آب چغندر و آب انار سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هایی هستند که ممکن است با سازوکارهای متفاوت به کاهش فشارخون کمک کنند. چغندر دارای ترکیبات قوی همچون اسید کافئیک و نیترات‌هاست که اثر سریع‌تری بر فشارخون دارند، در‌حالی‌که انار حاوی پلی‌فنول‌هاست که در مدت چندهفته یا چند ماه می‌توانند به‌تدریج فشارخون را پایین بیاورند.  
به گزارش بهداشت نیوز، آنتی‌اکسیدان‌ها گروهی متنوع از ترکیبات هستند که به خنثی‌سازی رادیکال‌های آزاد کمک می‌کنند. رادیکال‌های آزاد مولکول‌های ناپایداری هستند که می‌توانند به‌شکل مستقیم به رگ‌های خونی آسیب رسانده و موجب التهاب عروقی شوند؛ رخدادی که در نهایت به فشارخون بالا می‌انجامد. 
بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات سرشار از آنتی‌اکسیدان هستند؛ اما چغندر به‌دلیل نوع ترکیبات خاص خود متمایز است، ازجمله این ترکیبات:
بتالین‌ها؛ این رنگدانه‌ها که در تعداد کمی از میوه‌ها و سبزیجات یافت می‌شوند، آنتی‌اکسیدان‌های قدرتمندی هستند که آنزیم تنظیم‌کننده فشارخون به نام ACE (آنزیم مبدل آنژیوتانسین) را مهار می‌کنند. 
نیترات‌ها: اگرچه از دید فنی آنتی‌اکسیدان نیستند، اما در بدن به اکسید نیتریک (NO) تبدیل می‌شوند که موجب گشاد شدن رگ‌ها و افزایش جریان خون می‌شود و به‌دنبال آن فشارخون کاهش می‌یابد. 
اسیدهای فنولیک؛ ازجمله اسید فرولیک که به حفظ سطح اکسید نیتریک در خون کمک می‌کند و اسید کافئیک که موجب شل شدن دیواره رگ‌های خونی می‌شود. 
غلظت بالای نیترات‌ها در آب چغندر موجب ایجاد اثر سریع‌تری بر کاهش فشارخون می‌شود. با افزایش دسترسی NO و تحریک گشاد شدن عروق، آب چغندر ممکن است در مدت تنها ۳۰ دقیقه فشارخون را کاهش دهد. 
آنتی‌اکسیدان‌های موجود در آب چغندر، می‌توانند اثر تجمعی هم داشته باشند و در طول زمان، کاهش بیشتر فشارخون را ایجاد کنند. با کاهش استرس اکسیداتیو، آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند بتالین‌ها ممکن است انعطاف‌پذیری و عملکرد رگ‌ها را بهبود بخشند و طی هفته‌ها یا ماه‌ها به‌تدریج فشارخون را پایین بیاورند. 
چگونه آنتی‌اکسیدان‌های آب انار به کاهش فشارخون کمک می‌کنند!
آب انار سرشار از گروهی از آنتی‌اکسیدان‌ها به نام پلی‌فنول‌ها است که برخی از آن‌ها اثرات مفیدی بر فشارخون دارند، از جمله پونیکالاژین، پدونکولاژین و پونیکالین.
مانند همه آنتی‌اکسیدان‌ها، پلی‌فنول‌ها با کاهش استرس اکسیداتیو و خنثی‌سازی رادیکال‌های آزاد که موجب ضخیم و سفت شدن رگ‌ها می‌شوند، به کاهش فشارخون کمک می‌کنند. آن‌ها همچنین مانند بتالین‌های موجود در آب چغندر و داروهای ضدفشارخون مانند اِنالاپریل (واسوتک)، به‌شکل طبیعی مهارکننده ACE هستند. 

