پیروز قربانی بی‌شک یکی از خاص‌ترین مربیان ایرانی است؛ سرمربی جوانی که علاوه‌بر بار فنی نسبتاً خوبی که در یکی دو سال گذشته از خود ارائه داده است در بُعد کارشناسی و مصاحبه‌ها هم چهره‌ای خاص از خود نشان داده است.
به‌خصوص در این فصل که اولین سال حضور این‌ سرمربی جوان روی نیکمت فجر شهید سپاسی شیراز در لیگ برتر بوده است. بی‌شک شیراز پله ترقی این سرمربی جوان برای معرفی او به فوتبال ایران، به‌عنوان یک مربی موفق بوده است و خیلی زودتر از تصور هم‌ بر سر زبان‌ها افتاد.
مصاحبه‌ها و صحبت‌های بی‌پرده قربانی همیشه این سرمربی جوان را از سایر همکاران خود چه در عرصه مربیگری و چه کارشناسی مجزا کرده است. هرچند این‌نوع ادبیات و سبک در فوتبال ایران کمی خاص است، ولی کاملاً مورد توجه قرار گرفته است و گاهاً صحبت‌ها و مصاحبه‌های این مربی جوان بسیار در فضای مجازی بازتاب دارد.
ولی گاهی خواسته یا ناخواسته این صحبت‌ها هم باعث رنجش و یا در سایه قرار دادن زحمات بسیاری می‌گردد. مصاحبه اخیر پیروز قربانی پس از دیدار با استقلال تهران شاید نوعی خودزنی برای باشگاه فجر و هواداران شیرازی محسوب می‌شد.
قربانی، در حالی میزبانی شیرازی‌ها در ورزشگاه بزرگ پارس را زیر سؤال برد که عملاً مسئولیت میزبانی به‌عهده باشگاه فجر شهید سپاسی بود و زحمات شبانه‌روزی زیادی برای برگزاری این‌مسابقه حساس و آماده‌سازی این ورزشگاه برای این فصل و حتی این بازی بزرگ کشیده شده بود. چه‌بسا قبل از شروع فصل، گمانه‌زنی‌های زیادی برای میزبانی فجر شهید سپاسی در خارج استان زده می‌شد و دور از انتظار نبود که شیرازی‌ها باید خارج از استان فارس میزبانی کنند.
در بازی با استقلال تهران میزبانی حدود ۴۰هزارنفری تماشاگران در ورزشگاه پارس قطعاً بعد از چندین سال انتظار برای شیرازی‌ها بدون نقص و ایراد نبود، ولی به‌راستی در حدی هم نبود که کل این میزبانی بزرگ را زیر سؤال برد.
چه‌بسا ورزشگاه پارس به گواه خیلی از کارشناسان و حتی خود بازیکنان میهمان و سرمربی استقلال یکی از بهترین میزبانی‌های چند سال اخیر فوتبال ایران به‌لحاظ استقبال تماشاگر و کیفیت بالای ورزشگاه و چمن مسابقه هم داشت.
حال نقد تند به پرتاب چند بطری آب ازسوی تعدادی هوادارنما به‌سمت زمین‌مسابقه نباید ملاک شایستگی یک شهر برای میزبانی در یک‌مسابقه بزرگ و سنگین قرار بگیرید.
به‌خصوص برای کسی که خود سال‌ها در دربی بزرگ پایتخت بازی کرده و شاهد پرتاب اشیای مختلف و توقف‌های مکرر دربی‌ها به‌خاطر پرتاب اشیای مختلف به‌سوی بازیکنان حریف در طول این سال‌ها بوده است. شاید قربانی که خود چندین دربی بزرگ پایتخت را در لباس استقلال پشت سر گذاشته فراموش کرده که پرتاب بطری آب و سنگ‌ در اکثر دربی‌ها باعث توقف چندین‌باره هر مسابقه فوتبال می‌شد. یا در هیچ ورزشگاهی در  فوتبال ایران چنین صحنه‌هایی از پرتاب سنگ و بطر را ندیده که بسیار متعجب و ناراحت از پرتاب چند بطری آب در شیراز شده است؟
بی شک این حرکت ازسوی هر هوادار‌نمایی در هر شهری و استادیومی محکوم‌ و ناپسند است و ممکن است عده‌ای محدود در هر وزشگاهی، اقدام به چنین حرکات زشتی بکنند.
ولی پیروز قربانی پرتاب بطری آب در شیراز را که نه زیاد به‌چشم آمد و نه باعث توقف لحظه‌ای از زمان بازی شد، چنان برای هواداران شیرازی تیره کرد که به نقطه تاریک این‌مسابقه تبدیل شد و به موضوع مهم فضای مجازی و مبحث پیج‌های اینستاگرامی تبدیل شد .
و حتی بعد از مسابقه هم در چندین‌مصاحبه دیگر با برنامه‌های تلویزیونی و اینترنتی در نقش یک‌معلم اخلاق ظاهر شد و این عمل شیرازی‌ها را بارها محکوم‌کرد، جایی‌که کمتر دیده شده سرمربی یا مدیری این چنین علیه هواداران و مردم شهری که خود در آن فعالیت دارد صحبت کند.
البته بعد از این‌مصاحبه‌ها هم شایعه منتفی شدن میزبانی شیراز از دربی مطرح شد اتفاقی که می‌توانست برای فوتبال شیراز مثبت و مهم باشد، بی‌شک همین رفتار و گفتار باعث تیره‌شدن میزبانی شیرازی‌ها و مردم با فرهنگ شیراز شده است و اصل موضوع میزبانی شایسته شیرازی‌ها را لوس کرد.