حمیدرضا خلیقی- ایرنا- بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایران اعلام کرد: یک فرصت استثنایی نصیبم شد تا به تیم مورد علاقه‌ام بپیوندم و بزرگترین اشتباه زندگی ورزشیم این بود که به تیم استقلال تهران نرفتم.
علی میرزا استواری که اهل شهرستان مرودشت از توابع استان فارس است، سه‌شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا بیان داشت: برای پیوستن به تیم استقلال تهران در سال ۸۶  یک هفته در منزل زنده یاد ناصرخان حجازی که سرمربی این تیم بود، زندگی کردم و با این تیم قرارداد داخلی بستم، اما سرنوشتم به گونه‌ای دیگر رقم خورد. 
وی اضافه کرد: من از کودکی به تیم استقلال و رنگ آبی عشق می‌ورزیدم و نباید این فرصت طلایی را از دست می‌دادم اما مسئولان وقت استان فارس و مدیرعامل باشگاه برق شیراز گفتند به تو احتیاج داریم، ‌ای‌کاش اجازه می‌دادند به تیم محبوبم بپیوندم و هنوز هم حسرت آن روزها را می‌خورم.
زنده یاد حجازی به معنای واقعی شریف و مردمی ‌بود
استواری بیان کرد: شخصیت و رفتار بسیار خوب شادروان ناصر حجازی طی یک هفته که در کنارش بودم را هیچ‌گاه فراموش نخواهم کرد او به معنای واقعی، مردمی‌و شریف بود و افسوس می‌خورم که اجازه ندادند شاگردش شوم و به افتخارات خود بیفزایم.
این بازیکن مرودشتی که متولد ۱۳۵۲ است، می‌گوید: فوتبال را از زمین‌های خاکی شهرستان مرودشت و زیر نظر برادر شهیدم خان میزرا استواری آغاز و سپس در تیم‌های پاس، ولیعصر و چند تیم دیگر این شهرستان بازی کردم و این سر آغازی بود تا برای پیشرفتم به شیراز بروم و از بین تیم‌های برق و کُما شیراز تیم کُما را انتخاب کردم که هر ۲در لیگ کشور شرکت داشتند.
این مهاجم سرعتی ادامه داد : ۲ سال برای تیم کما زیر نظر محمود بیداریان  در لیگ کشور بازی کردم و به عنوان نفر دوم آقای گل ایران دست یافتم و سپس به تیم برق شیراز رفتم و به مدت چهار سال زیر نظر محمود یاوری، غلام پیروانی ، در این تیم بازی کردم و آقای گل ایران شدم.
دعوت به تیم ملی فوتبال 
استواری ادامه داد: پس از برق شیراز راهی اصفهان شدم و برای تیم پلی اکریل دو سال بازی کردم و با ۱۹ گل زده آقای گل ایران شدم و به تیم ملی ایران زیر نظر محمد مایلی‌کهن دعوت شدم که افتخار بزرگی نصیبم شده بود و نباید به این راحتی آن را از دست می‌دادم.
او با بیان اینکه در تیم ملی با وجود بازیکنانی همچون علی دایی، خداداد عزیزی، مهدی مهدوی‌کیا و کریم باقری کارم بسیار سخت بود، افزود: با این وجود در اردوهای مختلف خیلی زحمت کشیدم و بدون پارتی به عنوان ۲۴ نفر نهایی برای مسابقات جام ملت‌های آسیا انتخاب شدم.
این بازیکن مرودشتی بیان داشت: ۱۸ بازی ملی در کارنامه دارم و طی این مدت نیز هشت گل برای تیم ملی به ثمر رساندم و بهترین گلم هم به تیم ملی کویت بود که در نهایت توانستیم به مقام سوم آسیا دست یابیم و تیم ملی کره جنوبی را در یک بازی رویایی ۶ بر ۲ شکست دادیم و تیم ملی عربستان هم سه بر صفر بردیم.
جام جهانی ۹۸ فرانسه را از دست دادم
وی اضافه کرد: در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۹۸ عضو تیم ملی بودم  اما متأسفانه به دلیل پارگی رباط زانویم جام جهانی ۹۸ فرانسه را از دست دادم که تحمل آن برایم خیلی سخت بود.