 آب چغندر یا آب انار
 پلی‌فنول‌های آب انار، همچنین از تولید اکسید نیتریک (NO) پشتیبانی می‌کنند، گرچه اثر آن‌ها به قدرت نیترات‌ها نمی‌رسد. در عوض، پلی‌فنول‌ها از سلول‌های پوشاننده دیواره شریان‌ها در برابر استرس اکسیداتیو محافظت می‌کنند و به آن‌ها اجازه می‌دهند با آزادی بیشتری NO تولید کنند. 
 به همین دلیل، اثرات آب انار همواره تدریجی‌تر از آب چغندر است و با مصرف مداوم، طی زمان موجب کاهش فشارخون می‌شود. 

آب چغندر و آب انار، چقدر در کاهش فشارخون مؤثرند؟
نتایج مطالعات متفاوت است، اما بر پایه تحقیقات موجود، اثر آب چغندر و آب انار بر فشارخون سیستولیک (عدد بالا) و دیاستولیک (عدد پایین) کمابیش ملایم است. گرچه کاهش فشارخون در برخی افراد، به‌ویژه افراد مبتلا به فشارخون بالا می‌تواند چشمگیر باشد، هیچ‌یک را نباید درمان فشارخون بالا در نظر گرفت. 

یافته‌های کلیدی 
آب چغندر؛ برپایه بررسی ۱۱ مطالعه، آب چغندر فشار سیستولیک را به شکل متوسط ۱۰میلی‌متر جیوه و فشار دیاستولیک را ۸ میلی‌متر جیوه کاهش می‌دهد، اما اثر آن کوتاه‌مدت است و طی سه ساعت به اوج رسیده سپس خیلی زود کاهش می‌یابد. با مصرف مداوم، آب چغندر تنها کاهش پایدار فشار سیستولیک را ایجاد می‌کند و آن را حدود ۵میلی‌متر جیوه پایین می‌آورد. 
 آب انار؛ برپایه بررسی ۱۴ مطالعه، مصرف روزانه آب انار موجب کاهش متوسط ۵میلی‌متر جیوه در فشار سیستولیک و ۳میلی‌متر جیوه در فشار دیاستولیک می‌شود؛ اما این فواید، همواره پس از دو ماه از بین می‌روند و فشارخون به سطح قبلی خود بازمی‌گردد. 

فشارخون بالا چیست؟ 
فشارخون بالا (هایپرتِنشِن) با میلی‌متر جیوه (mmHg) اندازه‌گیری می‌شود و به‌عنوان فشار سیستولیک ۱۳۰ mmHg یا بالاتر، یا فشار دیاستولیک ۸۰ mmHg یا بالاتر، تعریف می‌شود. 

سایر فواید سلامتی
آنتی‌اکسیدان‌های موجود در آب چغندر و آب انار، فواید بیشتری فراتر از «اثر بر فشارخون» دارند؛ از جمله: 
بهبود کلسترول؛ نیترات‌های موجود در چغندر می‌توانند سطح کلسترول بد (LDL) را کاهش دهند، در‌حالی‌که پلی‌فنول‌های انار از اکسیداسیون LDL جلوگیری می‌کنند؛ فرایندی که به تشکیل پلاک در شریان‌ها کمک می‌کند. 
 عملکرد شناختی؛ اکسید نیتریک حاصل از چغندر می‌تواند جریان خون به مغز را افزایش دهد و شاید عملکرد مغز را تقویت کند. پلی‌فنول‌هایی که در روده به اورولیتین A تبدیل می‌شوند ممکن است در برابر آلزایمر محافظت ایجاد کنند.
 سرطان؛ تحقیقات مقدماتی نشان داده که بتالین‌های موجود در چغندر ممکن است از رشد تومورها و ایجاد رگ‌های تغذیه‌کننده سلول‌های سرطانی جلوگیری کنند. پلی‌فنول‌های موجود در انار نیز ممکن است رشد و گسترش سلول‌های سرطان پروستات را کاهش دهند.