یک جواهر ناپلئونی، البته نه از مجموعه جواهری که در سرقت اخیر موزه لوور ربوده شد، بلکه یک سنجاق سینه‌ الماس، که «ناپلئون» آن را بر کلاه دوگوش خود نصب می‌کرد، در یک حراجی به مزایده گذاشته خواهد شد. به گزارش ایسنا، یک سنجاق سینه‌ الماس که ناپلئون روزی آن را بر کلاه دوگوش خود می‌زد، قرار است در تاریخ ۱۲ نوامبر در حراج آثار سلطنتی و اشرافی «ساتبیز» در ژنو، درحالی ارائه شود که پیش‌بینی شده است بیش از ۲۰۰هزار فرانک سوئیس (حدود ۲۵۰هزار دلار) فروخته شود. این سنجاق دایره‌ای‌شکل به یکی از تاریک‌ترین مقاطع زندگی «ناپلئون» تعلق دارد؛ شکست از ارتش‌های بریتانیا و پروس در نبرد واترلو در سال ۱۸۱۵ میلادی. درست همان‌طورکه باران سنگین، نقشه‌های جنگی ناپلئون را بر‌هم‌زد و توپخانه‌اش را زمین‌گیر کرد و باعث تأخیری شد که به رسیدن نیروهای پروس کمک کرد، گریختن او نیز با دشواری همراه بود. هنگامی که کاروان او در گل‌ولای فرو رفت، ناچار شد برخی از درشکه‌ها، ازجمله کالسکه‌ای را که وسایل شخصی‌اش ازجمله مدال‌ها، سلاح‌ها، ظروف نقره و جواهرات در آن بود، رها کند. فقط سه روز پس از نبرد واترلو، این سنجاق سینه به‌همراه کلاه و شمشیر او به «فریدریش ویلهلم سوم»، پادشاه پروس، به‌عنوان غنیمت جنگی اهدا شد. این اهدا، معنایی نمادین داشت؛ فرانسه شکست خورده بود، فرمانروایش به‌زودی به سنت هلن تبعید می‌شد و پروس بلاخره در حال صعود بود. این جواهر تا سال‌های اخیر در خاندان «هوهن‌تسولرن»(Hohenzollern) باقی مانده بود و از نسلی به نسل دیگر منتقل شد. این سنجاق از حدود یک‌صد الماس با تراش به سبک قدیمی «ماین کات» تشکیل شده است که سبک تراش مربعی با گوشه‌های گرد بود که پیش از ظهور فناوری‌های مدرن تراش الماس رواج داشت. به‌ احتمال زیاد، این قطعه در سال ۱۸۱۰ میلادی و در زمان جدایی ناپلئون از «ژوزفین» ساخته شده و برای استفاده در مراسم رسمی بر کلاه او نصب می‌شده است. اشیایی که به ناپلئون مرتبط‌اند، همواره توجه بالایی در بازار حراج جلب می‌کنند. در ماه ژوئن، مجموعه‌ای شامل بیش از صد اثر هنری و یادگار از ناپلئون، ازجمله تخت‌خواب تاشویی که در لشکرکشی‌ها همراهش بود، در حراج ساتبیز پاریس به قیمت ۸.۳میلیون یورو (۹.۷میلیون دلار) به فروش رسید. پیش‌تر نیز در ابتدای همین سال، شمشیری نفیس که ناپلئون در سال ۱۸۰۲ میلادی سفارش داده بود در حراجی (Giquello) به قیمت ۴.۶میلیون یورو (۵.۲ میلیون دلار) فروخته شد که بیش از چهار برابر برآورد اولیه آن بود. باوجود پیشینه تاریخی این سنجاق، این جواهر گران‌بهاترین قطعه حراج ژنو ساتبیز نیست. عنوان گران‌بهاترین قطعه حراج پیش‌رو به زیور مروارید و الماسی تعلق دارد که همراه با سنجاقی هماهنگ طراحی شده و می‌تواند به‌صورت گردنبند یا آویز لباس مورد استفاده قرار گیرد. این قطعه در اصل به‌عنوان تاجی برای «ماریا کونیگوند» ساخته شده بود و حدود سال ۱۸۴۰ به زیور موی سر تغییر داده شد. طرح آن از شاخه‌های ظریف تاک شکل گرفته که مرواریدهای آب‌شور را در بر می‌گیرند؛ این سبک در دوران رمانتیسم برای مدتی کوتاه محبوب بود. این اثر که با نام (Sévigné) شناخته می‌شود، از دید ساتبیز اثری در حد موزه‌ است و شاید آخرین نمونه بازمانده از چنین طراحی باشد. قیمت آن بین ۳۴۰ تا ۵۰۰هزار فرانک سوئیس (۴۲۴ تا ۶۳۲هزار دلار) برآورد شده است. در کنار آن، یک حلقه الماس صورتی روشن نیز برای نخستین‌بار به حراج گذاشته می‌شود؛ حلقه‌ای که در سال ۱۷۱۱ میلادی توسط «کاترین یکم»، به سلطان احمد سوم عثمانی هدیه داده شد و بعدها در دست یکی از شاهدخت‌های عثمانی، به نام «نسل‌شاه سلطان» دیده شد. ارزش تخمینی این حلقه بین ۲۴۰ تا ۴۰۰هزار فرانک سوئیس (۲۹۹ تا ۴۹۹هزار دلار) برآورد شده است.