 استواری گفت: پس از تیم ملی همچنین در تیم‌های باشگاهی، بهمن  و پیکان تهران و صنعت نفت آبادان هم بازی کردم و سپس به تیم ملی فوتبال ساحلی دعوت شدم.
او ادامه داد: با تیم ملی فوتبال ساحلی هم در سال‌های ۸۶ و ۸۷ نایب قهرمان آسیا و مقام سوم کسب کردیم و راهی مسابقات جام جهانی برزیل شدیم که در این مسابقات کاپیتان تیم ملی بودم م و چهار گل هم به ثمر رساندم که بهترین آن به  تیم آمریکا زدم .
گل زدن  به آمریکا و بُرد مقابل عراق بهترین خاطره
استواری با اشاره به اینکه فوتبال خاطره‌های خود و بد زیادی دارد، افزود: قرار بود در بازی‌های فوتبال ساحلی با تیم آمریکا بازی نکنیم اما دستور رسید که این کار انجام شود و ما این بازی را با نتیجه سه بر سه مساوی کردیم که یکی از گل‌ها را با ضربه سر به ثمر رساندم و دیگر خاطره خوب هم پیروزی ۲ بر یک تیم ملی فوتبال ایران مقابل عراق در جام ملت‌های آسیا بود.
وی اضافه کرد: به لحاظ سرعت و تکنیکی که داشتم مدافعان تیم‌های بزرگ ایران دوست داشتند که در برابر آنها مصدوم باشم و بازی نکنم زیرا در زمین ورزشگاه ارتش شیراز که بسیار بزرگ بود  بازی کردن برای آنها سخت بود برای همین دوست داشتند بازی نکنم که این هم  می‌تواند خاطره خوبی باشد.
 فوتبال مرودشت حال وروز خوبی ندارد، تقاضا از استاندارفارس   
این پیشکسوت فوتبال فارس با اشاره به اینکه زمانی تیم‌های فارس  از بازی با تیم‌های مرودشتی وحشت داشتند، افزود: اما این روزها فوتبال این شهرستان با وجود اینکه یکی از قطب‌های فوتبال محسوب می‌شد حال و روز خوبی ندارد و تیم‌های فارس خوشحال می‌شوند که با تیم‌های مرودشتی بازی دارند.
وی اضافه کرد: از استاندار فارس که اهل شهرستان مرودشت است و در تیم پیام این شهر بازی می‌کرد می‌خواهم نگاه ویژه‌ای به فوتبال این شهرداشته‌باشد و مقدمات راه‌اندازی یک تیم فوتبال در دسته دوم کشور را فراهم کنند.
دریبل زیدانی را نخستین بار یک بازیکن مرودشتی ابداع کرد
استواری ادامه داد: در فوتبال مرودشت بازیکنانی همچون داود سلیمانپور وجود داشت که دریبل کشویی که به نام دریبل  زیدانی شهرت یافته، ابتدا این بازیکن مرودشتی ابداع کرد و ضربه‌های سر او از شوت سنگین تر بود و از کریم باوی بهتر سر می‌زد برای همین است که فوتبال مرودشت نیز باید دوباره جان تازه‌ای ‌بگیرد تا شاهد ظهور سلیمانپورهای دیگری باشیم.
فوتبال فارس باند بازی است، جایگاهی ندارم
وی همچنین به فوتبال فارس در این روزها اشاره کرد و افزود: ۱۵ سال سابقه فوتبال در سطح اول باشگاه‌های ایران، آقای گل و سابقه بازی در تیم ملی فوتبال و جام جهانی فوتبال ساحلی و کاپیتانی این تیم در کارنامه دارم  و با وجود اینکه مدرک مربیگری آسیاویژن و مدرک دکترای مدیریت برنامه‌ریزی دارم اما به به دلیل باند بازی و روش سلیقه‌ای‌ در فوتبال فارس جایگاهی ندارم.
