۶ گفت: قدم اول را با قضاوت در جام باشگاه‌های جهان محکم برداشتیم. حالا باید شرایط مطلوب را حفظ کنیم تا انتخاب نهایی شویم. در بخش دیگری از گفت‌وگو، فغانی به ماجرای دست دادن با ترامپ اشاره کرد و گفت: پروتکل‌های فیفا اجازه امتناع نمی‌دهند. اگر زمان به عقب یا جلو برگردد، بازهم باید همان کار را انجام بدهم. او همچنین تأکید کرد که هیچ‌وقت در خیابان موردتوهین قرار نگرفته و مردم ایران همیشه با احترام با او برخورد کرده‌اند: حتی در بدترین شرایط، مردم فقط شوخی و گلایه داشتند، نه توهین.
فغانی در پاسخ به سؤالی درباره حسرت‌های زندگی‌اش گفت: هیچ حسرتی ندارم. در داوری به هرچه خواستم رسیدم، در زندگی هم آرامش دارم. خانواده‌ام کنارم هستند و بچه‌هایم دنبال آرزوهایشان‌اند.
در پایان، فغانی از نسل جوان داوری ایران حمایت کرد و گفت: بچه‌های جوان خوب کار می‌کنند. باید فرصت داشته باشند تا توانایی‌هایشان را نشان دهند. بعد از جام جهانی درباره آینده‌ام تصمیم می‌گیرم.