استواری گفت: دلم می‌خواهد با وجود این همه سابقه و مدارک از تجربه‌هایم برای جوانان استان استفاده کنم اما تا به حال هیچ کس سراغی از من نگرفته و  این مسئله درد آور است.
او با بیان اینکه هم اینک بسیاری از بازیکنان فوتبال فارس در تیم‌های مطرح کشور بازی می‌کنند، اظهار داشت: به اندازه سه تیم بازیکنان این استان در شهر‌های دیگر بازی می‌کنند و تعجب ندارد که این استان هفت سال است که در لیگ برتر تیم ندارد زیرا در فارس چیزی به نام سرمایه‌گذاری در فوتبال وجود ندارد. استواری اشاره کرد: در سال‌های نه چندان دور تیم برق شیراز سه سال به عنوان بهترین تیم شهرستانی انتخاب شد و این پرسش مطرح می‌شود که برق ۷۵ ساله هم اینک در کجا قرار دارد و یا اینکه جایگاه تیم‌های فجر سپاسی و قشقایی در لیگ دسته یک کشور کجاست؟
وی اظهار امیدواری کرد هر چه زودتر ریشه ویروس کرونا خشک شود تا شاید پس از آن فکر اساسی برای فوتبال فارس که بزرگان زیادی دارد، بتوان کرد.
استواری همچنین از نبی کشاورز، احمد و محمود منصوری و محمد حسین شجاعی که در راه پیشرفت فوتبالش زحمات زیادی کشیدند نیز تشکر کرد و گفت: فرزندم حمید‌رضا که دو بار به تیم ملی جوانان دعوت شده است در نظر دارم برای پیشرفت فوتبالش به یکی از تیم‌های تهرانی که مقدمات کار فراهم شده است، برود   
هفت برادران فوتبالیست
شهرستان فوتبال‌خیز مرودشت روزگاری حرف اول را در فوتبال فارس و کشور را می‌زد و بازیکنان بسیاری از جمله برداران استواری  همچون  شهید خان میزرا، جان میرزا، عبدالله، رمضان، علی میرزا، رضا و حسن  و همچنین بهرام شفیعی را روانه میدان‌ها  کرد.
زمین چمن کارخانه آزمایش و بسیاری از زمین‌های خاکی این شهرستان در گذشته نه چندان دور مملو از فوتبالیست‌ها بود و حتی تیم‌های مطرح شیرازی برای تمرین و مسابقه به این شهرستان سفر می‌کردند و یک پایگاه کاملاً فوتبالی بود اما معلوم نیست سرنوشت این زمین‌های فوتبالیست پرور به کجا انجامید و شاید هم آنها تبدبل به برج‌های سر به فلک کشیده شده باشند.
تیم خلیج مرودشت کجاست؟
آنهایی که اهل فوتبال هستند تیم خلیج مرودشت را به‌خوبی می‌شناسند، تیمی‌که توسط محمد حسین شجاعی با هزینه شخصی در لیگ‌های دهه شصت و هفتاد کشور مطرح شد، اکنون کجاست؟
شجاعی که خود فوتبالیست بود، پس ازچندین سال دوری ازفوتبال ، حدود سه چهارسال پیش قصد احیای دوباره تیم خلیج را داشت اما مورد حمایت قرار نگرفت و مجبور شد دو باره فوتبال را کنار و عطایش را به لقایش بخشد.
به این نام‌ها توجه کنید، رمضان، رضا، حسن و علی میرزا استواری و  بهرام شفیعی فوتبالیست‌های مرودشتی بودند که هم در تیم ملی و هم در تیم‌های باشگاهی مطرح بازی کردند و گویا کارخانه فوتبال‌سازی این شهرستان تعطیل شده است؟!
سرانجام پس از چندین سال انتظار، حمیدرضا استواری فرزند علی میرزا که سرعت و تکنیکش بلای جان مدافعان فوتبال ایران بود هم اینک شکوفا و به تیم ملی جوانان ایران دعوت شده تا جای پدر که در سطح ملی، باشگاهی و تیم ملی فوتبال ساحلی مطرح بود، را بگیرداما او هم قصددارد برای پیشرفت فوتبالش استان  فارس را ترک کند.